به گفته ایزنا ؛ نازگول غلام گفت که آویشن یک گیاه دارویی علفی و علفی است که دارای شاخه های چوبی است و می گوید: “این عمدتاً در مناطق کوهستانی و بین تخته ها و برگهای آن رشد می کند و شاخه های گلدار دارای ارزش دارویی هستند.”
وی خاطرنشان کرد: مهمترین ماده مؤثر روغن اساسی آن است و افزود: “این روغن ضروری حاوی ترکیبات فعال مانند تیمول و کارواکرول است که دارای خواص ضد میکروبی بسیار قوی هستند و در تولید مواد آرایشی ، سلامتی و خوراکی مورد استفاده قرار می گیرند.”
آویشن ادامه دارد: آویشن دارای خلط و ضد SEPHA است و در تهیه بسیاری از شربت های دارویی استفاده می شود. همچنین در بهبود بیماری هایی مانند برونشیت و آهنگر مؤثر است.
وی گفت: “برای افرادی که روزانه سه بار از سلامتی خود آگاه هستند ، مجاز است ، اما به افرادی که اطلاعات کافی ندارند توصیه می شود که آن را تحت نظارت یک پزشک طب سنتی مصرف کنند.”
این متخصص گیاه دارویی با اشاره به خواص اسطوخودوس ، گفت: اسطوخودوس همچنین یک گیاه علفی با شاخه های چوبی در انتها است که در فضاهای سبز ایران مانند رزماری کشت می شود.
وی گفت: مهمترین ماده موجود در این گیاه روغن اساسی آن است که هم در استفاده های خوراکی مانند نسخه ی نمایشی ، قرص و کپسول و در کاربردهای خارجی مانند اسپری های رایحه استفاده می شود.
وی افزود: “اسطوخودوس دارای آرام بخش است و می تواند به کاهش استرس ، اضطراب و بهبود کیفیت خواب کمک کند.”
وی خاطرنشان کرد: استفاده از پاشیدن این گیاه در محیط خانه ، با ایجاد عطر دلپذیر ، ترکیبات مؤثر خود را با استنشاق بدن منتقل می کند و باعث آرامش بیشتر آن می شود.
