اقتصاد 24- تصمیمات کلان اقتصادی تأثیرات خاصی بر بازارهای مختلف دارد. گاهی زمینه رشد بورس را ایجاد می کنند، گاهی باعث رکود بازار مسکن می شوند و گاهی تورم زا جلوه می کنند. اینجاست که مرور تاریخ اهمیت پیدا می کند، همانطور که فروید می گوید: “مردم واقعیت زمان حال را از دریچه گذشته درک و تفسیر می کنند و تجارب گذشته را دوباره تجربه می کنند.” مردم به جای یادآوری گذشته، باید روی آن کار کنند تا اجباراً تاریخ قبلی خود را تکرار کرده و دوباره زنده می کنند.”
به سال 1397 برمی گردیم، جایی که حسن روحانی و بانک مرکزی در پی موج دوم بحران ارزی، ابتدا سیاست ارز ترجیحی 4200 تومانی را در پیش گرفتند، اما پس از آن بانک مرکزی سیاست تک نرخی شدن ارز را دنبال کرد و راه اندازی شد. سامانه نیما. اساس این بازار تجمیع عرضه و تقاضا در دو سمت واردات و صادرات بود که به طور رسمی از 12 اردیبهشت 1396 شروع به کار کرد.
بیشتر بخوانید: عکس/بورس آتشین تهران!
از آنجایی که بیش از نیمی از کل بورس را محورهای کالایی تشکیل می دهند، یعنی شرکت هایی که تحت تاثیر نرخ دلار حرکت می کنند، اعمال هر سیاستی در بازار ارز می تواند کل بورس را تحت تاثیر قرار دهد. راه اندازی سامانه نیما و ایجاد بستری متمرکز در آن مقطع زمانی به وضوح توانسته بود از منافع تولیدکنندگان حمایت کند. ارزش واقعی دلار در ابتدای سال 1396 باید حدود 5000 تومان باشد اما قیمت ارز در محدوده 4200 تومان کنترل شد. اتفاقی که با راه اندازی سامانه نیما و تک نرخی شدن دلار رخ داد، برابری نسبی در بار هزینه ها و درآمدهای شرکت ها ایجاد کرد. به طوری که پس از گذشت 3 ماه یعنی اول مرداد همان سال، نرخ دلار سامانه نیما در پی بحران جهش نرخ ارز به بازار آزاد نزدیک شد و در واقع می توانستیم از بازار تک نرخی ارز فاصله بگیریم.
تاثیر راه اندازی این بازار در کنار سایر متغیرهای کلان به وضوح در تابلوی معاملات قابل ردیابی بود و طی 2 ماه شاخص کل را بیش از 80 درصد افزایش داد.
اگر به جمله فروید برگردیم، متوجه می شویم که بعد از 6 سال، تاریخ تمایل به تکرار دارد. گویی قرار است این بار با راه اندازی بازار توافقی ارز تجربه های گذشته را دوباره تجربه کنیم. به گفته رئیس کل بانک مرکزی، بازار به زودی عملیاتی می شود و ارز طبق توافق (مکانیسمی مشابه بورس کشور) قیمت گذاری می شود و این عرضه و تقاضای واقعی است که قیمت ارز را تعیین می کند. ارز
چند نرخی بودن ارز در سال های گذشته اثرات منفی بر شاخص های بورس داشته است. به این ترتیب شرکت ها هزینه های خود را با دلار آزاد می پردازند اما بازگشت ارز آنها نیم دلار به دنبال دارد. بدیهی است بدون هیچ دلیل بنیادی و مدیریتی، سود شرکت ها کاهش یافته و آثار آن به خوبی در هیئت مدیره قابل ردیابی بوده است.
اکنون که به سمت تک نرخی شدن دلار پیش می رویم، نه تنها سود از دست رفته به حساب شرکت ها بازمی گردد، بلکه انگیزه تولید و فروش آنها نیز افزایش می یابد. می توان گفت تاثیرات راه اندازی بازار توافقی ارز در بورس می تواند شدیدتر از سال 1396 باشد به شرطی که ترس از معادلات معامله گران حذف شود!
منبع: اقتصاد آنلاین
