به گفته خبرگزاری IMNA ، در مسقطشهری بین خورشید و محرمانه بودن ، اولین رونمایی از گفتگوی “غیرمستقیم” ایرانی -آمریکایی برپا شد. به دست آوردن ، بدون لبخند ، یک عکاس. نمایندگان در هر دو طرف تاریخ ، در پشت درهای بسته و به زبانی که از دهانشان بیرون نیامد ، صحبت می کردند ، اما در چشم می خوانند. مجلل روتویچیkazem Gharibabadi ، Ismail بقا و عباس اراکچی در یک طرفه ؛ استیو وتکاففرستاده ترامپ از طرف دیگر. و بد البسایدیچهار پیام در مشت ، در وسط آنها.
هیچ چیز از متن مکالمات بیرون نیامده است. به جز این که رسانه ها از لحن چهره ها و کلمات متفکر استنباط می شوند. وزیر امور خارجه عمان “فضایی را برای احترام و احترام” خواند ، اراكچی گفت “سازنده” و آمریکایی ها – برای اولین بار پس از سالها – از گفتگوی “مثبت” صحبت كردند. اما آیا این زبان دیپلماتیک بیش از پوشیدن زخم هایی که هنوز خونریزی می کردند؟
سقف کوتاه انتظارات ، دیوار طولانی بی اعتمادی
قبل از مذاکرات ، عراق گفت که اگر “اراده” باشد ، “زمان” وجود خواهد داشت. این بدان معنی است که همه چیز هنوز شدید است ، نه نتیجه. اما بازگرداندن تیم ها شنبه آینده نشان می دهد که حداقل از نظر ظاهری ، نشانه های این امر پیدا شده است. با این حال ، نمی توان مطمئن بود که این کار تا پایان هفته در واشنگتن زنده خواهد ماند.
تهران مسقط او برای عقب نشینی در برابر لبخند نرفته بود. خط قرمز واضح بود و جواب او در هر معامله با بوی تهدید ، قاطعانه: نه متوقف کردن برنامه هسته ای در برابر وعده های غیر ضروری ، و عدم پذیرش بسته های رنگی که آنها به درب خانه آورده بودند. مذاکره مبتنی بر واقعیت ، نه خیالات.
مینی مربع متغیرها واشنگتن
در واشنگتن اما یک عنصر همیشه وجود دارد. بی ثباتی تصمیم ، مذاکره با کشوری که رئیس جمهور آن نقش داور ، بازیکن و تماشاگر را در همان زمان بازی می کند ، یک چیز خطرناک است. دونالد ترامپ ، مردی که بیشتر از واقعیت به روایت علاقه دارد ، هنوز هم می تواند همه چیز را با “داستان خوب برای مردم آمریکا” سرنگون کند. و اینجاست که چالش اصلی آغاز می شود.
مذاکره تجدید شده ، اما نه بر اساس امید ، اما شاید مصلحت. طرف ایران با خطوط خاصی و بدون اعتماد به نفس و با تجربه تلخ از گذشته وارد میدان شده است. که پس از یک مکالمه خاموش ، سران دو هیئت چند کلمه ای در راهرو بیش از نشانه “فضای گرم شدن” بودند ، شاید صرفاً با نور و سایه برای دوربین هایی که مجاز نبودند بازی کنند.
در واشنگتن اما هنوز همه چیز با روحیه اتاق بیضی گره خورده است. مردی که بعضی اوقات توافق نامه را با یک معامله املاک و مستغلات اشتباه می گیرد ، چک سفید را تهدید می کند و در تهران ، تیمی که با یک مورد روشن اما خاطرات تاریک که بارها شکسته شده است نشسته است.
بنابراین ، در حال حاضر ، این مذاکرات نه زنده است و نه مرده. اما در همان لنگه با هم سیاست خاورمیانه سرگردان است. جایی بین “نه” بشر تعیین کننده و “بله” بشر کاملاً ، جایی که شاید شنبه آینده یا شاید نباشد.
در محدوده مذاکرات ، صدای مراحل همیشه می آید. اما هیچ کس نمی داند ، با نزدیک شدن ، فرشته صلح یا شبح فریب!
ترامپ به دنبال توافق با ایران است / نباید مذاکره کند مسقط زود داوری
مهداد نجفی در گفتگو و خوب وی گفت: “برای درک بهتر مسئله ، باید عمیق تر به نظر برسیم.” ترامپ در سال 6 برانجام را ترک کرد و اظهار داشت که این توافق ضعیف است و باید توافق قوی تر و عمیق تری حاصل شود. توافق نامه ای که از نظر سیاسی و امنیت پایدار و برای ایالات متحده به دست می آید.
وی افزود: ترامپ به معنای توافق قوی تر ، کنار گذاشتن مسائل موشکی ، سیاست های منطقه ای ایران و همچنین محدودیت های بیشتر در برنامه هسته ای این کشور است. اینها در قالب بیانیه مایک پومپئو اعلام شد که سه محور اصلی شامل موضوعات هسته ای ، موشکی و منطقه ای بود. تقریباً شش سال از آن زمان گذشته است.
این کارشناس ایالات متحده گفت: “ما باید خوش بینی بیش از حد را کنار بگذاریم و از این رویداد معجزه نکنیم.” بدون هیچ دلیلی نباید امید زیادی داشته باشد ، زیرا این فقط یک جلسه اولیه برای تعیین چارچوب مذاکرات آینده بوده است. از آنجا که ترامپ به دنبال توافق قوی تر و پایدارتر است ، این توافق نامه احتمالی همچنین شامل مناطق موشکی و منطقه ای خواهد بود و زمان توافق و غنی سازی ایران ممکن است محدود باشد.
نجفی گفت: “از آنجا که هنوز هیچ نتیجه مشخصی از مذاکرات وجود ندارد ، هیچ داوری دقیقی وجود ندارد.” اما با توجه به مواضع ترامپ در گذشته و دلایلی که آنها اعلام کرده اند کارگزاری را ترک کرده اند ، به نظر می رسد که توافق قوی تر و یک توافق قوی تر و یک توافق قوی تر است کاغذ این بیشتر به نفع آمریکا است. این برای ایران مضر خواهد بود. زیرا اگر آنها بخواهند توافق مشابه یا ضعیف تری نسبت به کارگزاری امضا کنند ، در ایالات متحده تحت فشار قرار می گیرند و از ترامپ می خواهند که اگر شما همان توافق را امضا کنید ، چرا اصلاً بیرون رفتید؟
وی گفت: “بنابراین ترامپ باید توافق قوی تری ارائه دهد.” در حالی که این توافق نامه محدود به مسائل هسته ای است یا شامل مسائل موشکی ، مقاومت و سیاست های منطقه ای خواهد شد ، اما هنوز مشخص نیست و ما باید منتظر بمانیم. با این حال ، جمهوری اسلامی ایران مطمئناً به چنین درخواست هایی پاسخ مثبت نخواهد داد.
این کارشناس سیاسی ادامه داد: “ما باید صبر کنیم تا دقیقاً آنچه را که بحث ها در مذاکرات مورد بحث قرار گرفته است و چه چارچوبی تعیین شده است ، تعیین کنیم.” اگر ایالات متحده مایل به پذیرش توافق مشابه Brajam باشد ، ایران احتمالاً آن را می پذیرد. اما به نظر می رسد که آمریکایی ها دیگر توافق مشابه کارگزاری را نمی پذیرند.
نجفی گفت: تاکتیک ترامپ معمولاً این است که ابتدا از توافق خارج می شود و سپس توافق قوی تری را دنبال می کند. مثل چیزی که موافقت کرد نفتا (تجارت آزاد آمریکای شمالی). اگر احساس کند که توافق جدید ، گرچه محدود است ، می تواند به عنوان یک دستاورد نمادین برای ایالات متحده معرفی شود ، وی آن را امضا می کند و ادعا می کند که او نسبت به روسای جمهور سابق برای مهار ایران توافق بهتری داشته است.
وی افزود: “دسته ها و جناح های سیاسی خاصی در دولت ایالات متحده وجود دارد.” یک جناح رادیکال و مسیحی-صهیونیستی که به شدت از رژیم صهیونیستی پشتیبانی می کند و با ایران و در مقابل یک جناح مخالفت می کند معتاد و واقع بینانه اونس وت وتکاف و دیگران
نجفی گفت: مارک روبیو یکی از ارقام سخت است که موقعیت دارد ضد ایرانی این یک روش روشن است و اساساً در حال مذاکره با ایران نیست. اما وتکاف شخصیت سیاسی کمتری نیست و ایدئولوژیک نیست. در نتیجه ، اگر چارچوبی برای مذاکرات شکل بگیرد ، احتمالاً با آن همراه است وتکاف بیش از روبیوبشر
در پایان ، وی تأکید کرد: “ما نباید داوری عجولانه ای داشته باشیم.” ما محتوای نامه ها و جلسات را نمی دانیم و دقیقاً نمی دانیم چه چیزی مطرح شده است. با برگزاری یک یا دو جلسه نباید با همه مسائل اقتصادی و داخلی کشور گره خورده باشد. همچنین نباید دلسرد یا منفی باشد. هنوز هم برای تجزیه و تحلیل قطعی خیلی زود است و ما باید منتظر اخبار رسمی و اطلاعات دقیق تر در مورد مذاکرات باشیم.
منبع : به گزارش میهن تجارت
