وابستگی تاریخی به نفت امکان جمع آوری سرمایه در این بخش را فراهم کرده است. همین تجمع مانعی برای توسعه صنعتی بود.
براساس اخبار تجاری ، ایران سالها به نفت اعتماد دارد. منبعی که در نگاه اول نعمت بی پایان ایجاد کرد. درآمدهای نفتی برای دولت ها مانند چشمه جوش بود که نیازی به تلاش زیادی نداشت. به راحتی ، باعث شد تا سرمایه روی نفت تمرکز کند و سایر زمینه های توسعه ، از جمله صنعت ، همیشه سایه است. دولت ها با تکیه بر دلارهای نفتی ، نه نیاز به توسعه زیرساخت های صنعتی و نه ایجاد انگیزه برای افزایش کارایی و بهره وری.
در چنین شرایطی ، صنعت ایران مبتنی بر همان مزیت انرژی ارزان بود. فاکتورها و صنایع بزرگ در مناطقی مانند فولاد ، سیمان ، پتروشیمی و آلومینیوم یافت شد. صنایع انرژی که به نظر می رسد ارزان تر از رقبا هستند قادر به ماندن در بازار بودند.
اما این مزیت با قیمت سنگین به پایان رسید. صنایع ، سالها ، صرف نظر از کارآیی و فناوری ، به مصرف کننده انرژی ساده تبدیل شده اند. انرژی ارزان طناب بود که به آرامی گردن توسعه صنعتی را دور می زد. این ورق اکنون برگشته است و دیگر انرژی ارزان دیگری وجود ندارد. در تولید و مصرف انرژی ، یکی پس از دیگری صنایع را فرود آورد. اما این بار صنعت در برابر ما ایستاده است که سالها از این فرصت محروم شده بود. صنعتی که امروزه یک مزیت انرژی ارزان قیمت داشت ، توسعه یک قربانی تاریخی وابستگی به نفت است.
ویدئو “قربانیان توسعه صنعتی وابستگی تاریخی به نفت” در اخبار تجاری ساعت
