جنگ روسیه -کلئین الگوهای تجارت و سرمایه گذاری در بخش انرژی را تغییر داده است. واردات نفت روسیه به خلیج فارس افزایش یافته است و صادرات هیدروکربن آنها به اروپا به طرز چشمگیری افزایش یافته است.
به گزارش Business News ، جنگ روسیه -کلین ، گرچه هزاران کیلومتری از شبه جزیره سعودی ، در جریان انرژی خلیج فارس قابل توجه و قابل توجه بوده است.
سه سال پس از حمله روسیه به اوکراین در ماه فوریه ، این جنگ الگوهای تجارت و سرمایه گذاری در بخش انرژی را تغییر داده است. واردات نفت روسیه به خلیج فارس افزایش یافته است و صادرات هیدروکربن آنها به اروپا به طرز چشمگیری افزایش یافته است. این تحولات همچنین سرمایه گذاری خلیج فارس در پروژه های انرژی تجدید پذیر در اروپا را افزایش داده است.
زمینه واردات نفت روسیه
در سال 2 ، روسیه 5 ٪ نفت خام و 2 درصد دیزل وارداتی اتحادیه اروپا را تأمین کرد. اما اکنون ، به دنبال تحریم های گسترده اروپا ، نفت روسیه که با تخفیف شدید ارائه می شود ، راهی کشورهای خلیج فارس شده است. مکانی که تحریم ها اجرا نمی شوند.
امارات متحده عربی و عربستان سعودی در سالهای اخیر روغن روسیه را به میزان قابل توجهی وارد کرده و عمدتاً به عنوان روغن کوره مورد استفاده قرار می گیرند. با وجود کاهش واردات در سال 2025 از دو سال پیش ، این هنوز هم بالاتر از سال 2 است و دو کشور اکنون در بین پنج وارد کننده اصلی نفت روسیه قرار دارند. اگرچه حجم واردات آنها در مقایسه با چین و هند کم است ، اما هنوز هم بیش از 1.5 میلیارد یورو سوخت های فسیلی برای روسیه تا ماه فوریه به ارمغان آورد. درآمدی که به تأمین مالی دستگاه جنگ روسیه کمک کرده است.
از دیدگاه ، این واردات را می توان “پرداخت جانبی” به مسکو در نظر گرفت تا مشارکت بازیگر در اوپک پلاس را حفظ کند. موسسه ای که برای کنترل عرضه و قیمت های جهانی نفت ، به ویژه در مواجهه با تولید کشورهایی در خارج از OPC مانند ایالات متحده ، کانادا و برزیل بسیار مهم است.
اما از نکته دیگر ، افزایش واردات به دلیل دلایل اقتصادی و فرصت های خودرداری (فروش ارزان و گران) بیشتر افزایش یافته است. خلیج فارس به جای استفاده از نفت خانگی در نیروگاه ها یا به عنوان سوخت ، جایگزین نفت ارزان روسیه برای آزاد کردن نفت خانگی برای صادرات شده است.
در عربستان سعودی ، که 2 درصد روغن از روغن در سال تولید می شد ، این شایع تر است. آمار گمرک سعودی نشان می دهد که واردات روغن معدنی (از جمله روغن خام و روغن کوره) از روسیه 18 بار بین سنین 1 تا 2 افزایش یافته است.
در همین زمان ، نفت ارزان وارد شده از روسیه احتمالاً مورد استفاده مجدد قرار می گیرد و به عنوان کشتی در بنادر فوجیر و خورفان مورد استفاده قرار می گیرد. علیرغم انکار مقامات بندری ، داده های رهگیری کشتی از شرکت هایی مانند Refinitiv و Vortexa نشان می دهد که محموله های نفتی روسیه به این بنادر رسیده اند. درست همانطور که نفت ایرانی تحت برچسب “مالزی” به چین فروخته می شود.
بازارهای اروپا در فتح خلیج فارس
جنگ روسیه -کلین تأثیر دیگری داشته است ، یعنی افزایش صادرات نفت و گاز خلیج فارس به اروپا. روغن عربی عربی سعودی جایگزین خوبی برای روغن اورال روسیه است. همچنین ، برخی از کشورهای خلیج فارس از واردات نفت روسیه و پالایش آن برای صادرات به اروپا (از جمله هند و چین) بهره مند شده اند.
قوانین اتحادیه اروپا اجازه می دهد تا محصولات نفتی تولید شده توسط نفت خام روسیه اما در پالایشگاه های خارج از روسیه پردازش شود. به عنوان مثال ، در شش ماه اول سال ، حدود 2 درصد از فرآورده های نفتی وارداتی اروپا از هند ، چین و Türkiye از نفت خام روسی تولید شده است.
این که آیا نفت روسیه با نفت خلیج فارس ترکیب شده است ، صادرات نفت خلیج فارس به اروپا از ابتدای جنگ به طرز چشمگیری افزایش یافته است. البته با توجه به افزایش واردات نفت و گاز از ایالات متحده توسط اروپا (برای جلوگیری از تعرفه ها) ، این صادرات ممکن است در آینده محدود باشد. با این حال ، با توجه به شدت کربن کمتر سوخت های فسیلی خلیج فارس ، این مزیت در دراز مدت باقی خواهد ماند.
در این میان ، توسعه پالایشگاه های بزرگ در الزور (کویت) ، آل -راویس (ابوظبی) و داکام (عمان) نیز سالها پیش آغاز شده است. به عنوان مثال ، شرکت ملی نفت ابوظبی (ADNOC) در سال گذشته شروع به ارتقاء پالایشگاه ال رویس برای پردازش نفت خام با کیفیت پایین و انتشار روغن با کیفیت بالا برای صادرات کرد. این اقدامات به فرصتی مناسب برای صادرات محصولات ارزشمند به اروپا در زمان جنگ روسیه -کلین تبدیل شد.
صادرات گاز مایع
این جنگ فرصت های جدیدی را برای صادرات گاز مایع طبیعی از امارات ، عمان و قطر به اروپا فراهم کرده است. منطقه ای که قبلاً به گاز خط لوله روسی وابسته بود. اکنون کشورهای خلیج فارس صادرات طولانی مدت گاز به اروپا امضا کرده اند و صادرات نقطه افزایش یافته است. زمستان سخت در اروپا ، در مقایسه با زمستان خفیف آسیا ، اروپا را به افزایش واردات از خلیج فارس برای تأمین ذخایر گاز خود قبل از زمستان آینده سوق داده است.
همزمان با این تحولات ، سرمایه گذاری خلیج فارس در پروژه های انرژی تجدید پذیر اروپا افزایش یافته است. مسدر از ابوظبی ، قبل از جنگ ، در پروژه های بادی در صربستان ، مونته نگرو و لهستان سرمایه گذاری کرده بود. اما از زمان شروع جنگ ، این شرکت در یونان ، اسپانیا و پرتغال مهم بوده است. قطر همچنین در کشورهای مختلف اروپایی ، از جمله اوکراین ، از طریق QIA و Nebras Power حضور داشته است.
این سرمایه گذاری ها مطابق با برنامه Repoweru اتحادیه اروپا انجام شده است ، که هدف آن افزایش سهم انرژی تجدید پذیر در ترکیب انرژی اتحادیه 6 ٪ (یا 2 ٪ از برق مصرفی) است.
با این حال ، علاقه خلیج فارس به بازار انرژی سبز اروپا قبل از جنگ بود و مطابق با اهداف تنوع اقتصادی آنها بود. به عنوان مثال ، QIA در اول ژانویه اعلام کرد که در سوخت های فسیلی سرمایه گذاری نخواهد کرد. در همین زمان ، مسدر اعلام کرده است که ظرفیت تولید انرژی تجدید پذیر آن از 2 گیگاوات به 2 گیگاوات تا سال 2 افزایش می یابد. براساس موسسه مطالعات خاورمیانه ، پایداری واردات نفت روسیه ، صادرات نفت و گاز به اروپا و سرمایه گذاری در انرژی های تجدید پذیر برای تصمیم گیرندگان از اهمیت بالایی برخوردار است:
براساس این موسسه مطالعه ، واردات نفت روسیه توسط خلیج فارس احتمالاً به ویژه پس از تحریم های احتمالی ایالات متحده تحت دولت ترامپ کاهش می یابد. محدودیت های حمل و نقل و تهدیدات تحریم های ثانویه همچنین ممکن است امارات و عربستان سعودی را به کاهش واردات سوق دهد. علاوه بر این ، افزایش تولید انرژی تجدید پذیر در عربستان سعودی برای دستیابی به ترکیب 2 ٪ در سال 2 ، نیاز به سوخت وارداتی را برای تولید برق کاهش می دهد.
اگرچه صادرات نفت و گاز به اروپا ادامه خواهد یافت ، اما اروپا بعید است که آسیا را به عنوان بازار اصلی جایگزین کند. آسیا هنوز بخش اعظم صادرات سعودی (2 ٪) و قطر (2 ٪) را به خود جلب می کند. در حالی که سوخت های فسیلی اروپا به اوج خود رسیده است ، آسیا هنوز یک بازار پررونق برای خلیج فارس است.
کشورهای خلیج فارس همچنان تلاش خواهند کرد تا از فرصت های اروپا در زمینه انرژی سبز ، نه تنها از طریق برق ، بلکه صادرات محصولاتی مانند فولاد ، آلومینیوم و کودهای کم کربن در اروپا نیز تلاش کنند. نهایی شدن توافق نامه تجارت آزاد بین اتحادیه اروپا و GCC نیز سودمند خواهد بود. با این حال ، بازار انرژی تجدید پذیر آسیا نباید از آن غافل شود.
