جنگ‌افروزی اسرائیل با رونمایی از سامانه لیزری «اور ایتان»

به گزارش خبرگزاری به گزارش میهن تجارت و به نقل از «یدیعوت آحارانوت»، رژیم صهیونیستی در آخرین گام از روند رو به رشد جنگ افروزی خود در منطقه، طی مراسمی رسمی با حضور مقامات امنیتی و نظامی، نخستین سامانه لیزری عملیاتی موسوم به «IRON BEAM» را به ارتش این رژیم تحویل داد. سامانه ای که تل آویو آن را «انقلاب در پدافند هوایی» می نامد، در واقع بخشی از پروژه گسترده تری برای بازآفرینی فناوری های نظامی برای تشدید تنش ها در منطقه و ارسال پیامی تهدیدآمیز به محور مقاومت است.

اسرائیل کاتز وزیر جنگ، امیر بارام مدیر کل وزارت جنگ، دنی گولد رئیس سازمان توسعه تسلیحات، تومر بار فرمانده نیروی هوایی، یووال اشتاینیتز رئیس هیئت مدیره رافال، یوآو تورگمن مدیر عامل رافال و جمعی از فرماندهان و طراحان نظامی رافال در این مراسم حضور داشتند. تسهیلات این سطح مشارکت نشان دهنده اهمیت استراتژیک این پروژه است که اسرائیل آن را “اولین سیستم لیزری عملیاتی جهان برای رهگیری تهدیدات هوایی” می نامد.

بر اساس این گزارش، پس از یک سری آزمایشات گسترده که شامل رهگیری راکت، خمپاره و پهپاد بود، سامانه اور اتان اکنون وارد چرخه عملیاتی ارتش شده است. مقامات وزارت جنگ اسرائیل مدعی شده اند که این سامانه با استفاده از «منبع لیزری پیشرفته و سامانه هدف گیری الکترواپتیکی ویژه» قادر است اهداف مختلف را با دقت بالا و هزینه «تقریباً صفر» منهدم کند. چیزی که تل آویو آن را “مزیت اقتصادی و عملیاتی بی سابقه” توصیف می کند.

این سامانه به نام «اتان اوستر» نظامی صهیونیست کشته شده در جنوب لبنان و پدرش نیز از مهندسان پروژه بوده و در مراسم تحویل سامانه حضور داشته است.

وزیر جنگ اسرائیل در سخنانی آشکارا تهدید آمیز اعلام کرد که این سامانه «معادله تهدید را تغییر خواهد داد» و پیام آن «در تهران، صنعا و بیروت» شنیده خواهد شد. این لحن بار دیگر ماهیت جنگ طلبانه رژیم را آشکار می کند که از توسعه فناوری های نظامی نه برای دفاع، بلکه برای گسترش دامنه تهدیدات خود در منطقه استفاده می کند.

امیر برام مدیرکل وزارت جنگ نیز تاکید کرد که «اور ایتان» اولین نمونه از مجموعه سامانه هایی است که در حال تولید است و نسل های بعدی آن روی زمین و هوا توسعه می یابد. وی همچنین به «بهبود معادله اقتصادی» اشاره کرد. این موضوعی است که اسرائیل سال هاست با آن دست و پنجه نرم می کند، زیرا علاوه بر اینکه سامانه گنبد آهنین و سایر سامانه ها در جنگ های مختلف بسیار ناکارآمد بوده و هزینه رهگیری هر موشک با سامانه های فعلی حدود 50 هزار دلار است و همین امر اسرائیل را به سمت فناوری های لیزری سوق داده است که به گفته مقامات امنیتی هر شلیک چندین دلار هزینه دارد.

همچنین در این مراسم مدیر عامل رافائل مدعی شد که این سامانه در درگیری های اخیر با حزب الله لبنان در شرایط جنگی واقعی آزمایش شده و «قابلیت های قابل توجهی» از خود نشان داده است.

رسانه های اسرائیلی در گزارش های تحلیلی خود این سامانه را «آینده میدان نبرد» توصیف کرده اند. ابزاری برای مقابله با موج حملات پهپادها و تهدیدات ارزان قیمتی که ارتش های جهان را به چالش کشیده است. با این حال، تحلیلگران صهیونیست هشدار داده اند که اتکای بیش از حد به سامانه های دفاعی پیشرفته همان اشتباهی است که اسرائیل سال ها پیش با گنبد آهنین مرتکب شد. اشتباهی که باعث شد سیاستمداران این رژیم حملات مکرر را «قابل تحمل» بدانند و شکست سنگینی را در جنگ های جنایتکارانه علیه محور مقاومت و ایران متحمل شوند.

در واقع رونمایی از «بر فراز اتان» نه تنها نشانه پیشرفت فناوری نظامی اسرائیل است، بلکه گامی جدید در راستای تشدید مسابقه تسلیحاتی و جنگ افروزی در منطقه است. تل آویو با نمایش این سامانه سعی دارد نقاط ضعف آشکار خود را در برابر حملات پهپادی و موشکی پنهان کند و در عین حال پیامی تهدیدآمیز برای کشورهای منطقه ارسال کند. پیامی که بیش از هر چیز دیگری نگرانی این رژیم را از تغییر موازنه قوا آشکار می کند.

اگرچه تیرآهن را می توان پیشرفتی چشمگیر در زمینه تسلیحات دانست، در عین حال باید گفت که محدودیت های زیادی دارد:

اول؛ تأثیر شرایط آب و هوایی: عملکرد لیزر به شدت تحت تأثیر مه، باران، ابرها، گرد و غبار و دود قرار می گیرد. این پدیده ها باعث پراکندگی پرتو لیزر و کاهش شدید انرژی آن روی هدف می شود. این مشکل می تواند به طور موثر سیستم را در روزهای بارانی زمستان اسرائیل یا زمانی که دود ناشی از آتش سوزی وجود دارد غیرفعال کند.

دوم؛ برد کوتاه: برد موثر این سامانه در حال حاضر تنها حدود 7 تا 10 کیلومتر است که در مقایسه با برد ده ها کیلومتری گنبد آهنین بسیار کم است. این بدان معناست که این سیستم باید بسیار نزدیک به مناطق حفاظت شده مستقر شود و در معرض تهدیدات زمینی قرار گیرد.

سوم؛ درگیری همزمان با یک هدف: برخلاف Iron Dome که می‌تواند همزمان چندین هدف را درگیر کند، پرتو آهنی تنها قادر است پرتو را روی یک هدف در یک زمان متمرکز کند. برای از بین بردن هر هدف باید چند ثانیه تیر را روی آن ثابت نگه داشت. این می تواند یک ضعف بزرگ در برابر حملات جمعی و همزمان باشد.

چهارم؛ آسیب پذیری در برابر جنگل و سایبری: علاوه بر این، خود سیستم لیزری به دلیل ماهیت الکترونیکی و حساسی که دارد، می تواند هدف جنگ الکترونیک یا حمله سایبری قرار گیرد. همچنین، استقرار ثابت آن، آن را به یک هدف جذاب برای حمله تبدیل می کند.

پنجم؛ محدود کردن ظرفیت باتری ها: مقدار قابل توجهی توان برای هر شلیک مورد نیاز است (مخصوصاً در بردهای طولانی) که ظرفیت باتری های فعلی را به ویژه برای تفنگ های دستی به شدت محدود می کند.

ششم؛ افزایش حرارت: لیزرها می توانند باعث ایجاد حرارتی شوند که نیاز به سیستم خنک کننده دارد.

هفتم؛ خطر اصابت به اهداف خودی و آتش: پرتوهای لیزر شلیک شده می توانند تقریباً به طور نامحدود ادامه داشته باشند و خطر بیشتری برای اصابت به درونی ها یا سازه های بالقوه در پشت هدف آموزشی ایجاد کنند. پوشش گیاهی همچنین می تواند باعث آتش سوزی ناخواسته شود.

هشتم؛ خطرناک بودن نصب سیستم بر روی کشتی ها: سلاح های لیزری نصب شده بر روی کشتی ها به دلیل انعکاس لیزر از سطح دریا برای ملوانان خطر ایجاد می کند.

نهم؛ شلیک در یک خط: سیستم های لیزری قادر به شلیک آتش قابل مانور نیستند و فقط می توانند در یک خط مستقیم شلیک کنند.