نهادهای موازی و بدون کارکرد باید حذف شوند

یکی از موضوعات اصلی که Massoud Medical نه تنها از زمان پوشیدن لباس ریاست جمهوری ، بلکه از همان ورود به مبارزات انتخاباتی انتخابات ، مسئله چابکی دولت و همچنین بودجه ریزی و پرداخت بودجه و بودجه به آژانس ها در ازای کار بود. پزشکان بارها و بارها خاطرنشان کرده اند که سیستم پرداخت بودجه در کشور ما یک سیستم معیوب است و باید یک تجدید اساسی انجام شود. به طوری که بودجه هر موسسه به بازده آن و گره ای که مشکلات کشور را باز می کند اختصاص می یابد. به همین ترتیب ، ارگان ها و موسساتی که عملکرد قابل توجهی ندارند باید از مدار بودجه/ پرداخت حذف شوند.

البته این مسئله صرفاً نهادها نیست و رئیس جمهور نیز بر حقوق کارمندان دولت تأکید می کند. بنابراین ، معیار پرداخت حقوق به کارمندان دولت باید نه بر اساس ساعات محل کار تغییر یابد ، بلکه باید بر اساس بازده و کیفیت و کیفیت کار تغییر یابد.

پزشکان همواره از اندازه دولت شکایت کرده اند و معتقدند که برای کاهش منابع مالی ، لازم است مؤسساتی را که عملکرد موازی دارند به منظور جلوگیری از از دست دادن منابع ، ادغام شود. این روند همچنین منجر به توانایی دولت و چابکی می شود و باعث افزایش بهره وری می شود.

آخرین مرجع رئیس جمهور برای این موضوع در سفر وی به استان آردبیل مطرح شد ، که گفت: “دولت رشد کرده است ، هیچ درآمدی ندارد ، بنابراین تمام درآمد را صرف افزایش می کند ، درآمد کسب می کند ، پول را چاپ می کند و تورم ایجاد می کند.”

پزشکان همچنین گفتند: “ما باید خودمان را جمع کنیم ، ما آماده هستیم تا بسیاری از این بخش ها و سازمان ها را ببندیم ، کارمندان را ادغام کنیم ، نمی توانیم از بین برویم ، نان را قطع نمی کنیم ، اما درآمد کسب نمی کنیم.” بروید تا در خانه خود بنشینید ، به آنها حقوق و اضافه کاری بدهید ، حداقل هزینه بیشتری نکنید.

در همین راستا ، حسین راغفر ، استاد دانشگاه و اقتصاددان ، بر لزوم از بین بردن واحدهایی که در حال انجام کار موازی هستند ، تأکید کرد: البته یکی از بهترین کانال ها برای پیشبرد این ایده ، که اتفاقاً موارد زیادی است ، دولت و معاون رئیس جمهور ریاست جمهوری است که با برخی از وزارتخانه ها همپوشانی دارد. به عنوان مثال ، معاون رئیس جمهور علوم و فناوری وجود دارد ، از طرف دیگر وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری. نکته این است که همه اعضای معاون اعضای هیئت علمی دانشگاه های وزارت علوم هستند و بودجه اصلی هستند.

در پاسخ به این سؤال که همه این منابع و مأموریت ها – همانطور که بوده است – به دانشگاه ها واگذار شده اند ، گفتند که هزینه ها به شدت کاهش می یابد و پویایی در دانشگاه ها در حال افزایش است. بنابراین ، کوچک کردن دولت ، به ویژه در مواردی که کار موازی باشد ، می تواند بسیار مفید باشد.

یکی از بهترین کانال ها برای پیشبرد ایده از بین بردن دستگاه های موازی ، که به هر حال است ، خود دولت و معاون رئیس جمهور است که با برخی از وزارتخانه ها همپوشانی دارند.

راغفر همچنین به وجود صدها مؤسسه فرهنگی در کشور که کارهای مشابهی انجام می دهند اشاره کرد. وی گفت: به عنوان مثال ، وجود رشته های دانشگاهی در زمینه های علوم دینی و آموزش یکی از این موارد است. با این حال ، اگر نهادی به نام “حوزه علمیه” در کشور وجود داشته باشد ، سؤال این است که موقعیت این رشته ها در دانشگاه ها چیست؟

استاد دانشگاه ادامه داد: “بسیاری از مؤسسات فرهنگی در کشور وجود دارد و منابع بسیار زیادی نیز وجود دارد ، اما این مسئولیت کارهایی است که بخش خصوصی اگر به بخش خصوصی فرصت داده شود ، بسیار بهتر عمل می کند.” اما در این شرایط ، بخش خصوصی قادر به رقابت با این مؤسسات فرهنگی نیست.

وی همچنین به رسانه های وابسته به مؤسسات فرهنگی که فاقد کارآیی لازم هستند ، اشاره کرد و یادآوری کرد که ارگان هایی که از بودجه عمومی استفاده می کنند باید در برابر عملکرد آنها پاسخگو باشند ، اما این مورد برای این رسانه ها نیست.

استاد دانشگاه نگرانی رئیس جمهور را در نظر گرفت ، به ویژه هنگامی که کشور با مشکلات بودجه روبرو است و تأکید می کند: اساساً منطق بودجه این است که ما منابع محدود و خواسته های گسترده ای داریم که باید در اولویت قرار دهیم و تسهیلات بودجه را به آنها ارائه دهیم ، بنابراین این روند قابل اجرا است.

البته راغفر این جمله را رد کرد که برخی از آنها برای دولت خیلی بزرگ هستند و گفتند: “شاخص های اقتصادی این موضوع را تأیید نمی کنند.” شاخص متعارف اندازه دولت در همه کشورها نسبت هزینه های عمومی به تولید ناخالص داخلی است که در بسیاری از کشورها از جمله کشورهای صنعتی اروپای غربی بیش از 5 ٪ است ، اما در ایران این رقم 2 ٪ است. بنابراین ، این گزاره مبنی بر اینکه دولت در ایران عالی است ، پیشنهاد درستی نیست.

وی گفت: معنای دیگر درصد پایین هزینه های عمومی برای تولید ناخالص داخلی در ایران این است که دولت عملاً هیچ منابعی برای انجام تعهدات خود نسبت به جامعه ندارد. سوال باید این باشد که دولت کار کند یا نه.

این متخصص با اشاره به اینکه در کشورهای صنعتی غربی ، یکی از وظایف اساسی دولت برای ارائه خدمات عمومی مانند آموزش و بهداشت به جامعه است و این خدمات به طور گسترده ای گسترش می یابد تا حدی که بخش عمده فعالیت های اجرایی کشورها بر ارائه این خدمات متمرکز شده است ، افزود: “به ویژه پس از جنگ تحمیل شده ، دولت در واقع سعی در انجام این کار دارد.” به طور کلی ، باید توجه داشته باشیم که سهم هزینه های عمومی بیش از تولید ناخالص داخلی در ایران یکی از کمترین موارد است و این یکی از دلایل ناکارآمدی است.

وی گفت: “دولت باید برنامه هایی برای شرکت در کشور برای فعال کردن نهاد اجرایی کشور داشته باشد تا مردم بتوانند در این فرآیند شرکت کنند که می تواند از دولت و انرژی مردمی به سیستم اداری کشور حذف شود.”

منبع: ایرنا