در آبان 1353 خبری در مطبوعات منتشر شد مبنی بر اینکه حسن شماعی زاده آهنگساز و خواننده برای جلوگیری از خواندن ترانه های گوگوش وکیلی گرفت. شماعی زاده چندین سال قبل از انتشار این خبر چهارده آهنگ به گوگوش داده بود که عبارت بودند از: دوراهی، نامیاد، کی کیه، یشم، روی منم، دو پنجره، من و گنجشقای. “. خانه، «من و تو»، «کوه»، «مرداب»، «کولی»، «بمان تا بمان»، «غریبه آشنا» و «کویر».
خبرنگار اطلاعات هفتگی (جمعه 19 آبان 1394) از شماعی زاده خواست تا ماجرا را همان طور که اتفاق افتاده است بازگو کند. شماعی زاده گفت:
گوگوش هفت ساله بود که در ارکستر او نواختم. سابقه کار من و گوگوش به تناوب به چهارده پانزده سال می رسد. به خاطر همین همکاری و احترامی که برای گوگوش قائل بودم همیشه سعی می کردم به او کمک کنم تا موفق شود. گوگوش در یک کاباره روی صحنه آمد و 10 آهنگ خواند که 9 تای آن مال من و یک آهنگ از آهنگساز دیگری بود. او نام این آهنگساز و شاعر را به زبان آورد، اما حتی به 9 ترانه من اشاره ای نکرد. از این قبیل مسائل زیاد است. گوگوش خوب می داند که مدیون من است. به همین دلیل از طریق قانون و بر اساس قوانین قانونی حق خود را از او می گیرم و اجازه نمی دهم آهنگ هایم را بخواند.
