راز‌های نقاشی «شام آخر» لئوناردو داوینچی که باید بدانید

لئوناردو داوینچی، نقاش افسانه ای قرن پانزدهم، میراث چشمگیری از آثار هنری خود را به یادگار گذاشت. این هنرمند چیره دست تعداد زیادی اثر هنری خلق کرد که نقش اساسی در تسریع جنبش رنسانس داشت.

به گزارش ایسنا، آثار هنری «لئوناردو داوینچی» به دلیل ظرافت، معانی پنهان و جذابیت های هنری، همواره تحسین منتقدان هنری را برانگیخته و عموم مردم را تحت تأثیر قرار داده است. اما برخی از آثار هنری او به مفاهیم دینی اشاره دارد و به همین دلیل تعابیر زیادی به وجود آمده و تأثیر زیادی در عرصه هنر و فرهنگ گذاشته است. یکی از این آثار شاهکاری به نام «شام آخر» است.

«داوینچی» ساخت این نقاشی دیواری را در اواخر قرن پانزدهم در سال 1495 آغاز کرد و سه سال بعد آن را به پایان رساند. این نقاشی که بر روی دیوار کلیسای سانتا ماریا دل گرازیه در میلان خلق شده است به عنوان یکی از معروف ترین نقاشی های داوینچی شناخته می شود. نقاشی اصلی در ابعاد 4.6 متر در 8.8 متر ایجاد شده است.

موضوع این نقاشی آخرین شام مسیح و حواریون قبل از خیانت یهودا است. این نقاشی در واقع تفسیری مصور از وقایع نقل شده در «عهد جدید» است. این نقاشی واکنش حواریون را در لحظه ای به تصویر می کشد که مسیح اعلام می کند یکی از آنها به او خیانت خواهد کرد. در ادامه به نکاتی در رابطه با این نقاشی اشاره می کنیم:

امروزه کمی از نقاشی اصلی باقی مانده است

زمانی که داوینچی شروع به خلق این نقاشی کرد، مهارت چندانی نداشت. کمی تمرین کرد و سپس رنگ را روی گچ خشک دیوار کشید. به همین دلیل است که این نقاشی در آزمون زمان تاب نیاورد. حتی در روند خلق تابلو نیز مشکلاتی مانند پوسته شدن وجود داشت. در آن زمان «داوینچی» برای حل این مشکلات با چالش های زیادی روبرو بود. در طول سال ها، چندین تلاش برای بازسازی آن انجام شد. بنابراین امروز اندکی از شاهکار اصلی باقی مانده است.

این نقاشی لحظه ای حساس را به تصویر می کشد

مشخص است که “شام آخر” آخرین وعده غذایی مسیح و 12 حواری او را به تصویر می کشد. حالات چهره رسولان در این نقاشی آن را به یک اثر هنری خیره کننده تبدیل کرده است.

این تابلو در موزه نگهداری نمی شود

شام آخر، بر خلاف دیگر نقاشی های لئوناردو داوینچی، در هیچ موزه ای یافت نمی شود. این نقاشی در کلیسای سانتا ماریا دل گرتزیر قرار دارد و جابجایی آن کاری پرخطر است.

رازهای نقاشی لئوناردو داوینچی

این یک نقاشی دیواری نیست

برخلاف تصور عموم، این تابلوی معروف را نمی توان یک نقاشی دیواری دانست. نقاشی های دیواری روی گچ خشک نقاشی نمی شود.

این نقاشی بارها مرمت شد

“شام آخر” یکی از نقاشی های معروف مسیحیان است که بارها بازسازی شده تا در طول زمان دست نخورده باقی بماند. استفاده داوینچی از «چسب رنگ» چندان موفق نبود. رنگ از اوایل قرن شانزدهم شروع به پوسیدگی و پوسته شدن کرد. چندین پروژه مرمتی انجام شد تا سرانجام بخشی از نقاشی اصلی دست نخورده باقی ماند.

رازهای نقاشی لئوناردو داوینچی

اهمیت ریاضیات در نقاشی

همه می دانند که داوینچی در آثارش از ریاضیات استفاده کرده است و «شام آخر» نیز از این قاعده مستثنی نیست. در این تابلو عدد 3 به اشکال مختلف به تصویر کشیده شده است که مخفف تثلیث مقدس است. رسولان در گروه های 3 نفره حضور دارند و 3 پنجره در پشت گروه وجود دارد. عیسی نیز به صورت مثلث در نقاشی قرار گرفته است.

«داوینچی» که اغلب به «مرد رنسانس» معروف است، در زمینه های مختلف از جمله مهندسی، اختراع، طراحی، نقاشی و معماری مهارت و تخصص داشت. اگرچه بسیاری از آثار هنری او به شهرت جهانی رسیده اند، اما تابلوی «مونالیزا» این هنرمند که زنی را با لبخندی رنگ باخته به تصویر می کشد، مشهورترین اثر هنری او محسوب می شود.

«داوینچی» نیز مانند بسیاری از هنرمندان معاصر خود نقاشی هایی با مضامین مذهبی خلق کرد که از آن جمله می توان به «مریم مقدس و کودک با حنای مقدس» اشاره کرد. سلف پرتره «پرتره مرد با گچ قرمز» نیز از دیگر آثار شناخته شده اوست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیشنهادات سردبیر:

تبلیغات متنی