شورای ویراستار وال استریت گفت: “یک کارزار تحریم را با اهداف خود قضاوت کنید.” دولت بایدن ، که به ایران اجازه داد صادرات نفت خود را از 3.5 بشکه در روز به 2.5 میلیون بشکه در روز افزایش دهد ، فقط شرکت های رسمی را برای نمایش عمومی بدون هیچ ضربه واقعی تحریم می کند.
با توجه به سرویس میهن تجارت بین المللی ، روز پنجشنبه ، دولت ترامپ یک پالایشگاه چینی را که حدود 5 میلیون دلار در نفت ایران خریداری کرده بود ، تحریم کرد. این اولین شواهد واقعی است که نشان می دهد حداکثر تحریم های فشار در حال بازگشت هستند.
از آنجا که مشکل صادرات نفت ایران در واقع مشکل واردات چین است. حدود 5 ٪ از صادرات غیرقانونی نفت ایران به چین می روند که تخفیف قابل توجهی دریافت می کند. وظیفه اصلی تغییر محاسبات ریسک چین برای قطع این فروش ها است که این امر امکان تأمین مالی تروریسم ایران را در خارج از کشور فراهم می کند.
پالایشگاه های کوچک ، معروف به TIPT ، بخش اصلی استراتژی چین برای دور زدن تحریم ها هستند. بر خلاف شرکت های بزرگتر وابسته به اقتصاد جهانی ، این پالایشگاه های کوچک در برابر تحریم ها آسیب پذیر نیستند. اما در عین حال ، در اقتصاد داخلی چین ، آنها روابط گسترده ای دارند که این یک هشدار برای چین است.
هر مؤسسه ای که با یک پالایشگاه تحریم ، از جمله شرکت های دارای دولت با دولت چینی همراه باشد ، اکنون یک هدف بالقوه برای تحریم های ایالات متحده است. چه کسی این پالایشگاه را تأمین می کند؟ چه کسی روغن خام را به امکانات خود حمل می کند؟ چه کسی روغن خام را که این پالایشگاه تصفیه می کند خریداری می کند؟ چه کسی این معاملات را پردازش و بیمه می کند؟ هم اکنون هر یک از این اپراتورهای بندری ، شرکتهای حمل و نقل ، شرکتهای انرژی ، بانک ها و شرکتهای بیمه چینی در معرض خطر هستند.
اوضاع فشار ترامپ بر چین را تقویت می کند. آیا شی جینپینگ واقعاً می خواهد شرکتهای انرژی و بانکهای چینی را تحریم کند؟ متوقف کردن تجارت با ایران ممکن است هزینه کمتری داشته باشد. چین تاکنون مایل به پذیرش خطر تحریم های دوم و سوم برای دستیابی به نفت ارزان ایران بوده است ، اما تحمل تحریم های مستقیم شرکت های متعلق به کشور خود دشوار است.
تحریم های دوم ترامپ پیش از این اسرار ، هواپیماهای بدون سرنشین ، قاچاق و حوثی های یمن را هدف قرار داده است ، اما این اقدام نشان می دهد که ایالات متحده می تواند نردبان تحریم ها را به پکن بالا ببرد.
اگر این مشکلی است که شی جینپینگ می خواهد از آن جلوگیری کند ، می تواند یک تصمیم تجاری و سیاسی اتخاذ کند و ایران را به عنوان تأمین کننده نفت رها کند. هنگامی که صادرات نفت ایران سقوط می کند ، متوجه خواهید شد که تهران تحت فشار است.
