مدیر گروه توسعه مدنی و شهری در مرکز تحقیقات Majlis گفت: “5 میلیون نفر از 5 میلیون نفر از ساکنان بافت های ناکارآمد در خانه های ناپایدار زندگی می کنند.”
براساس Business News ، صدمین جلسه تخصصی “نوسازی و امور در بافت دین” توسط چهار متخصص و علاقه مندان به صورت حضوری و بصورت آنلاین توسط انستیتوی فاجعه طبیعی برگزار شد و چرخه ساخت زمین ، چالش های اقتصادی و اجتماعی و استراتژی های پیشگیری را بررسی کرد.
مجید روسا ، عضو هیئت مدیره شرکت تفریحی شهری ایران ، روند نوسازی را به عنوان یک فرآیند برنامه ریزی شده برای ایمنی ، اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و زیست محیطی برای ارتقاء مقاومت و حفظ هویت محلی تعریف کرد.
وی Make -up را به عنوان یک پدیده با محوریت بازار توصیف کرد که منجر به افزایش ارزش زمین و ساکنان کم درآمد می شود. چرخه معمول این انتقال با فرسودگی و عدم خدمات ، با مداخلات نوسازی و ورود سرمایه و اوج با پرش قیمت و جابجایی اجتماعی آغاز شده است.
این روستا خاطرنشان كرد كه سیاست گذاری مناسب ، توجه به معیشت ساكنان و ایجاد فضاهای با كیفیت شهری می تواند از تبدیل نوسازی به امكانات جلوگیری كند ، اگرچه بعضی اوقات این روند اجتناب ناپذیر است.
وی بر اساس تجربیات جهانی و داخلی ، رویکرد ، قوانین و اولویت بندی منافع جوامع محلی را تعیین موفقیت پروژه ها توصیف کرد.
این روستا گفت که سیاست های مسکن حمایتی ، پشتیبانی ویژه از مستاجران ، تعادل اقتصادی اجتماعی و برنامه ریزی یکپارچه بین دولت ، شهرداری ، بخش خصوصی و جامعه محلی باید در دستور کار قرار بگیرند و هشدار داده اند که نوسازی بدون همراهی اقتصادی و فرهنگی اثرات منفی محرومیت دارد.
کوه حاجی علی اکبری ، محقق توسعه شهری ، از سال 2 مفهوم محرومیت توسط روت گلس را معرفی کرد و آن را “جزایر نوسازی در دریای فرسودگی” خواند.
وی چهار فرآیند اصلی این پدیده ، از جمله اسکان مجدد و تمرکز اجتماعی ، تغییر در محیط ، تجمع فرهنگی و افزایش تحقق املاک و مستغلات را توصیف کرد و محرک هایی مانند تقاضای مسکن ، تغییر شیوه زندگی ، تحولات کلاس و سیاست های مسکن شهری را ذکر کرد.
حاجی علی اکبری پیشینه توسعه ایران را به دهه 1980 و پروژه بهجات آباد نسبت به پروژه های خودکشی و جمع آوری در اواسط دهه 1980 نسبت داد.
وی راه حل هایی مانند مداخلات رو به پایین ، سرمایه گذاری در زیرساخت های اجتماعی ، پیش بینی مسکن ، تثبیت اجاره ، جلوگیری از تخریب بزرگ و استفاده انعطاف پذیر از فضاهای مستقل را برای کاهش عواقب منفی پیشنهاد داد.
علی فارنام ، مدیر مرکز تحقیقات Majlis ، همچنین ماده 4 قانون اساسی و حقوق مسکن مناسب را به یاد آورد و بحران اصلی بازار مسکن را “شکاف” خواند.
وی هشدار داد: تهران در قیمت گرانترین شهرهای جهان در قیمت به درآمد خانوار است.
فارنم با توجه به اینکه 5 میلیون نفر از 5 میلیون نفر از ساکنان بافت های ناکارآمد در خانه های ناپایدار زندگی می کنند ، فشار را به مستاجران و یک رکورد رکورد زد.
وی خواستار انتقال تسهیلات بانکی به خود ساکنان شد و خواستار اقداماتی مانند صدور مجوز ، تخصیص برخی از مجوزها به مسکن قابل اثبات و اجاره ای ، بررسی استانداردهای پارکینگ و حمایت از واحدهای خرد شد.
فارنام به تجربه کره جنوبی در تجدید نظر در قوانین تفریحی و مشارکت ساکنان به عنوان یک الگوی اشاره کرد و از رشد حومه شهر و فشار مضاعف بر بازار اجاره هشدار داد.
منبع: ایلنا
