تماشاگران برای دو مسابقه هفت میلیارد می خوانند! یعنی دقیقا 7 میلیارد برای 12 دقیقه مبارزه روی تشک کشتی! و سپس می پرسند که چند دقیقه شمارش کرده اند؟ حساب کردیم و دقیقه ای 580 میلیون تومان است. این دستمزدی است که حسن یزدانی برای دو کشتی با استقلال جویبار دریافت می کند. دقیقه ای تقریبا 600 میلیون تومان.
هدف این مقاله از بین بردن ژنرال هشت ستاره کشتی ایران نیست که بارها گفته ایم و نوشته ایم که افتخاری برای ایران به دست آورده است که با هیچ رقم مادی قابل سنجش نیست. موضوع به واکنش عموم مردم به حقوق ماهیانه 20 میلیون و 30 میلیونی و البته بازگویی داستان همیشگی مقایسه کشتی و فوتبال برمی گردد که اتفاقاً سرپرست تیم استقلال جویبار نیز برای عادی شدن حقوق حسن به آن اشاره کرده است: «فوتبالیست درجه دوی که حداقل 70 میلیارد هم در تیم ملی قرارداد ندارد، حداقل 70 میلیارد هم دارد. برای کشتیگیری که افتخارات زیادی کسب کرده است.”
این دفاع تاثیری در واکنش ها نداشت و بسیاری از علاقه مندان به ورزش که در شرایط اقتصادی کنونی تحت فشار هستند پرداخت چنین مبلغی از هلدینگ خلیج فارس به یک کشتی گیر را برای دو مسابقه بی انصافی می دانند. برخی دیگر خطاب به کشتی گیران می گویند: نبینیم از دستمزد کم و پاداش کم و مشکلات اقتصادی شکایت کنید و به طرف فوتبالیست ها بپرید. هلدینگ خلیج فارس امسال در هر زمینه ای که برای تیم داری وارد شده بیشترین هزینه را کرده است. گران ترین تیم فوتبال تاریخ لیگ برتر، تیم پر ستاره لیگ بسکتبال، جمع آوری برترین های فوتسال بانوان، آوردن بهترین های کشتی، قرارداد با حسن یزدانی نیز بخشی از این پروژه است. در حال حاضر تمامی تیم های زیر نظر باشگاه استقلال در لیگ های داخلی موفق بوده اند. فوتبال پیشتاز است و بسکتبال رکورد پیروزی های متوالی را دارد. استقلال جویبار در همین دیدار موفق شد مهمترین رقیب خود بانک شهر که اتفاقا مالک پرسپولیس است را شکست دهد. ضمناً نباید فراموش کرد که وقتی از عقد قرارداد با یک ورزشکار صحبت می کنیم باید آن را در بازار خودش بررسی کنیم. برای چندمین بار لازم به ذکر است که اگر قرارداد بازیکنی در فوتبال به 100 میلیارد می رسد به این دلیل است که گردش مالی فوتبال به چند هزار میلیارد تومان می رسد.
البته به دلیل چرخه اقتصادی معیوب و انحصار صدا و سیما و بسیاری از مشکلات دیگر که پیشتر به آن پرداختیم، این گردش مالی و درآمد حاصله به درستی توزیع نمی شود. از طرفی وقتی از قرارداد 50 میلیارد تومانی یک فوتبالیست صحبت می کنیم، صحبت از یک فصل، انجام حداقل سی تا سی و پنج بازی، دوره تمرین، پروازهای متوالی و مهمتر از همه پر کردن حداکثر اوقات فراغت مردم به عنوان مشتری دنیای سرگرمی، چه با خود مسابقه و چه با اخبار و حواشی آن است. اگر کشتی در حال حاضر نیست. وقتی صحبت از لیگ کشتی می شود، منظورمان یک فصل نیست، بلکه چند روز رقابت متمرکز است که اتفاقات و اخبار در عرض یکی دو هفته جمع آوری می شود. گردش مالی لیگ کشتی اصلا قابل قیاس با فوتبال نیست و اساسا برگزاری آن توجیهی جز کمک درآمدی به کشتی گیران ندارد. حتی اعضای تیم ملی هم از لیگ انتخاب نمی شوند و سیکل های خود را دارند. لیگ فوتبال اگر دستاوردی نداشته باشد به انتخاب ملی پوشان می انجامد. خلاصه دستمزد هفت میلیاردی حسن یزدانی برای دو مسابقه به دلایل مختلف حاشیه ساز است.
اکثر طرفداران کشتی همانطور که از پرداخت پول های هنگفت در فوتبال و البته با تمرکز بیشتر گلایه دارند از این موضوع انتقاد می کنند، زیرا دستمزدها در فوتبال توجیه چندانی برای دلایل ذکر شده ندارد. در نهایت نباید فراموش کرد که آنچه مطرح می شود «کشتی» است و نه ورزش دیگری. همه می دانند که کشتی با سایر رشته ها متفاوت است و مردم از نظر فرهنگی و اسطوره ای نگاه متفاوتی به این رشته دارند و حسابی متفاوت از کشتی گیران باز می کنند. بخشی از حواشی ایجاد شده پیرامون ماجرای دستمزد هفت میلیاردی حسن یزدانی به همین موضوع برمی گردد. حسن یزدانی اسفندماه سال گذشته در یک برنامه تلویزیونی و در پاسخ به سوال مجری برنامه درباره جوایز المپیک که مجموعاً 24 میلیارد تومان است، گویا این پول چیزی نیست، گفت: با 24 میلیارد می توان خانه خرید؟
همان موقع نوشتیم که حسن یزدانی منظورش این نبود که پول بیشتری می خواهد، بلکه می خواهد از شرایط سخت اقتصادی انتقاد کند، یعنی اوضاع آنقدر بد شده که حتی با این مبلغ هنگفت هم نمی شود سرپناهی پیدا کرد، اما بیانش خوب نبود. اما این بیانیه آنقدر بحث برانگیز شد که هیچکس به این توضیحات توجه نکرد. یزدانی چندین ماه مورد تخریب و انتقاد قرار گرفت تا اینکه موضوع جدیدی آمد و آن یکی فراموش شد. اما حالا با ماجرای این هفت میلیارد، فارغ از اینکه هیچ کشتی گیر دیگری چنین دستمزدی نمی گیرد، باز هم جنجال ها درباره لزوم محبوبیت کشتی گیران بالا گرفته است. یکی از کاربران نوشته است که کشتی گیران قبلی عادی زندگی می کردند و درد مردم را می دانستند اما الان اکثرشان مرفه هستند و دیگر مشکلات مالی را درک نمی کنند.
