به گزارش خبرگزاری IMNA ، استخوان های زانو توسط چهار رباط متصل می شوند. این رباط ها ، مانند یک رشته قوی ، استخوان ها را در کنار هم نگه می دارند تا زانو به طور غیر ارادی حرکت نکند. رباط صلیبی قدامی ، که به طور خلاصه ACL نامیده می شود ، یکی از رباط هایی است که در داخل زانو وجود دارد و حرکات زانو را به جلو و عقب کنترل می کند. هنگامی که رباط صلیبی قدامی در داخل زانو کشیده یا پارگی می شود ، فرد دارای علائم آسیب ACL است. این آسیب اغلب در ورزشکارانی که هنگام پرش یا دویدن حرکت ناگهانی چرخشی انجام می دهند ، رایج است.
آسیب ACL در زانو چیست؟
رباط صلیبی قدامی یا ACL یکی از رباط های کنترل شده با زانو به جلو و عقب است. این رباط با رباط صلیبی سفال (PCL) ، که دارای شکل متقاطع است ، در حالت X قرار می گیرد. در حقیقت ، رباط صلیبی قدامی یک بافت بافتی در مرکز زانو است که به صورت مورب حرکت می کند تا آن را در حین حرکات چرخشی پایدار نگه دارد.
آسیب ACL در اثر پارگی یا کشیدگی زانو ACL ایجاد می شود که مهمترین آنها می تواند به آرتریت و آرتریت زانو نسبت داده شود. آسیب ACL به طور معمول در ورزش هایی مانند بسکتبال ، فوتبال ، تنیس و والیبال رخ می دهد که در آن جهت توقف و تغییر وجود دارد. با این حال ، افراد عادی ممکن است به دلیل آسیب به سازه های زانو مانند مینسکغضروف مفصلی یا رباط های دیگر ، آسیب ACL را تحت تأثیر قرار می دهد.
علت آسیب ACL
رباط ها یک رشته قوی هستند که استخوان های زانو را به هم وصل می کند. ACL یکی از دو رباط است که در وسط زانو وجود دارد و ران را به استخوان قلم (استخوان درشت نی) وصل می کند و مفصل زانو را تثبیت می کند. بیشتر صدمات ACL در طول ورزش و فعالیت های تناسب اندام رخ می دهد.
رباط شما ممکن است هنگام توقف ، تغییر جهت ، به صورت عمودی با پای ، چرخش یا کشش زانو به صورت عمودی برسد. فرود از پرش از پرش ، مانند افتادن روی اسکی شیب دار به پایین ، می تواند به ACL زانو نیز آسیب برساند. جدول تصادفات فوتبال یا موتور سیکلت موارد دیگری است که باعث پارگی رباط ACL می شود. با این حال ، در برخی موارد ، حوادث ACL بدون چنین تماس هایی رخ می دهد.
عوامل خطر ای چاکدر زانو
زنان بیشتر از مردان آسیب ACL هستند. زیرا زنان غالباً فاقد تعادل در قدرت هستند. به این معنی است که عضلات جلوی ران (چهار ضلعی ران) زنان از عضلات پشت ران خود قوی تر هستند. عضلات پشتی قوی ران به جلوگیری از حرکت استخوان پا در هنگام ورزش کمک می کند. این باعث می شود زنان هنگام پرش در موقعیتی که رباط ACL آنها می تواند در برابر فشار زیادی مقاومت کند ، فرود بیاید.
علائم آسیب ACL
- شنیدن صدای بلند پاپ یا کلیک و احساس خالی از زانو
- درد شدید و عدم توانایی ادامه کار
- ساعاتی پس از آسیب دیدگی و تورم زانو
- احساس بی ثباتی هنگام رسیدگی به وزن
درمان آسیب ACL چگونه است؟
استراتژی های درمان رباط صلیبی قدامی (ACL) برای کاهش درد ، تورم حرکت معمول زانو و تقویت عضلات اطراف انجام می شود. در حقیقت ، یک پزشک ارتوپدی تصمیم می گیرد با توجه به شدت آسیب زانو و تمایل شما به تغییر فعالیت ، یکی از روشهای درمانی مانند جراحی و توانبخشی و استراحت را در خانه انتخاب کند.
به طور کلی ، گزینه های درمانی عبارتند از:
توانبخشی
به طور معمول ، یک پزشک توانبخشی را توصیه می کند و برای افرادی که فعالیت بدنی کمتری دارند و رباط صلیبی قدامی آنها در خانه استراحت می کند. با این حال ، توانبخشی یکی از مراحل بازیابی آسیب ACL است که در صورت جراحی جراحی یا به آن احتیاج ندارد:
- استفاده از عصا یا زانو
- تمرینات حرکتی برای بازیابی حرکت کامل زانو
- تمرینات تعادل و تقویت عضلات
درمان خانگی ACL
- استراحت: پس از آسیب ACL ، از عصا برای جلوگیری از فشار زیاد بر روی زانو استفاده کنید.
- یخ: وقتی بیدار هستید ، سعی کنید هر 2 ساعت و حداقل 5 دقیقه یخ را روی زانوی خود قرار دهید.
- فشرده سازی: یک باند لاستیکی یا جمع و جور را روی زانوهای خود ببندید.
- بالا بردن: هنگام خوابیدن ، حتماً پاهای خود را روی بالش قرار دهید.
جراحی
ACL معمولاً برای ورزشکارانی که می خواهند ورزش خود را با تغییر ناگهانی ، پرش و جهش ادامه دهند ، توصیه می شود. این نوع درمان ترمیمی به آنها کمک می کند تا سریعتر بهبود یابند. با این حال ، پزشک همچنین در مواردی که افراد عادی دارای پارگی شدید ACL و درد زانو هستند نیز جراحی خواهد کرد.
به طور کلی ، جراحی ACL به معنای دوختن پارگی این رباط نیست. در عوض ، جراح جایگزین رباط پاره شده با یک تکه تاندون قسمت دیگری از پا یا زانو و همچنین تاندون شخصی است که برای پیوند درگذشت.
پزشکان متخصص ارتوپدی برای درمان آسیب ACL از جراحی ورمروسکوپی آنها استفاده می کنند این بدان معنی است که آنها از طریق برش های کوچک در اطراف زانو در زانو وارد می شوند. پزشکان در حال حاضر در حال انجام تحقیقات مداوم هستند تا دریابند که آیا عمل جراحی جدید ACL بهتر از مراقبت استاندارد است یا خیر. رویکرد جدید تعمیر رباط صلیبی زانو روش خرس نامیده می شود ، که مخفف Bridge-Nhanced است. بر خلاف جراحی ACL ، این روش ACL خود به خود را بهبود می بخشد و نیازی به تعویض ندارد.
روش پیشگیری از آسیب ACL
- فعالیت بدنی بهبود یافته: برنامه های ورزشی مانند تعادل ، هوازی ، قدرت ، ایروبیک ، پلیومتری و پرش که در کاهش خطر آسیب رباط صلیبی قدامی مؤثر هستند. این تمرینات به حفظ تعادل شما کمک می کند.
- تقویت عضله همسترینگ: همه ورزشکاران ، به ویژه زنان ، باید اطمینان حاصل کنند که عضلات همسترینگ آنها به خوبی تقویت شده است.
- از تکنیک های مناسب استفاده کنید: اگر ورزش شما شامل حرکاتی مانند پرش است ، بیاموزید که چگونه به درستی فرود بیایند. مطالعات نشان داده است که اگر زانوی شما پس از فرود از پرش به داخل فرو رود ، احتمال آسیب ACL افزایش می یابد. آموزش تکنیک های لازم به همراه تقویت عضلات ران می تواند این خطر را کاهش دهد.
- بررسی تجهیزات: در یک اسکی به پایین ، حتماً اتصالات اسکی خود را به درستی و تحت نظارت یک متخصص داشته باشید.
تمرینات تقویت رباط صلیبی
تمرینات نوری که می تواند عضلات و تاندون های زانو را تحت فشار و کشش قرار دهد ، نقش بسیار مؤثر در تقویت رباط صلیبی شما خواهد داشت. با این حال ، بسته به شدت آسیب به رباط شما ، برخی از تمرینات ممکن است برای شما مناسب تر باشد. به همین دلیل لازم است که با فیزیوتراپیست با یک حرفه ای مشورت کنید. در اینجا برخی از انواع تمرینات برای تقویت رباط صلیبی که می تواند در خانه انجام شود ، آورده شده است.
- اسلاید پاشنه
- روی زمین لغزنده (مانند سطح سرامیک) بنشینید و پاهای خود را دراز کنید.
- یک حوله را زیر پاهای خود قرار دهید.
- زانوی آسیب دیده خود را به آرامی خم کنید. به طوری که پاشنه به شما روی زمین کشیده می شود.
- پاهای خود را به آرامی به حالت اصلی برگردانید.
- این حرکت را به مدت 1 تا 2 بار تکرار کنید
- انقباض عضلات چهار ضلعی
- روی زمین بنشینید و پاهای آسیب دیده را به طور کامل کشیده و پای دیگر را خم کنید. می توانید یک حوله یا بالش را در زیر پای آسیب دیده قرار دهید.
- عضلات زانوی آسیب دیده خود را به آرامی بدون حرکت پا منقبض کنید.
- پای خود را به مدت 5 ثانیه در قرارداد نگه دارید و سپس آزاد کنید.
- این حرکت را 2 بار تکرار کنید.
- خم کردن
- روی شکم خود دراز بکشید و پاهای خود را کاملاً دراز کنید.
- زانو آسیب را خم کرده و پاشنه را به باسن منتقل کنید.
- پای خود را به مدت پنج ثانیه در همان موقعیت نگه دارید.
- این تمرین را 2 بار تکرار کنید.
- با خم شدن تحت فشار ، دامنه حرکت زانو آسیب دیده را افزایش دهید
- روی شکم خود دراز بکشید.
- یک طناب یا حافظه پنهان مانند تصویر زیر مچ پا را ببندید و آن طرف طناب را روی سر خود قرار دهید.
- کمربند را به سمت بالا بکشید تا پای خود را به سمت داخل بکشید.
- پای خود را به مدت پنج دقیقه در حالت کشیده نگه دارید.
- بعد از 2 ثانیه استراحت ، این تمرین را دوباره تکرار کنید.
- کشش زانو
- جلوی صندلی بایستید و پاشنه آسیب دیده را روی صندلی قرار دهید.
- قسمت داخلی انگشتان پا را برداشته و مطابق شکل زیر آنها را به سمت خود بکشید.
- دست دیگر را روی زانوی خود قرار دهید و از خم شدن آن جلوگیری کنید بدون اینکه فشار زیادی وارد شود.
- این حرکت را به مدت 5 ثانیه ادامه دهید.
- این تمرین را به مدت سه تا چهار بار در روز تکرار کنید.
- انقباض زانو
- روی زمین بنشینید و یک حوله را لوله کنید و زیر زانوی خود قرار دهید.
- پاشنه خود را روی زمین فشار دهید تا چهار سر ران خود را منقبض کنید.
- با زانوها فشار دهید.
- پای خود را به مدت 5 ثانیه در همان موقعیت نگه دارید.
- این تمرین را 2 بار تکرار کنید.
- تمرین فشار با کمک حافظه نهان مقاومت
- در حالت ایستاده ایستاده ، یک مقاومت را در اطراف زانوی خود ببندید.
- طرف دیگر حافظه نهان را به میله ، ستون یا پایه یک میز سنگین ببندید.
- یک قدم به عقب بردارید تا حافظه نهان را دراز کنید.
- به آرامی زانوی خود را خم کرده و دوباره صاف کنید.
- به مدت سه ثانیه در همان موقعیت بمانید.
- این حرکت را چندین بار در روز تکرار کنید.
- اسکات دو پا
- به گونه ای بایستید که پاها به عرض باسن باز شوند.
- انگشتان پا را به جلو بکشید.
- یک بالش را بین زانوها قرار دهید و عضلات ران را منقبض کنید.
- زانوها را خم کرده و با حرکت دادن باسن به عقب به عقب حرکت دهید.
- پشت خود را مستقیم نگه دارید و سعی کنید بالش را با زانوهای خود فشار دهید.
- به آرامی به ایستاده برگردید.
- این حرکت را 2 بار تکرار کنید.
- اسکات یک پا
- یک پا بلند کنید و به چوب تکیه کنید.
- پای ایستاده خود را مستقیم نگه دارید و عضلات ران را محکم کنید.
- به آرامی ، در یک یا دو ثانیه ، زانوی خود را یک چهارم به پایین خم کنید تا زانوها و انگشتان پا در یک جهت قرار بگیرند. (زانوها از انگشتان شما جلو نمی آیند.)
- سپس به آرامی به حالت ایستاده برگردید.
- چرخش زانوها را به داخل و خارج تمرین کنید
- ایستاده و پاهای خود را به اندازه عرض شانه باز کنید.
- باند مقاومت را دقیقاً بالای هر دو زانو ببندید.
- کمی زانوها را خم کرده و باسن را به پشت فشار دهید. اما کمر شما نباید خم شود.
- به آرامی و تا آنجا که ممکن است ، زانوها را به سمت بیرون بچرخانید.
- مقدار کمی از زانوها را به سمت داخل برگردانید. اما نه به حدی که فشار باند برداشته شود.
- دوباره زانوها را باز کنید.
- این تمرین را تا خستگی تکرار کنید.
