واکنش‌های سه‌گانه مدافعان فیلترینگ به افشای خط سفید

واکنش‌های سه‌گانه مدافعان فیلترینگ به افشای خط سفید

پس از افشاگری های اخیر درباره وضعیت اینترنت و خطوط سیاستمداران، واکنش تندروها حائز اهمیت بود.

به گزارش اعتماد، برخی از آنها با راهبرد سکوت سعی کردند این افشاگری ها را نادیده بگیرند تا شاید با وقوع حادثه ای جدید این موضوع به فراموشی سپرده شود. عده ای شروع به تکذیب کردند و آن را “دروغ توییتری” خواندند و عده ای نیز در پیچ و تاب عجیبی برای رفع فیلترینگ فریاد زدند.

همه چیز با به روز رسانی برنامه شروع شد. شبکه X یا توییتر سابق، در آخرین به روز رسانی خود، قابلیتی را برای نمایش مکان مدیران حساب فعال کرده است. اقدامی که جنجال بزرگی در فضای سیاسی کشور به پا کرد تا اسامی کسانی که بر فیلترینگ با اینترنت بدون فیلتر تاکید داشتند در فضای مجازی دست به دست شود.

در واقع با توجه به مطالبی که در مورد این آپدیت این اپلیکیشن نوشته، ویژگی جدید X با نام «About This Account» (درباره این حساب) محل تقریبی فعالیت اکانت را نمایش می دهد. البته با این توضیح که ممکن است به دلیل «سفر یا جابه جایی موقت» تغییر کند.

نیکیتا بیر، مدیر محصول X، گفت که این اقدام بخشی از تلاش پلتفرم برای شفاف سازی و تأیید صحت محتوا است. ویژگی «درباره این حساب» که در نوامبر 2025 در شبکه X (توئیتر سابق) معرفی شد، در واقع به کاربران این امکان را می‌دهد که کشور یا منطقه‌ای را که حسابشان در آن قرار دارد، ببینند.

مدیر محصول X هدف از این قابلیت را افزایش شفافیت و کمک به شناسایی اصالت حساب ها و مبارزه با اکانت های جعلی یا ربات عنوان کرد. در واقع، X می‌گوید که با نشان دادن کشور «پایه حساب» قصد دارد به کاربران کمک کند تا صحت حساب‌ها را بهتر درک کنند و احتمال اینکه یک حساب یک ربات یا «بیگانه تأثیرگذار» باشد را کاهش دهد.

از سوی دیگر در یک سال و نیم دولت پزشکی تلاش وی برای رفع فیلترینگ بسته شد و حامیان ادامه روند فعلی فیلترینگ مانع از تحقق وعده های انتخاباتی وی شدند. اکنون انتشار اسکرین شات هایی از سیاستمدارانی که مدافع فیلترینگ بودند اما از خط سفید استفاده می کردند، زمینه خشم عمومی و افکار عمومی را ایجاد کرده و این سوال را مطرح کرده است که چرا مخالفان رفع فیلترینگ باید از اینترنت بدون فیلتر استفاده کنند؟

3 نوع واکنش تندروها در مورد خط سفید

هر چند افشای اسامی مسئولان و سیاستمداران خط سفید و اینترنت بدون فیلتر آنقدر زیاد است که در این گزارش نیامده است، اما در این بین اسامی تندروها و دغدغه مندان آزادی فضای مجازی بیش از پیش به چشم می خورد. کسانی که سال هاست از اینترنت بدون فیلتر استفاده می کنند اما برخلاف خواسته ملی شنا می کنند.

یعنی در چند سال اخیر که فیلترینگ در کشور تشدید شده و سودهای زیادی به جیب فیلترشکن ها می رود، کارشناسان و دولتمردان بارها نسبت به این موضوع هشدار داده اند و حتی فیلترشکن ها را ابزاری برای جاسوسی دشمن از کشور معرفی کرده اند، اما تا کنون تندروها صرفاً به تذکرات و فضای مجازی مانند متخصصان و متخصصان میدان نبرد و مجازی معرفی نکرده اند. رزمندگان این میدان

اما پس از افشاگری های اخیر درباره وضعیت اینترنت و خطوط سیاستمداران، واکنش تندروها مهم بود. برخی از آنها با راهبرد سکوت سعی کردند این افشاگری ها را نادیده بگیرند تا شاید با وقوع حادثه ای جدید این موضوع به فراموشی سپرده شود. عده ای شروع به تکذیب کردند و آن را “دروغ توییتری” خواندند و عده ای نیز در پیچ و تاب عجیبی برای رفع فیلترینگ فریاد زدند.

مانند امیرحسین ثابتی، مشاور سعید جلیلی که با انتشار متنی طولانی، افشاگری‌های علیه وی را تکذیب کرد و نوشت: «اگر شخصی از Warp یا Mask (کلاینت‌های رسمی و غیر رسمی) استفاده کرده یا برای غلبه بر فیلترینگ به تنظیمات بدون سرور رفته است، در بخش «درباره ایران به دلیل همین موضوع حساب کاربری اعلام می‌شود» نمایش داده می‌شود. کشور مبدا) با خطاهای زیادی همراه است و دقیق نیست.

عبدالله گنجی، روزنامه نگار اصولگرا که از جمله کسانی است که نامش در بین خط سفیدان به چشم می خورد، در توضیحی در این باره نوشت: در چند روز اخیر شاهد فحش دادن و فحش دادن یا حسادت و بی حوصلگی بودیم، اگر خط سفید به معنای اینترنت رایگان باشد بین 250 تا 270 هزار تومان در ماه می پردازم و تلفنم 2 سال است که مجدداً تلفن می کنم. من هرگز دو خطی یا چند خطی نداشته ام.”

گنجی در ادامه خاطرنشان کرد که اگر اینترنت بدون فیلتر را قطع کنند مخالفتی نمی کند، اما نکته مهمی که این روزنامه نگار عمدا یا ندانسته به آن اشاره نکرده این است که «خط سفید» ربطی به خرید و پرداخت هزینه اینترنت ندارد و با وجود اینکه باید هر ماه یک بسته اینترنتی خریداری کنید، باز هم می توانید از قابلیت آن استفاده کنید و بدون محدودیت وارد شبکه های اجتماعی فیلتر شده شوید.

همچنین در پی افشاگری برخی نمایندگان مجلس مبنی بر خط سفید بودن همه آنها، محمد منان رئیسی، نماینده قم و رئیس ستاد انتخاباتی سعید جلیلی در این استان در سرمقاله ای تاکید کرد که «سیم کارت سفید ندارد و حتی از فیلترشکن هم استفاده نمی کند». او همچنین اکانت ثبت شده به نام خود در توییتر را متعلق به طرفداران خود دانست.

منان رئیسی در حالی مدعی شده که خط سفید ندارد در روزهای گذشته برخی از نمایندگان مانند احمد بخشایش اردستانی نماینده اردستان در گفتگو با خبرگزاری خبرآنلاین به خط سفید بودن نمایندگان مجلس اذعان داشتند. محمد مهاجری، فعال رسانه ای اصولگرا نیز تاکید کرد که «اگر نماینده ای می گوید من خط سفید ندارم، بدانید که یا از العارف (= خود را به خیابان می چسباند) یا سیم کارتی که با آن اینترنت سفید دارند در دست یکی از اقوام و دوستانش است.

کامران غضنفری که یکی از چهره های مخالف رفع فیلترینگ است در گفت و گو با خبرگزاری خبرآنلاین گفت: از اینکه شما گفتید برخی از کاربران اینترنت اینترنت سفید ندارند اطلاعی ندارم، نمی دانم نماینده چنین چیزی دارد یا نه، همچنین فکر نمی کنم کسی با نامحدود بودن یا تنبلی فضای مجازی موافق باشد.

آنچه نمایندگان می گویند این است که فضای مجازی باید قانونمند و ساماندهی شود، ضابطه داشته باشد و به حال خود رها نشود. هیچ کشوری در دنیا وجود ندارد که فضای مجازی خود را آزادانه در اختیار کسی بگذارد، هر پلتفرمی بتواند برای خودش کار کند، هر خبر، ویدیو یا عکسی را بدون پاسخگویی به کسی منتشر کند. »

حمید رسایی که تا دیروز یکی از مخالفان صددرصدی رفع فیلترینگ بود، سیاست فیلترینگ را با چرخشی عجیب اعلام کرد. همچنین مرتضی آقا تهرانی، مهری طالبی اردستانی، سپهر خلجی، یاسر جبرائیلی و سعید جلیلی نیز از جمله افرادی بودند که سکوت اختیار کردند.

تناقضی که قابل کتمان نبود

در نهایت، افشاگری‌های اخیر درباره «خط سفید» فقط یک بحث فنی یا اختلاف بر سر یک ویژگی جدید نبود. بلکه حقیقتی را آشکار کرد که سال ها زیر پوست فیلتر پنهان بود. واقعیتی که نشان می دهد سیاست فیلترینگ به همان اندازه که بر زندگی روزمره مردم سایه افکنده است، در عمل برای بسیاری از طراحان و مدافعان آن چندان جدی نبوده است. سکوت، تکذیب های پراکنده و پاسخ های متناقض شخصیت های سیاسی نتوانست تصویر شکل گرفته در افکار عمومی را تغییر دهد و خط سفید را نماد تبعیض دانستند.

حال با روشن شدن این تناقض، پرسش اصلی جامعه نه در مورد درخواست، بلکه در مورد اعتماد است. چگونه می توان از مردم خواست که محدودیت هایی را بپذیرند که خود سیاست گذاران به آن پایبند نیستند؟ این داستان صرف نظر از اینکه چه توضیحاتی در مورد آن ارائه می شود، نشان از شکاف عمیق بین تصمیم گیرندگان و مخاطبان تصمیمات است. شکافی که با هر افشاگری جدید عمیق تر می شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیشنهادات سردبیر:

تبلیغات متنی