نوروز 1404 بار دیگر پایتخت آنتن آنتن سمعی و بصری را نشان داد ، که در فصل 7 نیز منابع اجتماعی سیاسی در مورد وقایع روز داشت.
به گزارش میهن تجارت ، روزنامه پایتخت در فصل جدید خود گزارش داد که سریال پایتخت دارای زیبایی شناسی بصری از طبیعت شمالی است. با تمرکز بر روی پل باستانی ، سعی کرد اهمیت پایتخت معماری کشور را نشان دهد. در این فصل ، از گویش اصفهانی استفاده شد و مشکلات ورزشکاران قهرمان به تصویر کشیده شد. قهرمانانی که کار سخت خود را به دلیل سیاست نامتعادل وزارت ورزش در مورد ورزش های غیر فوتبال می بینند. عمیق تر این نکات می توانست در فصل جدید موفق شود ، اما این سریال هدف دیگری را دنبال کرد. یک تصویر مطلوب از دانش آموز و تأکید بر اهمیت خانواده یکی از نقاط قوت این سریال است.
حاج امتیاز ، به عنوان پدر خانواده ، روی یک صندلی خاص نشسته است که قدرت و تسلط خاص خود را نشان می دهد ، به همه فرمان می دهد ، اما او گوش شنوایی ندارد و گرانش دارد. البته او سپس شنوایی خود را پیدا می کند ، اما به دروغ خود را برای دریافت زمین آزاد به ناشنوایان معرفی می کند. در ادامه ، این سریال همچنین بر دروغ حاجیقی با پیشنهاد مهلا تأکید دارد.
حاجنیقی فردی بد است که نسبت به سفرهای دخترانش در دانشگاه و محل کار حساسیت بیمار دارد. این سریال به دنبال توصیف غیرت پدرش به عنوان نوعی بیماری روانی است تا حدی که هما (همسر حاجنی) برای درمان این مشکل به روانپزشک می رود. این رفتار پدر در مراقبت از خانواده و دخترانش کاملاً غیر منطقی و بیمار است. همه از رفتارهای غیرمعمول نقی می ترسند.
حاجنیقی ، که بارها و بارها بر کلمه “حاجی” در این سریال تأکید کرده است ، استعاره ای برای افراد مذهبی است ، همچنین عشق دارد. به طوری که او حتی به سالار (فرزند فرزندخوانده خود) نیز حسادت می کند و در تلاش برای رقابت با سالار در جذب محبت همسرش است. شاید این سریال قصد دارد افراد مذهبی را با انواع اخلاق سوءاستفاده معرفی کند. با این حال ، حاجنی (پدر) دروغگو ، حسود ، فریبنده ، غیر طبیعی و غیره است! همچنین ، یک روانشناس سریال- که به نظر می رسد مانند یک روانشناس گریمیست- از بیسکویت های روی میز به عنوان یک برگه رهگذر در هنگام مکالمه با مشتری خود استفاده می کند!
در پایتخت 7 ، بازی ها بسیار ضعیف هستند و فقر فیلمنامه مشهود است. شوخی های مبتذل برای رفتن به توالت ، دست ساز نویسنده. در یکی از صحنه ها ، میهمانان در کنار هم جمع می شوند و منتظر هستند که زن ارسطو از حمام خارج شود ، که نوعی تظاهرات است.
منبع: کیهان
