اما این توجه ها و صحبت ها نه برای توهین به یک ملت بود و نه درباره داستان و اتفاقات آن مثل ده سال پیش که منجر به توقف سریال شد. آنچه بازخوردهای زیادی به همراه داشت، اجرای درخشان گلچهرا سجادیه در سکانسی طولانی بود.
به گزارش همشهری آنلاین، گلچهرا سجادیه در سکانسی حدود 40 دقیقه از تمام ابزار بازیگری، صدا، لحن، چهره و بیشتر از همه چشم و نگاهش استفاده می کند تا عمق اتفاقی که برای راضیه افتاده را بیان کند. ملاقات رهی و راضیه، نامادری اش در زندان ساواک، پس از 27 سال آنها را رو در رو می کند و راضیه در این رو در رو از مصیبت هایی که برای رهی که او نیز زندانی است، تعریف می کند. در این سکانس چندین بار به عقب و جلو می رویم. اما در این رفت و آمدها صدای گلچهرا سجادیه همچنان روی تصاویر است و تاثیرگذار است. اگرچه گریم او با آن چهره زخمی مؤثر است، اما این بازی اوست که به باورپذیر شدن نقش کمک می کند، چه زمانی که او به آرامی و با چشمان بیشتر با ری صحبت می کند، چه زمانی که صدای بلندتر به نگهبانی می دهد که به او دستور می دهد. با رهی صحبت می کند تا صدایش را بشنود، با این صدای آرام که خشمگین می شود.
گلچهرا سجادیه هیچ وقت سوپراستار نبوده، حتی تعداد فیلم هایی که بازی کرده زیاد نیست. اما نقش های او خاطره انگیز است و قدرت بازیگری بالایی را نشان می دهد. او سینما را با بهرام بیضایی و فیلم کلاغ آغاز کرد و پس از آن سه همکاری موفق با مسعود کیمیایی داشت. او در دندون افعی آنقدر درخشید که کیمیایی او را برای گروهبان و ردپای گرگ انتخاب کرد و این همان زمانی بود که در سریال رعنا میرباقری در نقش رعنا به خوبی دیده شد. یکی از فیلم های برجسته و نقش های مهم او در فیلم سرمین خورشید ساخته احمدرضا درویش بود که در آن نقش امدادگری را بازی می کرد که در شرایط وحشتناک جنگ و نجات از بمباران سعی در نجات دو نوزاد خود دارد. یافت. این فیلم سیمرغ بلورین او را به نقش اول جشنواره فیلم فجر رساند. دو سال بعد از سرزمین خورشید در فیلمی به همین نام از رسول ملاقلی پور نقش هیوا را بازی کرد. بر خلاف آنچه همه به او می گویند، هیوا باور نمی کند که شوهرش در جنگ کشته شده است. او به دنبال همسرش می گردد و 15 سال پس از ناپدید شدن او، از مناطق جنگی و مکان هایی که همسرش در آنجا بود دیدن می کند. به امید یافتن نشانه ای از او.
او در طول این سال ها به طور متوسط هر دو سال یک بار در یک فیلم بازی کرده است و گاهی اوقات وقفه های طولانی تری در کارش رخ داده است. او از سال 1393 که در فیلم باران می باراد به کارگردانی علی صفی خانی بازی کرد در هیچ فیلم و سریالی حضور نداشت اما اکنون با فصل سوم سریال سرزمین مادری که ده سال پیش ساخته شد بار دیگر از او نام برده می شود. امسال پخش شد
