خوزه مورینیو پس از مسابقات قهرمانی منچستر یونایتد در لیگ اروپا ، از سبک عمل گرایانه خود دفاع کرد. او معتقد بود که در فوتبال ، شاعران جام را برنده نمی شوند. تیم وی در آن زمان موفق به شکست دادن یک جوان و هیجان انگیز آژاکس شد زیرا می دانستند که برتر هستند و چگونه می توانند نقاط قوت حریف را از بین ببرند. در آن زمان ، Poskoglu و Ruben Amorium هنوز نام های خوبی در فوتبال اروپا نبودند. اما اکنون ، مربیان تاتنهام و منچستریونایتد نمادی از همان فلسفه ای را نشان داده اند که مورینیو مورد تمسخر قرار گرفت.
آنها روز یکشنبه در مسابقه ای که زمانی یکی از دعواهای کلاسیک لیگ برتر بود با یکدیگر روبرو می شوند ، اما این بار اوضاع کاملاً متفاوت است. منچستر یونایتد سیزدهم و تاتنهام 14 است و طبق نتایج اورتون و وست هام ، یکی از این دو تیم ممکن است با شروع بازی در منطقه سقوط کند.
تیم Amorium در مسیر ثبت نام بدترین عملکرد منچستر یونایتد از سال 2 قرار دارد ، در حالی که تاتنهام در این مرحله از فصل برای اولین بار از سال 2 نیمی از بازی های خود را از دست داده است. با این حال ، هیچ یک از مربیان در این مرحله نیستند آستانه اخراج ؛ چیزی که ممکن است مورینیو را شوکه کند ، زیرا او در سالی که تاتنهام هفتم بود ، برکنار شد و در سال ششم که یونایتد در ششم بود ، برکنار شد.
البته مورینیو کاملاً درست نبود که شاعران برنده جام نشوند. Poskoglu در استرالیا چندین عنوان لیگ کسب کرد ، سپس با یوکوهاما مارینوس در گیلیگ پیروز شد و سپس با سلتیک پنج جام در اسکاتلند کسب کرد. آموریوم نیز در پرتغال موفق شد. او در سال بعد از نوزده سال در لیسبون ورزشی پیروز شد و این عنوان را در سال 2 تکرار کرد. او همچنین سه بار در جام پرتغالی پیروز شد.
اما مشکل این است که هیچ یک از این دو مربی نتوانسته اند فلسفه خود را به لیگ برتر انگلیس منتقل کنند. Poskoglu فصل گذشته با یک شروع درخشان روبرو شد. هشت برد از ده بازی اول ، رکوردی در تعداد امتیازات کسب شده در 9 بازی اول لیگ برتر و سه بار متوالی عنوان مربی ماه از جمله موفقیت وی در ابتدا بود. او حتی در یک شکست 4-1 به چلسی ، علی رغم شلیک دو بازیکن ، از سبک تهاجمی خود دست کشید و اصرار داشت که این همان چیزی است که آنها هستند.
اما همان شکست آغاز پاییز بود. چهار باخت در پنج بازی و در نهایت شانس کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را از دست داد. تاتنهام همچنین فصل جدید را با شروع عالی آغاز کرد. از جمله پیروزی 3-0 مقابل منچستریونایتد در اولدترافورد ، که پوزکوگلو به عنوان یک نمایش فوق العاده توصیف کرد. اما پس از پیروزی تاریخی مقابل منچسترسیتی در اتحاد ، همه چیز به سرعت تغییر کرد. تاتنهام در یازده بعدی تنها پنج امتیاز کسب کرد و هشت بار از دست داد.
دلیل اصلی این سقوط یک بحران فلج کننده بود. تاتنهام در این فصل بیش از هر تیم دیگری بازیکنان خود را از دست داده است. آنها در طول فصل در مجموع 2 غیبت داشته اند که 2 نفر بیشتر از آرسنال ، تیم دوم هستند. بازیکنان کلیدی بیشترین ضربه را دارند. دروازه بان اصلی تیم ، Gogmo Vikario ، از ماه نوامبر غایب است. کریستین رومرو و میکی فاندفن ، دو هافبک اصلی ، از ماه دسامبر زخمی شده اند و جیمز مدیسون ، برنان جانسون و دومینیک سولانکه ، سه گل برتر ، همه غایب بودند.
Poskoglu بارها و بارها از بحران آسیب دیدگی بهانه کرده است ، اما آیا این سبک بازی او نیست که باعث این مصدومیت ها شده است؟ مربی لیتون اورین به طنز گفت که اگر آنها اینقدر مجروح شوند ، ممکن است مجبور شوند سبک خود را تغییر دهند. در سلتیک ، هنگامی که تیمش شش مصدومیت عضلانی داشت ، وی گفت که بازیکنان باید به این تغییر عادت کنند و این هزینه را بپردازند. سال گذشته وی خاطرنشان کرد که این بخشی از بازی آنها است. بازیکنان فشار زیادی وارد می کنند و وقتی ترکیب عمیق تری داشته باشند ، این مشکلات کمتر خواهد بود.
اما سال گذشته و تاتنهام هنوز ترکیب عمیقی ندارند و Poskoglu همچنان همان استراتژی عالی را دنبال می کند ، حتی اگر این یک بحران آسیب دیدگی و سقوط در جدول باشد.
حال سوال اصلی این است که ، آیا سرسختی دو مربی در پیروی از فلسفه های وی در نهایت می تواند نتیجه بگیرد ، یا انعطاف پذیری آنها سرنوشت تیم های خود را به سقوط و شکست می بخشد؟ فوتبال مدرن نشان داده است که سازگاری و انعطاف پذیری در برابر چالش ها کلید موفقیت است. Pozkoglu و Amorium اکنون در بخش مهمی قرار دارند. یا آنها باید از فلسفه خود کوتاه بیایند و راه خود را تغییر دهند ، یا همچنان در مسیر خود اصرار داشته باشند و خطر از دست دادن موقعیت خود را بپذیرند.
این فصل یک آزمایش برای آنها و سبکی است که آنها معتقدند. اما آیا ایمان به یک سبک ، صرف نظر از واقعیت های پیش رو ، می تواند یک تیم را موفق کند؟ این سوالی است که در هفته های آینده به آن پاسخ داده می شود.
