رئیس انجمن ملی تاریخ گفت: “ایران دومین تولید کننده بزرگ تاریخ در جهان پس از مصر است ، اما با مشکلاتی از قبیل محدودیت صادرات ، کمبود انرژی ، افزایش هزینه های ورودی و یک درصد تحمیل مالیاتی در صادرات روبرو است.”
به گزارش Business News ، به عنوان یکی از محصولات استراتژیک کشاورزی ایران ، تاریخ ها جایگاه ویژه ای در صادرات مواد غذایی و غیر نفتی کشور دارند. این میوه با ارزش علاوه بر ارزش غذایی بالای آن و نقش مهمی در تأمین ویتامین ها و انرژی مورد نیاز بخش های مختلف جامعه ، نقش مهمی در صادرات و توسعه صادرات کشاورزی دارد. ایران با تولید گسترده خرما در استانهای جنوبی و جنوب شرقی ، پس از مصر در رتبه دوم جهان قرار گرفته و سالانه صدها میلیون دلار از محل صادرات خود کسب می کند. به همین مناسبت ، روز ملی تاریخ (5 سپتامبر) فرصتی برای توجه به ظرفیت این محصول و چالش های پیش روی تولید و بازار است.
رشید فرخی ، رئیس انجمن ملی خرما- ایسنا گفت که سرانه مصرف تاریخ در کشور حدود 1.5 کیلوگرم است ، و افزود که در برخی از استان ها تا 5 کیلوگرم و در برخی دیگر فقط 5 کیلوگرم است. این تفاوت نشان می دهد که ظرفیت بالایی برای افزایش مصرف در کشور وجود دارد.
وی تاریخ ها را محصولی مغذی توصیف کرد که می تواند پروتئین و ویتامین را برآورده کند ، به ویژه در بین جوانان و نوجوانان.
فرخی تأکید کرد: ایران دومین تولید کننده بزرگ تاریخ در جهان پس از مصر است. حدود 5 ٪ از تولید در داخل کشور ، مستقیم یا در صنایع تبدیل و 2 ٪ صادرات مصرف می شود. ارزش صادرات تاریخ های ایران بین 5 تا 5 میلیون دلار سالانه است.
رئیس انجمن ملی تاریخ ها با اشاره به موانع صادراتی ، گفت: “بسیاری از دستورالعمل ها و محدودیت ها منجر به از دست دادن اعتماد به بازارهای هدف و بازرگانان شده است.” صادرات به طور مستقیم با تولید مرتبط است و به هرگونه محدودیت یا ممنوعیت ، تولید کننده و کشاورز آسیب می رساند.
فرخی در بخش تاریخ به چالش انرژی اشاره کرد و افزود: کمبود برق در چاه های کشاورزی و خاموشی در فصل اوج آسیب های زیادی را به همراه دارد. در دمای 2 درجه ، استرس آب باعث کاهش کیفیت و کمیت خرما می شود و حتی انتقال محصول به یخچال دشوار است. زیرا در عین حال ما همزمان قدرت و خاموشی داریم.
وی گفت: “قیمت ورودی های کشاورزی باعث افزایش نجومی و حتی فراتر از تورم کشور شده است.” این باعث افزایش قیمت محصول برای کشاورزان می شود و فشار زیادی به آنها وارد می کند.
فرخی در مورد سیاست های دولت در مورد قیمت گذاری گفت: “من مخالف قیمت گذاری منطقی نیستم ، بلکه وارد دستورالعمل های دستوری آسیب پذیر می شوم.” کشاورز نیز مانند سایر اقشار تحت تأثیر تورم 5 ٪ تا 5 ٪ قرار دارد و محصول وی باید به طور مناسب افزایش یابد. اقتصاد گرامری نیست و اگر چنین است ، اقتصاد ما امروز در موقعیت بهتری قرار داشت.
رئیس انجمن ملی تاریخ در روزهای اخیر از مالیات یک درصد در تاریخ انتقاد کرد و گفت که وقتی کشاورز با مشکلات صادراتی ، تحریم ها و افزایش هزینه ها سر و کار دارد ، این حرکت تعجب آور است و فشار بیشتری به صنعت وارد می کند.
فرخی با اشاره به یک درصد مالیات در تاریخ صادرات ، گفت: “این تصمیم صرفاً به عنوان منبع درآمد دیده شده است ، نه برای حل مشکلات بخش آب کشور.” ارزش صادرات کل محصولات کشاورزی ایران حدود 1.5 میلیارد دلار تا 5 میلیارد دلار است که تنها 5 میلیون دلار تا 5 میلیون دلار است. این رقم هیچ تاثیری در درآمد بزرگ نفتی یا هزینه های عظیم میدان انرژی ندارد و برای بهبود وضعیت آب هزینه نمی شود.
وی افزود: اگر مشکل اصلی کشور باشد ، باید مدیریت جدی 6000 تا یک میلیون چاه غیرمجاز وجود داشته باشد. ” مبلغ مالیاتی یک درصد کوچک نه تنها به حل بحران آب کمک می کند ، بلکه باعث آسیب جدی به صادرات کشاورزی نیز می شود.
فرخی در مورد وضعیت تاریخ اظهار داشت: قیمت خرما تعیین می شود. همانطور که در بازار ارز مشاهده می شود. من به یک قیمت متعادل اعتقاد دارم. اما من با قیمت گذاری دستوری مخالفم. اگر عرضه و تقاضا بدون تداخل مدیریت شود ، قیمت ها متعادل تر خواهند بود.
رئیس انجمن ملی تاریخ گفت: “بزرگترین مشکل برای کشاورزان تأمین حامل انرژی به ویژه برق است.” خاموشی ها باعث خسارت شدید به بخش کشاورزی می شوند. ما همچنین در واردات سم و کود به آزمایش های کیفی جدی احتیاج داریم. بسیاری از سموم و کودهای وارداتی از کیفیت خوبی برخوردار نیستند و کنترل دقیقی بر مصرف آنها وجود ندارد و در نهایت من اعتقاد ندارم که ایران یک کشور کشاورزی است. امروزه امنیت آب از امنیت غذایی مهمتر است. شیوه های سنتی و حتی فشارهای آبیاری قدیمی پاسخگو نیست و ما باید در یک سطح جدید و مدیریت شده به سمت آبیاری حرکت کنیم.
فرخی تأکید کرد: ایران باید کشاورزی را که مفید نیست متوقف کند و مسیر صنعتی شدن را طی کند. حتی با جذب کشاورزان به صنعت. به یک خانه و اصلاحات اساسی نیاز دارد. فقط امنیت آب فقط می تواند تضمین و مدیریت آینده کشاورزی شود.
در پایان ، وی خاطرنشان کرد: سرمایه گذاری در کشت فرازمینی برای کشورهایی که خودشان در آب و بحران غذایی باشند پایدار نیست. این مدل ها ممکن است کوتاه مدت باشند ، اما در دراز مدت خطرناک هستند. مانند انتقال غیر ضروری آب ، که یکی از ریشه های بحران های فعلی است.
منبع: isna
