سازمان خصوصی‌سازی گام تازه در واگذاری باشگاه پرسپولیس برداشت

براساس Business News ، انتقال سهام Club Persepolis در فارکس یکی از نقاط عطف خصوصی سازی در ورزش این کشور است. براساس اعلامیه سازمان خصوصی سازی ، بیش از 438.6 میلیون سهم از این باشگاه ، معادل 4.6 درصد از سرمایه ، در روز سه شنبه 8 اکتبر از طریق کارگزاری بانک ملی در بازار پایه Farabours ارائه می شود.

قیمت پایه این بلوک معادل قیمت نهایی روز گذشته به علاوه 20 ٪ است ، به شرط آنکه کمتر از 1722 ریال نباشد. همچنین ، ارزش کل معامله نمی تواند پایین تر از 83.2 میلیارد دلار باشد. این مکانیسم قیمت گذاری به وضوح نشان می دهد که سیاست گذار قصد دارد انتقال را در یک خطر شفاف و حداقل دارایی های واقعی انجام دهد.

البته ، بلوک قرمز ، تعریف شده در قالب سهام ترجیحی ، قبلاً برای پیشگامان این باشگاه در اولویت قرار می گرفت ، اما در عمل ، از آنها استقبال نمی شد. اکنون عرضه برای آزمایش بخش خصوصی برای مالکیت این باشگاه به بازار سرمایه منتقل شده است.

از دیدگاه اقتصادی ، این عرضه چند نکته کلیدی دارد:

بشر “حرکت به خصوصی سازی واقعی”: وزارت ورزش با انتقال برخی از سهام پرسپولیس ، به تدریج نقش خود را در مدیریت مستقیم این باشگاه کاهش می دهد. فرایندی که سالها خواستار هواداران و کارشناسان است.

بشر “آزمون بازار سرمایه”: استقبال از سرمایه گذاران از این عرضه می تواند یک شاخص مهم برای ارزیابی جذابیت صنعت فوتبال در بازار سرمایه باشد. اگر تقاضا برای خرید بلوک زیاد باشد ، راه برای پیشنهادات آینده و حتی ورود به استقلال و پرسپولیس از بازار سهام جدی تر خواهد بود.

بشر “پیامدهای مدیریتی”: مسدود کردن ، به همراه مالکیت طرفدار ، می تواند به تدریج ساختار مدیریت باشگاه را از بودجه دولت جدا کرده و فرصتی برای ایجاد حرفه ای تر مدیریت مالی و ورزشی فراهم کند.

بشر “جذاب برای سرمایه گذاران طولانی مدت”: پرسپولیس به عنوان یکی از محبوب ترین باشگاه های آسیا ، پتانسیل های درآمد زیادی از جمله تبلیغات ، پخش ، فروش بلیط و حرفه ای دارد. اگرچه این پتانسیل هنوز در ایران تحقق نیافته است ، اما حضور بخش خصوصی در سهام این باشگاه ممکن است بتواند فشار مثبتی بر مدیریت برای شفافیت و استفاده بهتر از این ظرفیت ها وارد کند.

چالش های خصوصی سازی ورزش در ایران:

علیرغم موارد مثبت ، راه اندازی باشگاه Persepolis نیز چالش های جدی دارد. از جمله نقاط ضعف زیرساخت های درآمد فوتبال ایران ، عدم اطمینان وضعیت پخش تلویزیون و عدم استقلال کامل باشگاه ها از مقامات دولتی. این مسائل می تواند خطرات قابل توجهی را در نگاه سرمایه گذاران ایجاد کند.

چرا این بلوک خیلی جذاب نیست؟

واقعیت این است که 4.6 ٪ از سهام پرسپولیس خریدار را از نظر قانونی و مدیریتی ایجاد نمی کند. چنین سهم حتی اجازه انتصاب نماینده به هیئت مدیره را نمی دهد و در بهترین حالت صرفاً یک سرمایه گذاری مالی است. از طرف دیگر ، پرسپولیس هنوز با ضررهای انباشته ، بدهی سنگین و ضعف در شفافیت مالی روبرو است. موضوعاتی که انگیزه ورود به سرمایه گذاران حرفه ای را به شدت کاهش می دهد.

تجربه جهانی چیست؟

در فوتبال اروپا تجربه طولانی در بازار سهام وجود دارد. باشگاه هایی مانند یوونتوس در ایتالیا ، دورتموند در آلمان و منچستریونایتد در ایالات متحده بخشی از سهام خود را راه اندازی کرده اند. اما یک تفاوت مهم وجود دارد: در این کشورها ، سهام مدیریتی یا درصد معنی دار (10 تا 30 درصد) به سرمایه گذاران ارائه می شود تا تزریق لازم سرمایه و مدیریت داشته باشند. در مقابل ، واگذاری های خرد و غیر مدیریت در ایران ، به ویژه بدون یک برنامه کسب درآمد خاص ، جذابیتی را برای سرمایه گذاران حرفه ای ایجاد نمی کنند.

آزمون سازنده سیاست

با این حال ، عرضه 4.6 درصدی پرسپولیس یک آزمایش بازار است نه یک رویداد برای جمع آوری سرمایه. سیاست گذاران به دنبال اندازه گیری واکنش شرکت کنندگان در بازار سرمایه در فروش بخشی از دارایی های ورزشی این کشور هستند. اگر این عرضه مورد استقبال قرار نگیرد ، پیام روشنی به سازمان خصوصی سازی و وزارت ورزش ارائه می دهد: خصوصی سازی باشگاه های ورزشی بدون ارائه مشوق های واقعی و سهام مدیریتی موفق نخواهد بود.

پایان

احتمال این عرضه ، با توجه به شرایط فوق ، خیلی زیاد به نظر نمی رسد. مگر اینکه خریداران خاص یا علاقه مندان غیر حرفه ای بخواهند وارد انگیزه های غیر مالی شوند (مانند پرستیژ یا متعلق به باشگاه). در غیر این صورت ، این عرضه می تواند نمادی از خصوصی سازی ناکافی در ورزش ایران باشد. درسی که ممکن است آینده پرسپولیس و استقلال را دگرگون کند.

منبع: tasnim