شکنجه و آزادی؛ روایت دردناک زندانیان غزه

کور و مورد ضرب و شتم ؛ آزادکننده های غزه می گویند شکنجه به محض شروع به پایان رسید.

نسیم الرازی ، ساکن غزه ، پس از آزادی از زندان های صهیونیستی به خانه بازگشت و دید وی آسیب دیده و بدن وی با شکنجه شکسته شد. اما مهمتر از همه ، اخبار کشته شدن همسر و فرزندانش در طول نسل کشی رژیم اسرائیل در غزه.

قبل از آزادی وی ، نگهبانان اسرائیلی تصمیم گرفتند “وداع ویژه” را برای او فراهم کنند. آنها دستان او را بستند ، او را به زمین انداختند و او را بی رحمانه کتک زدند تا اینکه حبس شش ماهه او به پایان رسید: با خشونت.

هنگامی که ال -رازی بعد از گذشت نزدیک به دو سال دوباره غزه را دید ، چشمانش هنوز توسط چکمه های سرباز اسرائیلی تار شد و چند روز را در نیمی گذراند. 6 ساله ، یک کارمند دولتی در بیتلاهیا ، گفت که مشکل بینایی تنها یکی از ده ها مصدومیت است که وی در هنگام بازداشت متحمل شده است.

نیروهای اشغالگر اسرائیل در 5 دسامبر الرازی را از یک پناهگاه مستقر در یک ساختمان مدرسه در غزه دستگیر کردند. وی طی شش ماه آینده بین چندین بازداشتگاه اسرائیل حرکت کرد و پنج روز را در یک سلول زیرزمینی گذراند تا روز دوشنبه با چهار زندانی دیگر فلسطینی آزاد شود.

بی رحمانه ما را پرتاب می کردند

مانند سایر موارد آزاد شده ، آل -رازی هرگز متهم یا محاکمه نشد. روایت او از شکنجه های جسمی ، گرسنگی و بی اعتنایی پزشکی با شهادت بسیاری از زندانیان دیگر که در شرایط مشابه آزاد شده اند مطابقت دارد.

وی گفت: “آنچه برای ما اتفاق افتاده است همان چیزی است که سازمان حقوق بشر اسرائیل به عنوان یک سیاست منظم شکنجه و آزار و اذیت زندانیان فلسطینی توصیف می کند.”

به گفته الرازی ، “وضعیت زندان بسیار دشوار بود ؛ از بسته شدن دست و پا به وحشیانه ترین شکل شکنجه.” او در گفتگو با روزنامه است سرپرست وی درباره حبس خود در زندان نظام در النقب گفت: “ضرب و شتم ها تصادفی نبودند ، اما یک برنامه نظامی روز به روز داشتند.” “آنها از گاز اشک آور و گلوله های پلاستیکی برای ترساندن ما و دائماً به ما توهین کردند.”

“این سیستم کاملاً منظم بود ؛ درب الکترونیکی بخش زندان باز شد ، سربازان با سگ خود وارد شدند و فریاد زدند:” روی شکم شما! روی شکم شما! “و آنها بی رحمانه مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.”

شکنجه ، گرسنگی و زندگی در شرایط غیر انسانی

به گفته آل -رازی ، حداکثر پنج زندانی فلسطینی در سلولهای طراحی شده فقط برای پنج نفر قرار گرفتند. شرایط ناسالم باعث گسترش گسترده بیماری های پوستی و قارچی شده است که هیچ درمانی برای آنها در نظر گرفته نشده است.

محمد آل -اتیه ، یک دانش آموز 5 ساله که اخیراً از زندان آزاد شده بود ، گفت که وی در بازداشت خود به گال آلوده شده است.

وی ادامه داد: “هیچ مراقبت پزشکی وجود نداشت.” “ما در تلاش بودیم زخمهای خود را با ضد عفونی کننده ها تمیز کنیم ، اما بدتر از آن ، تشک ها بسیار کثیف بودند ، محیط آلوده ، بدن ما ضعیف بود و غذای ما آلوده بود.”

وی بخش بدنام زندان را توصیف کرد ، که زندانیان آن را “دیسکو” می نامیدند. جایی که نگهبانان به مدت دو روز تمام موسیقی را با صدای بسیار بلند پخش کردند تا زندانیان را از نظر روانی شکنجه کنند. وی گفت: “ما روی دیوار به دار آویخته شدیم ، با هوای سرد و آب یخ پاشیده شدیم و گاهی اوقات پودر فلفل را روی برخی از زندانیان پاشیدیم.”

کاهش وزن ؛ نتیجه مشترک

هر دو مرد در هنگام بازداشت به شدت وزن داشتند. آل -رازی گفت وزن وی از 5 کیلوگرم به 2 افزایش یافته است ، در حالی که همین کار از 2 کیلوگرم به 5 کیلوگرم کاهش یافته است.

مقامات بهداشت فلسطین تأیید کرده اند که بسیاری از زندانیان آزاد شده روز دوشنبه به بیمارستان منتقل شدند.

عید غادیح ، مدیر روابط عمومی بیمارستان ناصر در جنوب غزه ، بیمارستانی که تعدادی از زندانیان آزاد شده را پذیرفت. “اثری از ضرب و شتم و شکنجه به وضوح بر روی بدن زندانیان دیده می شد ؛ از کبودی و شکستگی گرفته تا زخم ها ، اثرات کشیدن روی زمین و رد دست آنها محکم بسته شد.”

وی افزود: بسیاری از آنها مستقیماً به اورژانس منتقل شده اند و به نظر می رسد مدتهاست که از غذا محروم شده اند.

“اسرائیل” شکنجه را به سیاست رسمی تبدیل کرده است

براساس گزارشی از کمیته عمومی شکنجه در اسرائیل (PCATI) ، حدود 5 فلسطینی از غزه هنوز بدون هیچ گونه اتهامی در بازداشت به سر می برند. به گفته گروه های حقوق بشر ، قانون جدید پس از 5 اکتبر راه را برای دستگیری های گسترده هموار کرده است.

اصلاحیه در “قانون جنگ غیرقانونی” در ماه دسامبر ، به افراد اجازه می دهد بر اساس “دلایل منطقی” در بازداشت اداری بمانند که مبارزه آنها غیرقانونی است.

مدافعان حقوق بشر اسرائیل می گویند افزایش چشمگیر دستگیری ها با وخامت شدید زندان ها همراه بوده است ، به طوری که شکنجه بخشی از سیاست رسمی شده است.

PCATI ، مدیرعامل PCATI گفت: “به طور کلی ، میزان و شدت شکنجه و سوءاستفاده در زندانهای اسرائیل و پایگاه های نظامی پس از 5 اکتبر به طرز چشمگیری افزایش یافته است.” “ما این را به عنوان بخشی از سیاست رسمی تصمیم گیری اسرائیل ، مانند ایتامار بن گویر و دیگران می بینیم.”

وزیر امور خارجه راست و اسرائیل ، وزیر امنیت میهن یا سریع بن گویر بارها و بارها به “دادن حداقل غذا” به زندانیان افتخار کرده است. وی در ماه ژوئیه نوشت: “من اینجا هستم تا اطمینان حاصل کنم که این” تروریست ها “کمترین حداقل را کسب می کنند.”

خوشبختی من با او رفت

اما برای بسیاری از زندانیان آزاد شده ، درد اصلی در خانه منتظر بود. پس از بازگشت به غزه ، الرازی سعی کرد با همسرش تماس بگیرد ، اما تلفن وی خاموش بود. او بعداً فهمید که همسر و همه فرزندانش به جز یکی در هنگام بازداشت کشته شدند.

وی گفت: “من از آزادی خود بسیار خوشحال شدم ، زیرا تاریخ آن در روز تولد دختر کوچک من ، صبا ، در 5 اکتبر بود.” “من می خواستم بهترین هدیه را برای او بخرم تا اولین تولد خود را که به دلیل جنگ نمی توانیم جشن بگیریم ، جبران کند.”

وی افزود: “من آن روز سعی کردم خوشبختی آزادی خود را پیدا کنم ، اما متأسفانه صبا با خانواده ام رفت و خوشبختی من با او رفت.”