در این کشور ، محمد یاسر تیبنیا افزود: “در کشور ، مسئله مدیریت در ادغام دانش و تجربیات مدیریتی به یک چالش بزرگ تبدیل شده است.”
وی افزود: “شرکت های پیشرو حتی به یک کارمند ساده اجازه نمی دهند که سازمان را بدون ضبط دانش و تجربه ترک کند ، که منجر به اشتباهات مکرر شده است.”
وی با اشاره به کتاب “ایران ، جامعه کوتاه” ، گفت: “دیدگاه مدیریتی نباید کوتاه مدت باشد ، اما ما در حال حاضر با عدم غفلت روبرو هستیم ، به طوری که در هر سازمان ، استراتژی ها تغییر می کنند.”
مدیرعامل سابق Mobarak Steel ، با اشاره به اینکه ایمیدو یک سازمان توسعه است و توسعه یک چیز طولانی مدت است ، افزود: میانگین طول عمر مدیریت در ایران یک سال و دو سال است. این طول عمر در کشورهای توسعه یافته بیش از 5 سال است.
وی گفت: “توسعه طولانی مدت است ، اما در جامعه کوتاه مدت ما ، پیشرفت کمی وجود دارد.”
وی گفت: “توسعه و رشد نگرانی همه مدیران و سازمان ها است ، اما تمرکز ما بر مدیریت جامع مشاغل بزرگ است.”
Tayebnia گفت: “در صورت عدم عبور از مسیر نوآوری ، توسعه تحقق نمی یابد.”
وی گفت: در این کشور ما به یک الگوی واضح و آزمایش شده بر اساس تجربیات گذشته نیاز داریم و اظهار داشت: بسیاری از مدل های توسعه غیر بومی در سایر کشورها پاسخ داده اند اما لزوماً متناسب با ریشه ها ، فرهنگ ها ، زیرساخت ها و بازارها و سیاست ها نیستند.
مدیرعامل فولاد Mobarakeh با اشاره به اینکه صنعت فولاد پایه و اساس توسعه در سراسر جهان است ، گفت: “ما نمی توانیم از الگوی توسعه چین و ترکیه یا حتی ژاپن صرف نظر از فرهنگی و زیرساخت ها استفاده کنیم.”
به گفته وی ، ایران در سالهای اخیر در مناطق مختلف رشد کرده است ، اما در یک پروژه به جای آماده سازی یکپارچه. به همین دلیل ، تحولات حاصل از آن منجر به ضرر شده است.
Tayeb Nia گفت: “نیاز کشور به فولاد 5 میلیون تن است و تولید این صنعت در حال حاضر 5 میلیون تن است.
به گفته وی ، ظرفیت ایجاد شده در صنعت فولاد 2 میلیون تن و مجوزهای صادر شده 2 ، 5 میلیون تن است که این امر در خط نیست.
وی افزود: “امروز عراق تعرفه هایی را برای واردات میلگردی ایرانی قرار داده است ، به این معنی که ما اهداف صادراتی نداریم.”
مدیرعامل سابق فولاد Isfahan Mobarak تأکید کرد: علاوه بر برق و آب و گاز ، صنعت فولاد نیز با حمل و نقل ریلی و ریلی روبرو است. به طوری که فقط 5 ٪ از خطوط ریلی قابل استفاده است و ما حوض مناسب برای صادرات نداریم.
“تمام آنچه ما از مدیریت نمی بینیم ، با اشاره به 2 میلیارد دلار سرمایه گذاری در استان های مختلف کشور ، گفت:” مسیر توسعه کشور بنگاه های بزرگ است و ما برای این مسیر به یک مدل آزمایش شده نیاز داریم. “
Tayebnia ادامه داد: فولاد Mobarakeh به عنوان یک صنعت مادرانه سه بار در لیست تحریم ها ذکر شده است ، اما هنوز هم عنوان بزرگترین صادرکننده غیر نفتی کشور در سال 2 ، بزرگترین اشتغال دولت کشور در سال 2 ، تولید گسترده سود در سال ، بالاترین سطح پشتیبانی از شرکت ، 2 ، تولید و بهره برداری از سالانه بزرگ سالاران ایران زمان در سال 2 ، ساخت خط لوله آب دریای عمان در فلات مرکزی ، انجام مطالعات سرمایه گذاری در مزارع گازی برای اولین بار در تاریخ صنعت فولاد در سالهای 1 و 2. ثبت شده در حرفه خود.
وی گفت: اقدامات ارزشمند مانند توسعه پایدار ، حفاظت از محیط زیست ، مسئولیت های اجتماعی و توسعه جغرافیایی در دستور کار در نظر گرفته شده است.
به گفته مدیرعامل سابق Mobarakeh Steel ، حتی اگر همه این مناطق مشخص شده در تصویر را توسعه دهیم ، ما هنوز هم توسعه متعادل خواهیم داشت زیرا مشکلات زیرساختی وجود دارد که توسط رهبری مسئول و تحول برطرف می شود.
وی در مورد اهمیت توسعه انسانی ، گفت: در دوره مدیریت قبلی ، پایتخت Mobarak کارمندان آن بود ، نه ماشین آلات و خطوط تولید ، گام بعدی پس از توسعه انسانی ، توسعه کیفی و کمی در فولاد Mobarak و سرانجام مدل توسعه نوآوری که برای اولین بار در فولاد Mobarak برای اولین بار در کشور اجرا شد.
مدیرعامل پیشین فولاد Mobarakeh افزود: تیم مدیریت Mobarakeh با تفکر فرهنگ توسعه و نوآوری زیست توده و برای اولین بار در کشور و توسط شرکت ، با شناخت منابع انسانی و نخبه ، ارزیابی بسیاری از مراکز در دانشگاه های مختلف کشور ایجاد کرده است.
