هالیوود اغلب اجساد فیلم‌هایی را که سال‌ها پیش مرده‌اند احیا می‌کند. تیم برتون کارگردان فیلم اصلی در سال 1988 بود. اگرچه صحبت‌ها برای ساخت دنباله آن سال‌ها ادامه داشت، برتون اصرار داشت که تنها در صورتی فیلم را ادامه خواهد داد که مایکل کیتون به عنوان شخصیت اصلی بازگردد و همچنین اگر دنباله به فیلم اصلی وفادار بماند. فضای غریب حالا «بیتل جویس بیتل جویس» هر دو معیار را دارد. کیتون، به عنوان روح شیطانی، عملکرد درخشانی ارائه می‌کند و توالی سبک متمایز فیلم اصلی را در هر فریم حفظ می‌کند.
دقیقاً 36 سال از زمانی که مایکل کیتون، دیو بد دهن، تماشاگران را در فیلم Beetlejuice محصول 1988 تیم برتون ترسانده می‌گذرد، اما این افسانه همچنان ادامه دارد. به خصوص حالا که دنباله این فیلم «بیتل جویس بیتل جویس» بالاخره روی اکران سینما رفته است.
کیتون باز می گردد تا نقش موفق خود را به عنوان شبح در کنار ستاره های فیلم اصلی تکرار کند. وینونا رایدر و کاترین اوهارا را در نقش فراطبیعی عجیب او دنبال کنید. در حالی که دیگر بازیگران فیلم اول، جنا دیویس و الک بالدوین در این فیلم غایب هستند. در فیلم اصلی، دیویس و بالدوین نقش باربارا و آدام میتلند، زوج جوانی را بازی کردند که پس از یک تصادف رانندگی به خانه بازمی‌گردند، متوجه می‌شوند که خانه‌شان فروخته شده و خانواده جدیدی به آنجا نقل مکان کرده‌اند، اما متوجه می‌شوند که مرده‌اند.
یکی از صحنه های نمادین اولین Beetlejuice یک مهمانی شام است که در آن Maitlands از توانایی های ماوراء طبیعی خود برای تسلط بر خانه دیتز (ساکنان جدید) و مهمانان خود استفاده می کنند و همه را مجبور می کنند آهنگ “Day-o” هری بلافونته را بخوانند. و فضایی سورئال و کمدی ایجاد می کنند. این لحظه نه تنها ترکیب منحصر به فرد فیلم از طنز و وحشت را به نمایش می گذارد، بلکه بازتاب یک آهنگ به یاد ماندنی در فرهنگ عامه است.
این بار یک گروه کر جوان در مراسم خاکسپاری چارلز آهنگ آرامی را اجرا می کنند که فضایی غمگین و مراقبه دارد. در “Beetlejuice”، در یک آهنگ شاد، زنان Dietz و Beetlejuice “MacArthur Park” ریچارد هریس را در عروسی لیدیا اجرا می کنند.
لیدیا دیتز اکنون یک گالری هنری در قلب منهتن دارد: این گالری شیک، جالب، عجیب و غریب و پر از هنر تجربی است. اما او ریشه های خود را فراموش نکرده است. مدرسه شبانه روزی آسترید اکنون مرکز هنری دیتز را در خود جای داده است که مجسمه های عجیب دلیا را از اولین فیلم (شامل شکل پنجه مانند هیولایی که زمانی او را به دیوار چسبانده بود) در خود جای داده است. هنگامی که مخاطبان برای اولین بار لیدیا دیتز بزرگ شده را می بینند، او میزبان برنامه تحقیقاتی ماوراء الطبیعه خود، خانه ارواح است.
در حالی که این نام عالی برای این مجموعه است، اما به فیلمی که برادران وارنر اصرار داشتند، در سال 1988 اشاره می کند. ال گوگ، فیلمنامه نویس به ورایتی گفت: «خانه خالی از سکنه» در واقع تقریباً نام اولین فیلم بود. آنها نام Beetlejuice را دوست نداشتند، اما تیم برتون اصرار داشت و به آن پایبند بود.
در پایان فیلم اول، مردی با شانه های پهن و سر کوچک در اتاق انتظار Netherworld ظاهر می شود (و سر بیتل جویس را کوچک می کند). در مرحله بعد، باب گروهی پر از بچه‌های سرپوش زرد را رهبری می‌کند که هر کدام یک برچسب نام قرمز به تن دارند. این نام ها در واقع اشاره ای به تهیه کنندگان فیلم از براد (پیت) تا ال (گوف) است.
گوگ به ورایتی گفت: «تدوینگر آن را در مرحله پس از تولید اضافه کرد و او فقط در اولین نمایش از آن مطلع شد. اینها تنها نام‌های فیلم نیستند: گوگ و مایلز میلار نویسنده مشترک، لیدیا و روری زوج‌درمانگر به افتخار دوستشان جان گلیکمن، مدیر اجرایی Miramax و تهیه‌کننده «چهارشنبه» برتون. Beetlejuice Beetlejuice یک فیلم ترسناک کمدی تاریک به نویسندگی آلفرد گاف و مایلز میلار است. مایکل کیتون، وینونا رایدر و کاترین اوهارا بازیگران نسخه اول به همراه بازیگران جدید; جاستین تروکس، مونیکا بلوچی، جنا اورتگا و ویلم دفو در این فیلم به ایفای نقش پرداخته اند.
منبع: Homeland / نوشته Katsi Stephen / Variety
