برنده شدن اسکار یکی از بزرگترین دستاوردهای صنعت سینماست. اما این افتخار با شرایط خاصی برای برندگان همراه است.
به گزارش روزیاتو، کیلیان مورفی، رابرت داونی جونیور، اما استون و داوین جوی راندولف تنها تعدادی از ستارگانی بودند که در نود و ششمین دوره جوایز اسکار پس از اعلام برندگان در رشته های مختلف روی صحنه رفتند.
حتی اگر از طرفداران پر و پا قرص این رویداد نباشید، بدون شک با روند آن آشنا هستید: ابتدا نامزدها معرفی می شوند، سپس برنده اعلام می شود و آن مجسمه براق و نمادین به او داده می شود تا با خود به خانه ببرد.
به نظر می رسد فرآیند ساده ای باشد، اما در واقع یک قانون خاص در مورد این مجسمه وجود دارد و اینکه برندگان دقیقاً چه کاری می توانند پس از ترک صحنه با آن انجام دهند.
بخش قوانین وب سایت جوایز اسکار توضیح می دهد که برندگان از تلاش برای فروش مجسمه های خود منع می شوند مگر اینکه ابتدا شرایط خاصی را داشته باشند.
شاید فکر کنید چرا کسی بخواهد جایزه اسکار را که یکی از محبوب ترین جوایز جهان است بفروشد؟
بعید است، اما ممکن است پس از مدتی برخی از ستاره های موفق جایی برای قرار دادن جوایز خود نداشته باشند و تصمیم بگیرند یکی از آنها را به خاطر پول بفروشند یا شاید بخواهند مجسمه را برای یک هدف بشردوستانه بفروشند.
دلیل فروش اسکار هر چه که باشد، آکادمی اعلام کرده است: «برندگان جوایز نمی توانند مجسمه اسکار را بفروشند مگر اینکه ابتدا آن را به قیمت 1 دلار به آکادمی پیشنهاد دهند».
بله، درست خواندید، اگرچه مجسمه روکش طلا است، اما برندگان در صورت تمایل به فروش آن باید ابتدا آن را با قیمت 1 دلار به آکادمی ارائه دهند.
این وب سایت افزود: «این قانون شامل وارثان و جانشینان برندگان جوایز اسکار نیز می شود که ممکن است مجسمه را به ارث برده باشند یا به آنها هدیه داده شده باشد.
این قانون از سال 1951 برقرار شد و حتی باعث شکایت های قانونی از برخی افراد متخلف شد.
در سال 2014، جوزف توتالو جایزه اسکار را که عمویش جوزف رایت در سال 1943 دریافت کرده بود به حراج گذاشت. این مجسمه به قیمت 79200 دلار فروخته شد، اما آکادمی از توتالو و حراج دهنده به دلیل نقض قرارداد شکایت کرد.
یک قاضی در کالیفرنیا بعداً به نفع آکادمی رای داد و برنده مزایده را ملزم به بازگرداندن مجسمه کرد.
