اد گین در بسیاری از فیلم های ترسناک تصویر قاتل زنجیره ای مدرن را الهام گرفته است. اد تنها به دو قتل اعتراف کرد، اما رابطه پیچیده او با مادرش و اقداماتش پس از مرگ او، او را به یکی از ترسناک ترین افراد تاریخ و الهام بخش بسیاری از فیلم های ترسناک تبدیل کرد. فیلم‌هایی مانند سکوت بره‌ها که به جزئیات وحشتناکی درباره استفاده او از پوست انسان می‌پردازد، تأثیر گین را بر سینما نشان می‌دهد. حتی رد پای او را می توان در «روانی» آلفرد هیچکاک دید.
به گزارش روزیاتو، درست است که گین نسبت به قاتلان معروف دیگری مانند جفری دامر، قربانیان کمتری داشت، اما روش وحشتناک او در تبدیل اجساد به اشیاء تزئینی توجه بسیاری را به خود جلب کرد. او با اثبات جنون خود از اعدام در امان ماند، موضوعی که الهام بخش شخصیت هایی مانند هانیبال لکتر بود. قاتلی که شهرتشان در دوران زندان کمتر از زمان قتلشان نبود.
اقدامات وحشتناک جین الهام بخش سازندگان فیلم شد
یکی از مهم ترین دلایل محبوبیت جین در بین فیلمسازان رابطه او با مادرش بود. مادر گین، آگوستا، به شدت بر زندگی پسرانش تسلط داشت و معتقد بود که همه زنان فاسد و ابزار شیطان هستند. او این تفکر را به پسر کوچکش اد منتقل کرد و نفرت از زنان را در او القا کرد. اد گین برادری به نام هنری داشت که پس از مرگ پدرشان از آگوستا فاصله گرفت و متوجه شد که آنها را شستشوی مغزی داده است. اما اد هنوز کاملا تحت سلطه مادرش بود. بسیاری از افسران پلیس بر این باورند که اد گین در مرگ مرموز برادرش دست داشته است، اگرچه این موضوع هرگز ثابت نشده است. در سال 1945، مادر اد بر اثر حمله قلبی درگذشت. اد پس از مرگ مادرش تنها ماند و این رابطه پیچیده تاثیر زیادی بر روان او گذاشت.
تاثیر گین در سینما
در حالی که ممکن است تأثیر اد گین بر روانی آلفرد هیچکاک اغراق شده باشد، رابرت بلاک، نویسنده کتابی که فیلم هیچکاک بر اساس آن ساخته شده است، در نزدیکی اد گین و برخی از ویژگی های رابطه گین با مادرش زندگی می کرد. در شخصیت “نورمن بیتس” گنجانده شده است.
هیچکاک در نسخه سینمایی «روانی» نیز به مشکلات نورمن بیتس با مادرش پرداخت. شخصیت اد جین و نورمن بیتس هر دو قاتلان تنها در حومه شهر بودند، اما کارهای جمع آوری استخوان گین در کشتار با اره برقی تگزاس در دهه 1970 جزئیات وحشتناکی از کارهای جمع آوری استخوان گین را نشان داد که فیلم «روانی» دهه 1960 نتوانست آن را پوشش دهد. تبدیل شد.
اد گین به دلیل علاقه اش به نبش قبر اجساد و پوشاندن لباس هایی مانند تاکسیدرمیست ها به «قصاب پلینفیلد» ملقب شد. گین قبل از اینکه به قتل دو زن، مری هوگان و برنیس وردن اعتراف کند، سرگرمی وحشتناکی داشت.
پلیس در کنار اجساد این دو زن اشیایی از پوست انسان پیدا کرد. از جمله صندلی های ساخته شده از پوست انسان و کرست ساخته شده از بدن یک زن. بیشتر این اشیاء از نبش قبر به دست آمدند و برخی دیگر قربانی جین بودند. اگرچه او به دو قتل اعتراف کرد، اما شایعاتی وجود دارد که گین ممکن است افراد بیشتری را کشته باشد.
رمان ها و فیلمنامه هایی با الهام از گین
سکوت بره ها اولین فیلمی بود که جزئیات وحشتناکی را در مورد وسواس گین به پوست انسان ارائه کرد. در این فیلم شخصیت «بوفالو بیل» قربانیان خود را می رباید تا از پوست آنها لباس بسازند. توماس هریس، نویسنده اژدهای سرخ و سکوت بره ها، در مورد پرونده اد گین و دیگر قاتلان تحقیق کرد و انگیزه های آنها را بررسی کرد. در داستان هریس، رابطه عجیب جین با مادرش با تمایل بوفالو بیل برای تغییر جنسیت جایگزین می شود.
در حالی که فیلم‌های «روانی» و «سکوت بره‌ها» بیشتر بر جنبه‌های روان‌شناختی قاتلانی مانند اد گین تمرکز داشتند، «قتل عام با اره برقی تگزاس» توبه هوپر به واقعیت‌های وحشتناک و فیزیکی جنایات گین پرداخت.
اگرچه Leatherface بیشتر شبیه یک شکارچی یا قاتل دیوانه به نظر می رسید، خانه جن زده او از اکتشافات وحشتناک انبار گین الهام گرفته شده بود. مکانی که جین به طرز عجیبی توانسته بود آن را از خانواده خود پنهان کند. هوپر با ایجاد چنین فضایی این پیام را به مخاطب خود داد که «مرز نیست» و این تکنیک بارها در ژانر وحشت تقلید شده است.
اگرچه تعداد قربانیان گین هرگز به اندازه تیراندازی های دسته جمعی در ایالات متحده نبوده است، اما او به گونه ای در ذهن مردم آمریکا باقی مانده است که تعداد کمی از قاتلان قادر به انجام آن بوده اند.
