ماجرای گذر‌های تاریخی اودلاجان؛ وقتی رضا شاه به شتر گلو رفت

از گذرهای تاریخی عودلاجان روایات مختلفی نقل شده است. در کتاب «تهران در عهد قاجار» از باغ نظام الدوله، حمام نواب، اشترگلو، مسجد حوض و مدرسه به عنوان گذرگاه های مهم و تاریخی عودلاجان یاد شده است که با عبور از گذر، بیشتر آنها یا از بین رفته اند یا تغییر ماهیت داده اند. از زمان

به گزارش همشهری آنلاین، علیرضا زمانی از تهران شناسان درباره مهم ترین گذرگاه های عودلاجان در قدیم می گوید: گذر مسجد حوض در مرز امامزاده یحیی (ع) و عودلاجان یکی از مهم ترین و مهم ترین گذرگاه های عودلاجان بود. در عین حال معروف ترین گذرگاه های تهران قدیم در نقشه کرشیش مربوط به سال 1237 قمری و اوایل ناصری دیده می شود. اما از روی نقشه عبدالغفار که مربوط به اواخر دوره ناصری است حذف شد. مسجد.

معابر تهران قدیم مختصات خاصی داشت. هر گذر از خانه های مختلفی تشکیل شده بود که هر کدام نیازهای عمومی مردم اعم از بقالی، بقالی، نانوایی و … را تامین می کرد.«در مدرسه» یکی دیگر از گذرگاه های عودلاجان بود که دارای چنین ویژگی هایی بود اما با گذشت زمان. کاملا گم شده بود یک بار در مورد روزهای گمشده این مقطع تاریخی می گوید: کمتر منابع تاریخی معتبری را می توانید پیدا کنید که اطلاعاتی را در مورد نام و تاریخ گذر در مدرسه به مخاطب داده باشد، اعتمادالسلطنه در کتاب خود نوشته است. روزنامه دیکریم که با گذر از مدرسه کنار مدرسه رضاخان اقبال السلطنه، آجودان و عکاس باشی دربار ناصری، قطعه را می چرخاند زمینی که در مجاورت خانه او بود، به مدرسه ای برای فقرا تبدیل می شود و پس از تأسیس مدرسه، مشاغلی در همین راستا ایجاد می شود و گذرگاهی ایجاد می شود».

گذر در مدرسه با گذشت زمان و در طرح توسعه تهران در اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی اول ویران شد و نام و نشانی از آن باقی نماند.

تخریب و تغییر نام و طبیعت سرنوشت محتوم همه گذرگاه های عودلاجان است و گذرگاه شتر گلو در حوالی بازار مروی نیز سرنوشت غم انگیزی دارد.

نصرالله حدادی درباره تخریب یکی دیگر از گذرگاه های تاریخی عودلاجان می گوید: گذرگاه گلو دقیقا روبروی شمس العماره و ابتدای کوچه مروی بوده است، همانطور که در منابع مکتوب تاریخی ذکر شده، آبی که از بالادست می ریزد به سمت بالا می رود. خیابان ناصر خسرو قدیمی و فعلی در گردنه شترگلو جمع می شود و در خاطرات سلیمان بهبودی نیز آمده است. که یک بار رضاشاه شخصاً به گردنه شترگلو رفته بود که سیل آمد و مسیر عبور آب را باز می کند محل جمع آوری آب به شکل حرف u بود و به گردن شتر معروف بود. به دلیل شباهت ظاهری آن با گردن و گلوی شتر.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیشنهادات سردبیر:

تبلیغات متنی