آدرس غلط ژیلا صادقی؛ چگونه فرهنگ مصرف قربانی روایت یک‌طرفه صداوسیما شد؟

بعدی- گفتم منظورت چیست، چقدر برق مصرف می کنی؟ بیان شخصی است که به اتریش مهاجرت کرده و از نظارت دولت بر مصرف انرژی شکایت دارد. این دقیقاً همان چالشی است که ایران در زمان عدم تعادل انرژی با آن مواجه است. فرهنگ مصرف که در ایران گم شده است.

بر اساس گزارش فردا، ژیلا صادقی در برنامه خط قرمز میزبان یک مهاجر اتریشی بود که به ایران بازگشت. موضوع بحث آنها مهاجرت بود. در این برنامه نیم ساعته ابعاد مختلف مهاجرت بررسی شد که یکی از نکات آن بحث مالیات بر انرژی بود. همان بحثی که این روزها به دغدغه برجسته ایران تبدیل شده است. وقتی حجم سدها به حد مرگ رسید یا کمبود برق دولت را مجبور به قطعی های گسترده کرد، سخنان مسئولان فقط یک معنی داشت. صرفه جویی در مصرف برق/آب/گاز. مسئولان و کارشناسان بارها به این موضوع اشاره کرده اند که اگر از ابتدا که فیلمی ساخته می شد، شیر آب بدون دلیل باز نمی شد تا صحنه نمایشی ایجاد شود، می توانستیم مصرف آب را فرهنگی کنیم.

از سوی دیگر، مهاجر مذکور در بخشی از سخنان خود می گوید: حالا فهمیدم چرا در فیلم ها اتاقشان همیشه با آباژور روشن می شود و در فیلم های ترسناک هیچکس چراغ را روشن نمی کند. او از این تصمیمات، سبک زندگی و فرهنگ اتریشی ها گله مند است و بر اضطراب خود برای مدیریت مصرف انرژی تاکید می کند.

همه این دیالوگ ها رو به اتمام است زیرا مهاجرت ایرانیان به یک تصمیم فراگیر تبدیل شده است. سال گذشته در «گزارش مهاجرت ایرانیان: علل و انگیزه ها» آمده بود: «تنها 16 درصد از مردم ایران به مهاجرت فکر نمی کنند». بنابراین موجی از برنامه های ضد مهاجرتی ایجاد می شود تا عواقب این تصمیم را نشان دهد. در مواجهه با برخی از این برنامه ها مشابه این قسمت از برنامه خط قرمز، این سوال کلیدی مطرح می شود که آیا فرهنگ مصرف، قانونمندی و یکنواختی سطح بد است؟ رادیو و تلویزیون در کدام حوزه بازی می کند؟ آیا این رسانه با توجه به نیاز جامعه امروزی فرهنگ ساز مصرف انرژی و آب باشد یا به هر قیمتی از مهاجرت جلوگیری کند؟ آیا نیازی به ایجاد تعادل بین این ایده ها و برنامه ها نیست؟

ویدئوی زیر بخشی از این برنامه که مربوط به مالیات بر انرژی است را نشان می دهد:

سعید معیدفر، جامعه شناس در گفتگو با به گزارش میهن تجارت وی به بررسی این موضوع پرداخت و گفت: وقتی ما ایرانی ها وارد کشور دیگری می شویم و می بینیم همه چیز حساب شده است، بعد از مدتی طبق مقررات عمل می کنیم، شاید در ابتدا بخواهیم کلک بازی کنیم اما وقتی می بینیم همه چیز حساب شده است، خودمان را جمع می کنیم و مرتب رفتار می کنیم.

صدا و سیما با رویکردی کاملاً مغایر با واقعیت اجتماعی عمل می کند/ صدا و سیما مخاطب مخالف دارد

سعید معیدفر به به گزارش میهن تجارت گفت: رفتار صدا و سیما منطقی و عقلانی نیست، این رسانه اساساً ربطی به مخاطب و واقعیت های موجود جامعه ندارد و با ذهنیت قبلی و با رویکردی کاملاً مغایر با واقعیت اجتماعی عمل می کند. مردم به برنامه های رادیویی توجهی ندارند؛ رسانه های دیگر فعال هستند و مخاطب دارند و این رسانه باید به دنبال مخاطب باشد. برای همین وضعیت امروز ایران اینگونه است کم کم مردم نسبت به صدا و سیما نظمی از خود نشان نمی دهند و رفتار خودشان را دارند.

آنجا مالیات می دهند، اما نگران تورم ساعتی نیستند

وی افزود: اینکه شاهد نارضایتی هستیم و مردم مصرف خود را مدیریت نمی کنند، انگار مردم لجبازی می کنند، فکر می کنند از نظر دولت به عنوان شهروند محسوب نمی شوند، بنابراین برعکس رفتار می کنند. هرچه رادیو کمتر تداخل داشته باشد، افراد بهتر رفتار خود را کنترل می کنند. این الگوی رفتاری مردم را به حساب نمی آورد و با نگاهی یک جانبه می خواهد ثابت کند مردم آن دنیا در بدبختی هستند و اینجا بهشت ​​است. مردم همه چیز را می بینند. بله آنجا مالیات می دهند، اما نگران امنیت، تورم ساعتی، بلاتکلیفی فردا، امنیت شغلی و… نیستند.. آنها مالیات می پردازند و در ازای آن امنیت، سلامت و خدمات دریافت می کنند.

آنها در اقیانوس نفت نیستند، باید کشور را از طریق مالیات برگردانند

وی ادامه داد: از این رو در ایران مشکلات زیادی داریم، جوانان در بحران هستند، چون سرمایه گذاری لازم نیست و حوزه اشتغال هر روز کمتر می شود، خانواده ها بار بچه ها را به دوش می کشند و زیر بار هزاران بلا له می شوند، در این شرایط صداوسیما برنامه هایی می سازد که مدام می گوید دنیا اینطوری است که حرف های خوب و منصفانه پخش نمی شود. اگر اینقدر بد است، چرا همه می خواهند بروند، زیرا مردم حقیقت جهان را از راه های دیگر می دانند و یک مقدار رفاه خواهند داشت و برای آن رفاه مالیات خواهند پرداخت؟ آنها مثل ما در اقیانوس نفت و گاز نیستند و باید کشور را بر اساس مالیات اداره کنند و بسیاری از موارد در این زمینه خوب عمل کرده است.»

شتر سواری آسان نیست

این جامعه شناس گفت: قانونی هستند و همه چیز سر جای خود است، اما این قانونمندی، پیمانی است بین مردم و دولت، قانونی که هرکس در بالاترین سطوح آن را کوچکترین سرپیچی کند، به اندازه یک فرد عادی مجازات می شود، هیچ چیزی از مردم پنهان نمی ماند و رسانه ها به دولت نور می پردازند، آیا مسئولان در ایران مانند مردم هستند و اگر با آنها مانند مردم کامزی برخورد شود، با آنها برخورد می شود؟ سواری کار آسانی نیست وقتی ما ایرانی ها وارد کشور دیگری می شویم، بعد از مدتی طبق مقررات عمل می کنیم «شاید اول بخواهیم کلک بازی کنیم، اما وقتی می بینیم همه چیز حساب شده است، خودمان را جمع می کنیم و مرتب رفتار می کنیم.

معیدفر گفت: می بینیم که در دنیا افرادی بودند که در سطوح پایین بودند و با همت آنها امروز جزو سرآمدان دنیا هستند و اگر قبلاً از نظر میراثی جایگاه بالایی داشتند، امروز وضعیت اجتماعی در کشورهای پیشرفته به گونه ای است که اگر فردی تلاش کند می تواند یک شبه مسیر صد ساله را طی کند. یک کشور توسعه یافته است، به این معنی است که دائما در حال نوآوری و تغییر است، اطلاعات را به روز می کند و امکان ارتقای مشاغل و افراد وجود دارد.”

وی افزود: برخلاف آنچه در صداوسیما مطرح شد که همین سطح از مردم انگیزه می گیرد، در واقع کشوری که توسعه نیافته انگیزه را از بین می برد و جایی برای پیشرفت نمی گذارد. در چنین شرایطی به راحتی می توان از رانت و دور زدن استفاده کرد و آن وقت می بینیم که برخی افراد باهوش امروز نه بر این اساس که در توسعه نقش داشته اند بلکه با انواع کلاهبرداری ها و فسادهای مالی به ثروت و منزلت بالایی رسیده اند. در بسیاری از کشورهای دیگر افراد به درستی ارتقا می یابند و باعث پیشرفت جامعه می شوند، اما در ایران از راه غلط به این جایگاه می رسند و جامعه و در نتیجه روند توسعه نیافتگی را خراب می کنند. ادامه دارد.”

صنعت ما به کارگران بیشتری نیاز دارد

وی ادامه داد: در نتیجه شرایط اقتصادی و اجتماعی پایین می‌آید، چرا این همه تحصیلکرده می‌خواهیم در حالی که صنعت هنوز در سطح پایینی کار می‌کند و نیازی به این نیروی انسانی تحصیلکرده ندارد، صنعت ما به نیروی انسانی بیشتری نیاز دارد، به همین دلیل است که تعداد زیادی از اتباع افغانستانی وارد ایران می‌شوند و اکثر آنها مشغول به کار هستند. مدارک تحصیلی