در بخش‌هایی از این نامه خطاب به سید عباس صالحی (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی) ضمن خیرمقدم با اشاره به عملکرد مدیریت فرهنگی در چند سال اخیر «توضیحاتی درباره اتفاقات سینماگران» داشتند و در مواردی از جمله تفویض اختیارات قانونی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به نهادهای غیرمسئول در ارزیابی آثارشان، عدم رعایت عدالت در حفظ تکثر تولید و انواع سینما، اعمال محدودیت هایی که منجر به بیکاری نیروهای ویژه در گروه های نویسنده مانند تهیه کننده و کارگردان، حذف سینمای ایران از چرخه روابط فرهنگی بین الملل، سهل انگاری در واگذاری اختیارات تعریف شده و قانونی وزارت فرهنگ به صدا و سیما و سترا، گسترش و جذب بی رویه چندین هزار نفر از اعضای صندوق اعتباری هنر به جریان های غیرمرتبط و کاهش توان خدماتی این شرکت خدمات اقتصادی، تبعیض در تخصیص بودجه. رسمی سازی و ورشکستگی جریان اصلی تولید و پخش سینمای ایران، تضعیف جایگاه حقوقی تشکل ها و تشکل های صنفی، تامین نیروی انسانی غیرحرفه ای در اختیار وزارتخانه، ممنوعیت غیرقانونی فعالیت هنرمندان، نظارت و ممیزی چند مرحله ای، ارائه کذب آمارهای غیر کارشناسی و غیرمستندی که در برخی موارد منجر به سوء استفاده و سیاست گذاری با خطاهای فراوان و زیان های فراوان شده است.
به گزارش ایسنا، شورای عالی تولیدکنندگان سوالات متعددی را از وزیر جدید فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح کرد، از جمله اینکه مدیران فرهنگی دولت چهاردهم برای رفع آثار ورود غیرقانونی و دخالت برخی نهادها در حوزه تولید چه اقداماتی می توانند انجام دهند. فعالیت های قانونی و حرفه ای هنرمندان و سینماگران. آیا هماهنگی هایی انجام داده اید؟ به عنوان مثال با توجه به پاسخ صریح و شفاف رئیس جمهور به سوال خانه سینما در مورد حق یا امتیاز کار در یک حرفه، در گزارش کارگروهی که شخصاً توسط وزیر دولت سیزدهم مدیریت می شد و از نمایندگانی تشکیل شده بود. قوه قضائیه، وزارت کشور و سازمان امنیت از وقایع سال 1401 تشکیل شد، آیا در آن تجدید نظر خواهید کرد؟
همچنین شورای عالی تهیه کنندگان خواستار رسیدگی به سیاست سه سال گذشته در عرصه سینما شده است که به اعتقاد آنها «اشتباه بوده و باعث ورشکستگی بخش عمده ای از سینمای رو به رشد ایران شده است».
در ادامه نگاهی اجمالی به آمار چند سال اخیر داشته اند:
«بر اساس گزارش آمار اکران ۱۴۰۰، امسال ۴۴ فیلم با ۷ میلیون بیننده و در مجموع ۱۵۹ میلیارد تومان فروش اکران شد و واقعیت تلخ این است که بیشتر این آمارها به فروش گیشه تنها ۴ فیلم محدود شده است. که متعلق به ژانر کمدی هستند و بقیه 40 فیلم همگی به حدی آسیب دیده اند که برخی حتی بخشی از سرمایه اولیه خود را تامین نکرده اند.
در سال 1401 از بیش از 150 فیلم واریز شده تنها 50 فیلم مجاز به اکران عمومی شدند که به دلیل بحران کرونا 14 میلیون و 300 هزار بیننده داشت و در مجموع 450 میلیارد تومان فروش به ثبت رسید. اما امسال تنها 9 فیلم توانستند سود کنند و 41 فیلم متحمل ضرر شدند.
در سال 1402، 55 فیلم اکران شد و با آمار 27 میلیون بیننده، تنها 12 فیلم سودآور شدند و 42 فیلم زیان ده باقی ماندند. بیش از 180 فیلم آماده اکران در انبار پس از سال ها اکران نشدند و به همین دلیل سرمایه گذاران و تهیه کنندگان یا ورشکست شدند یا از کار در حرفه مورد علاقه خود دست کشیدند.
همه اینها در شرایطی است که طبق آماری که عموم مردم به دست می آورند، تهیه کنندگان سینمای ایران به طور متوسط هر 5 سال یک بار موفق به ساخت یک فیلم سینمایی می شوند که در مورد تهیه کنندگان مستقل، این آمار به 10 تا 15 سال وقفه می رسد. تولید این یعنی بیکاری مطلق…»
در ادامه به انتقاد از آمار رسمی منتشر شده از سوی سازمان های رسمی سینمایی در چند سال اخیر پرداخته اند.
در بخشی دیگر از نامه شورای عالی تهیه کنندگان سینما خطاب به وزیر جدید فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به اهمیت جشنواره فیلم فجر به عنوان میراث 40 ساله سینمای ایران که در سال های اخیر از سینمای ایران دور شده است. از جایگاه واقعی خود به دلیل سیاست های نادرست و باعث شده که سینماگران اجازه نداشته باشند به آن نزدیک شوند، این سوال را مطرح کردند که چه تدابیری برای رفع این آسیب در نظر دارید؟
و همچنین با انتقاد از وضعیت بین المللی سینمای ایران اذعان داشتند که در چند سال اخیر این حضورها به صفر رسیده است.
در بخش پایانی نامه شورای عالی تولیدکنندگان سینما خطاب به وزیر ارشاد، با اذعان به اینکه بایدها و نبایدهای پیش روی شما و مدیران محترم آینده تان زیاد است و چالش ها بی شمار است، ادامه دادند: 8 سوال، شما طبیعتا باید به عنوان یک دولت وفاق، دوستی و شفافیت عمل کنید، بسیار متفاوت از سیاست های دوره گذشته. چه می شود اگر در گام اول رسیدگی فوری و جلوگیری از اقدام دولت سیزدهم در خصوص قانونی شدن محدودیت های حرفه ای سینماگران از طریق شورای عالی انقلاب فرهنگی تحت عنوان «سند ملی سینما» که بدون قید و شرط تهیه شده است. مشورت و حضور دست اندرکاران سینما و صاحب نظران این حرفه، به حق مهمترین انتظار اهالی سینما از وزیر و مدیریت فرهنگی دولت چهاردهم است.
همچنین رسیدگی به ممنوعیت کار، ممنوعیت خروج، تکریم و اعاده حیثیت هنرمندان و سینماگران، رعایت عدالت در حمایت و تشویق انواع سینما، عدم دخالت دولت در فیلم های تولیدی پس از طی مراحل قانونی، از جمله مهمترین انتظارات جامعه سینمایی در این نامه ذکر شده است. است
آماده انتشار پاسخ های مدیران سینما در خصوص موارد مطرح شده در این نامه هستیم.
