اکونومیست نوشت: صفحات مجله ما در سال 2024 پر از تصاویر رنج و سختی بوده است. جنگ در سه قاره جریان داشته است: جهان بر غزه، لبنان و اوکراین متمرکز شده است، اما جنگ در سودان مرگبارترین بود. طوفان ها، گردبادها، سیل ها و آتش سوزی ها جان انسان ها را از بین برده و جان بسیاری را گرفته است. در همین حال، رقابت بین کشورهای طرفدار چین و ائتلاف غربی به رهبری ایالات متحده عمیق‌تر شده است، حتی اگر ایالات متحده مردی را میهن تجارت کرده است که تعهدش به ائتلاف مشکوک است.
به گزارش سرویس بین الملل «میهن تجارت»، در ادامه آمده است: بنابراین، در نگاه اول، سال 2024 این حس رو به رشد را تقویت کرده است که نظم چندجانبه ای که از زمان جنگ جهانی دوم به وجود آمده در حال فروپاشی است. به طور فزاینده ای، دولت ها طوری عمل می کنند که گویی زور درست است. خودکامگان قوانین را زیر پا می گذارند و قدرت های غربی که دیگران را موعظه می کنند به استانداردهای دوگانه متهم می شوند.
با این حال، اگر دید گسترده‌تری داشته باشید، سال 2024 پیام امیدوارکننده‌تری دارد. امسال تاب آوری دموکراسی های سرمایه داری از جمله ایالات متحده را تایید کرد. در عین حال، برخی از نقاط ضعف رژیم های استبدادی از جمله چین را آشکار کرد. هیچ راه آسانی برای بازگشت به نظم قدیمی وجود ندارد. اما جنگ‌های جهانی زمانی رخ می‌دهند که قدرت‌های در حال ظهور، قدرت‌های رو به زوال را به چالش می‌کشند. قدرت آمریکا نه تنها یک مدل ارائه می دهد، بلکه احتمال درگیری را نیز کاهش می دهد.
یکی از معیارهای انعطاف پذیری دموکراتیک این بود که چگونه میهن تجارتات امسال منجر به تغییرات سیاسی مسالمت آمیز شد. در سال 2024، 76 کشور با بیش از نیمی از جمعیت جهان، بیش از هر زمان دیگری پای صندوق های رای خواهند رفت. همه میهن تجارتات واقعی نیستند – میهن تجارتات روسیه و ونزوئلا مسخره بود. اما همانطور که میهن تجارتات بریتانیا، که محافظه کاران را پس از 14 سال با پنج نخست وزیر از قدرت برکنار کرد، نشان داد، بسیاری از آن میهن تجارتات سرزنش مقامات فعلی بود.
میهن تجارتات راه خوبی برای جلوگیری از عواقب بد است. در هند، در جشن پرآشوب دموکراسی، دولت غیر لیبرال نارندرا مودی انتظار داشت سلطه خود را گسترش دهد. اما رأی دهندگان نظر دیگری داشتند. آنها می خواستند که آقای مودی کمتر روی ناسیونالیسم هندو تمرکز کند و بیشتر روی استاندارد زندگی آنها تمرکز کند، بنابراین او را به سمت ائتلاف سوق دادند. در آفریقای جنوبی، کنگره ملی آفریقا اکثریت خود را از دست داد. حزب به جای رد نتایج – همانطور که بسیاری از جنبش های آزادی خواه انجام داده اند – تصمیم گرفت با اتحاد دموکراتیک اصلاح طلب همکاری کند.
در آمریکا، سال 2024 با هشدارهایی درباره خشونت میهن تجارتاتی آغاز شد. پیروزی قاطع دونالد ترامپ به معنای نجات آمریکا از این سرنوشت بود. این واقعیت که بسیاری از آمریکایی های آفریقایی تبار و اسپانیایی به جمهوری خواهان رای دادند، نشان می دهد که سیاست هویتی تفرقه انگیز و شکست خورده دموکرات ها به نقطه شکست خود رسیده است.
ماهیت پایدار قدرت آمریکا در اقتصاد نیز مشهود بود. از سال 2020، این کشور سه برابر سریعتر از سایر اعضای گروه G7 رشد کرده است. در سال 2024، S&P 500 بیش از 20 درصد رشد کرد. در دهه‌های اخیر، اقتصاد چین به اقتصاد آمریکا نزدیک شده است، اما تولید ناخالص داخلی اسمی آن از حدود سه چهارم تولید ناخالص داخلی آمریکا در اوج خود در سال 2021 به دو سوم امروز کاهش یافته است.
این موفقیت تا حدی مرهون هزینه های دولت ناشی از همه گیری است. اما دلیل اصلی پویایی بخش خصوصی است. این امر در کنار بازار بزرگ آمریکا، مغناطیسی برای جذب سرمایه و استعداد در نظر گرفته می شود. هیچ اقتصاد دیگری موقعیت بهتری برای ایجاد و بهره مندی از فناوری های انقلابی مانند بیوتکنولوژی، مواد پیشرفته و به ویژه هوش مصنوعی ندارد، جایی که پیشتاز شگفت انگیز است. اگر حمایت گرایی فزاینده نبود، چشم انداز آمریکا حتی روشن تر می شد.
همه اینها را با چین مقایسه کنید. مدل اقتدارگرایانه مدیریت اقتصادی آن پس از سال 2024 طرفداران کمتری خواهد داشت، زمانی که مشخص شود کاهش سرعت این کشور نه تنها چرخه ای نیست، بلکه محصول نظام سیاسی آن نیز هست. رئیس جمهور شی جین پینگ به دلیل ترس از بدهی بیش از حد و به دلیل اینکه مصرف گرایی را منحرف کننده توجه از رقابت با ایالات متحده می داند، در برابر محرک های اقتصادی مصرف کننده مقاومت کرده است. در عوض، او سانسور آمارها را به جای برجسته کردن عملکرد اقتصادی ناامیدکننده کشورش میهن تجارت کرده است – حتی اگر اقدامات کور منجر به تصمیمات اقتصادی بدتری شود.
شکست حکومت استبدادی در روسیه حتی آشکارتر از چین بوده است. روسیه اکنون در میدان نبرد با اوکراین دست برتر را دارد، اما دستاوردهای آن کند و پرهزینه است. در داخل کشور، تورم در حال افزایش است و منابعی که باید در آینده روسیه سرمایه گذاری می شد، در جبهه جنگ هدر می رود. در یک جامعه آزاد، ولادیمیر پوتین باید بهای تهاجم مخرب خود را بپردازد. حتی اگر جنگ در سال 2025 متوقف شود، به نظر می رسد روس ها در این مخمصه گیر کرده اند.
تلاش برای تغییر جهان به زور، همانطور که مورد ایران تأیید کرده است، به سختی قابل دوام است. ایران، همراه با روسیه، میلیاردها دلار برای حفظ بشار اسد در قدرت پس از قیام سال 2011 که نزدیک به سرنگونی بشار اسد بود، خرج کردند.
دموکراسی ها نیز آسیب پذیری دارند. این بیشتر در اروپا مشهود بوده است، جایی که سانترالیسم سیاسی در حال فروپاشی است، زیرا دولت ها در مقابله با تجاوز روسیه و ضعف خود در صنایع آینده ناکام هستند. اگر اروپا از بین برود، آمریکا نیز متضرر خواهد شد – اگرچه ممکن است آقای ترامپ اینطور فکر نکند.
در مورد آقای ترامپ نیز سوالات زیادی وجود دارد. عقب نشینی ایران و وعده آتش بس در غزه به او این فرصت را می دهد که بین اسرائیل و عربستان سعودی روابط برقرار کند و حتی با ایران آشتی کند. او همچنین می تواند بر صلحی نظارت کند که به اوکراین این فرصت را بدهد تا از تبدیل شدن به یک ماهواره روسی اجتناب کند. با این حال، خطرات زیادی وجود دارد. بازارها خود را برای مقررات زدایی به رهبری ماسک و رشد مبتنی بر هوش مصنوعی آماده می کنند. اگر آقای ترامپ در فساد گرفتار شود یا دست به اخراج دسته جمعی بزند، دشمنانش را آزار دهد و جنگ تجاری را جدی بگیرد و نه برای نمایش، ریاست جمهوری او آسیب جدی خواهد دید. در واقع، خطرات به اندازه کافی نگران کننده هستند که اکونومیست در طول میهن تجارتات ایالات متحده از کامالا هریس حمایت کرد. امروز هم نگران هستیم.
فرض کنیم که آقای ترامپ کارشکنی نمی کند. در سال 2025 و پس از آن، تغییرات تکنولوژیکی و سیاسی به ایجاد فرصت های خارق العاده برای پیشرفت بشر ادامه خواهد داد. در سال 2024، دموکراسی‌ها نشان داده‌اند که با برکناری رهبران بد، کنار گذاشتن ایده‌های قدیمی و میهن تجارت اولویت‌های جدید برای استفاده از این فرصت‌ها ساخته شده‌اند. این فرآیند اغلب پر هرج و مرج است، اما منبعی از قدرت پایدار است.
