دانشمندان سرانجام متوجه شدند که چگونه رامبراند در نقاشی معروفش «نگهبان شب» به درخشندگی براق دست یافته است: با استفاده از آرسنیک!
به گزارش ایسنا به نقل از آرت نت، این ماده سمی برای اولین بار در جریان «پروژه گشت شبانه» پروژه ای که توسط دانشمندان موزه ملی آمستردام و دانشگاه آمستردام در حال انجام است، کشف شد. هدف از این پروژه انجام بررسی دقیق و تکنولوژیکی شاهکار قرن هفدهم با استفاده از تکنیک های مختلف تصویربرداری تحلیلی غیرتهاجمی مانند اسکن اشعه ایکس به همراه تحقیقات نمونه برداری بود.
تابلوی بزرگ سه و نیم در چهار و نیم متری “گشت شب” که در سال 1642 در دوران طلایی هلند خلق شد، خروج گروهی به رهبری کاپیتان فرانس بانینک (مردی) را به تصویر می کشد. در مشکی و شال قرمز) و ستوان که توسط ویلم ون رویتنبرشت (مردی با کمربند زرد و سفید) به تصویر کشیده شده است، با مهارت رامبراند در ایجاد سایه های روشن به صحنه ای دراماتیک تبدیل شده است.
شیمیدانانی که این کشف را انجام دادند، نتایج تحقیقات خود را در مجله Heritage Science منتشر کردند. این گروه تحقیقاتی در ابتدا بر این باور بودند که رامبراند از Orpiment برای ایجاد طیف رنگ زرد و از آرسنیک قرمز برای ایجاد جزئیات ساعت شب استفاده کرده است. اما محققان ذرات کانی های سولفید آرسنیک را در این قسمت های نقاشی پیدا کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که رامبراند این رنگ‌های سولفید آرسنیک را با رنگ‌های دیگر مخلوط کرده است تا به رنگ طلایی درخشان واقعی دست یابد.
این درخشش کانی های سولفید آرسنیک در درجه اول به دلیل ساختار بلوری و ترکیب آنها است.
در حالی که نقاشی های طبیعت بی جان هلندی مربوط به همان دوران نیز حاوی آرسنیک بود، این ماده بیشتر برای رنگ آمیزی میوه ها و گل ها استفاده می شد. استفاده رامبراند از رنگدانه آرسنوس برای ایجاد پرتره نوآورانه بود. محققان همچنین «گشت شب» را با نمونه‌های رنگ هنرمندان دیگری در موزه ملی آمستردام که از سولفید آرسنیک استفاده می‌کردند، مقایسه کردند و ترکیب رنگدانه‌ای مشابهی را در نقاشی ویلم کاف، یکی از معاصران رامبراند، یافتند. این یافته نشان می دهد که استفاده از سولفیدهای طبیعی و مصنوعی آرسنیک برای ایجاد رنگدانه ها احتمالاً در دوران طلایی هلند بیش از آنچه قبلاً تصور می شد رایج بود.
احتمالاً نام تابلوی «گشت شب» را بارها در فهرست معروف ترین نقاشی های جهان دیده اید. «رامبراند» به عنوان یکی از برجسته ترین استادان قدیمی نقاشی مجموعه متنوعی از آثار را از خود به جای گذاشته است. با این حال تابلوی «گشت شب» همچنان مهم ترین اثر کارنامه هنری او محسوب می شود.
بدون شک «گشت شبانه» قلب موزه ملی آمستردام است. “نگهبان شب” نه تنها بزرگترین و مهمترین اثر موزه است، بلکه کل مجموعه به معنای واقعی کلمه حول این تابلو ساخته شده است و گالری “نگهبان شب” در مرکز ورودی موزه به نام “گالری افتخار” قرار دارد. . این تابلوی عظیم و واقع گرایانه به خاطر بازی دراماتیک نور و سایه و همچنین به خاطر به تصویر کشیدن بدیع گروهی در حال حرکت به جای ژست نظامی ایستا مورد توجه قرار گرفته است.
اگرچه این روزها همه هنردوستان این اثر را با نام «گشت شب» می شناسند، اما عنوان رسمی این اثر «گروه نظامی لشکر دوم به فرماندهی ناخدا Frans Banninck Cocq» است.
«رامبراند ون راین» به قدری معروف است که امروزه نیز این نقاش چیره دست هلندی را به نام کوچکش می نامیم. او در بیشتر قرن هفدهم یک چهره برجسته در هنر هلند بود. او علاوه بر خلق برخی از مهم ترین پرتره های گروهی عصر طلایی هلند، حدود 80 سلف پرتره در قالب نقاشی و طراحی از خود به جای گذاشت.
استفاده استادانه رامبراند از نور، او را به یکی از محبوب ترین نقاشان امروزی در بین هنردوستان تبدیل کرده است. تابلوهای «گشت شب» و «کلاس تشریح دکتر نیکلاس تولپ» از دیگر آثار هنری معروف اوست.
«رامبراند ون راین» به قدری معروف است که امروزه نیز این نقاش چیره دست هلندی را به نام کوچکش می نامیم. او در بیشتر قرن هفدهم یک چهره برجسته در هنر هلند بود. او علاوه بر خلق برخی از مهم ترین پرتره های گروهی عصر طلایی هلند، حدود 80 سلف پرتره در قالب نقاشی و طراحی از خود به جای گذاشت.
استفاده استادانه رامبراند از نور، او را به یکی از محبوب ترین نقاشان امروزی در بین هنردوستان تبدیل کرده است. تابلوهای «گشت شب» و «کلاس تشریح دکتر نیکلاس تولپ» از دیگر آثار هنری معروف اوست.
