فیلم سینمایی «خانه شیشه ای» جدیدترین ساخته امیر پورکیان به تهیه کنندگی سید امیر سیدزاده این روزها در سینماهای کشور در حال اکران است.
به گزارش ایلنا، در این فیلم که روایتی پاپاراتزی از زندگی یک خواننده پاپ است، امیر جعفری، بهاره کیان افشار، شهاب مظفری، پانته آ بهرام، نیما شعبان نژاد، خطیره اسدی، بهنام ابطحی و لادن جافه وند به ایفای نقش پرداخته اند.
به بهانه اکران «خانه شیشه ای» گفتگویی با سید امیر سیدزاده انجام دادیم که مشروح آن را در ادامه می خوانید:
چه ویژگی هایی در فیلمنامه «خانه شیشه ای» توجه شما را برای ساخت این فیلم جلب کرد؟
من داستان این فیلم را در سال 1400 خواندم، فیلمنامه این اثر توسط خانم بهاره رضایی نوشته شده بود و با خواندن آن به این نتیجه رسیدم که نوعی آگاهی و پیام در فیلم وجود دارد که می تواند بسیار مفید باشد. برای جامعه امروز ما
ساختن فیلمی درباره گروه های موسیقی زیرزمینی که جوانان را جذب می کند و آنها را آگاه می کند به نظر من کار ارزشمندی است. جوانان با دیدن «خانه شیشه ای» متوجه می شوند که این گروه ها به بهانه موسیقی اهداف دیگری را دنبال می کنند و از تمایل و علاقه جوانان به موسیقی سوء استفاده می کنند و آنها را جذب می کنند.
قبل از ساخت «خانه شیشه ای» چقدر با موسیقی زیرزمینی آشنایی داشتید؟
دسترسی به موسیقی زیرزمینی کار ساده ای است، شما می توانید به راحتی در فضای مجازی و اینترنت به این آثار دسترسی داشته باشید و تبلیغات آنها کاملاً منعکس کننده محتوایی است که در آثار خود ارائه می دهند که به نظر من اغلب آثاری مخرب برای جوانان است و فکر می کنم با کمی دقت کنید، به راحتی می توانید به این نتیجه برسید. به همین دلیل وقتی با چنین پدیده ای مواجه شدم، وظیفه خود را احساس کردم که در جهت آگاه سازی جامعه به ویژه جوانان قدمی بردارم.
بسیاری از خوانندگانی که امروزه جزو خوانندگان به اصطلاح مجاز محسوب می شوند، فعالیت خود را از موسیقی زیرزمینی آغاز کرده اند. به نظر شما این روند مخرب نیست؟
به نظر من باید در موسیقی رسمی کشورمان فضایی ایجاد شود که دیگر نیازی به شکل گیری موسیقی زیرزمینی نباشد یا اینکه هیچکس به سمت این جریان موسیقی نرود. امروزه علاوه بر موسیقی زیرزمینی، شاهد شکل گیری سینمای زیرزمینی نیز هستیم و در چند سال گذشته شاهد بودیم که این فیلم ها به راحتی و بدون کسب مجوز ساخته می شدند و با سیاهی مطلق همه چیز را بیان می کردند و موفق می شدند. که نهادهای نظارتی کشورمان قصد جلوگیری از آنها را دارند در جشنواره ها مورد استقبال و کسب جوایز قرار گرفته اند.
بهتر است در هر دو زمینه فضایی ایجاد شود تا افراد علاقه مند و متخصص به سمت فعالیت در سینما و موسیقی زیرزمینی نروند و تمایلی به فعالیت در این زمینه نداشته باشند زیرا می توانند در جریان رسمی سینما فعال باشند. اگر رویکرد نهادهای نظارتی گفتگو و تعامل با این افراد باشد، خیلی بهتر از این است که صرفاً به افراد ذینفع دیکته کنند که این کار را انجام دهند یا اصلاً کار خاصی را انجام ندهند. به صورت غیررسمی و زیرزمینی حرکت می کنند. اگر ما آگاهی بدهیم و بگوییم کدام راه درست است و کدام راه غلط است و مردم خودشان راه درست را دریابند به نظر من از روش های قهری و سانسوری موثرتر است.
اگر جریان موسیقی زیرزمینی را جریانی ضعیف بدانیم، پرداختن به این موضوع و آگاهی بخشی به آن برای جامعه امروزی به ویژه جوانان چقدر ضروری است؟
نسل جوان ما به شدت درگیر این پدیده است و اگر بخواهیم وجود و گستردگی آن را انکار کنیم اشتباه کرده ایم و به نظر من انکار کار اشتباهی است.
باید به نسل جوان این آگاهی را بدهیم که موسیقی در جریان زیرزمینی اصالت ندارد و این جریان اهداف دیگری را دنبال می کند. این جریان از جوانی و غفلت مخاطبان خود استفاده می کند و هدفش سلب معنویت، ارزش ها، اخلاق و انسانیت است. این جریان ها سعی دارند زندگی انسان را به یک زندگی ماشینی جامد تبدیل کنند. من بر این عقیده هستم که برخوردهای قهرآمیز نتیجه چندانی ندارد و فقط با آگاهی بخشی می توانیم برای نجات این نسل کاری انجام دهیم.
آیا «خانه شیشه ای» با سانسور مواجه شد؟
برخی اصلاحات مورد نظر وزارت ارشاد بود و ما این اصلاحات را انجام دادیم.
اصلاحات در حدی نبود که بخواهیم آن را مضر بدانیم. در برخی موارد، مثلاً وقتی می‌خواستیم حرکت شخصیت را از سیاهی به روشنی یا از تاریکی به روشنی نشان دهیم، باید نشانه‌هایی از جمله سیگار کشیدن و برخی دیالوگ‌هایی که برای نمایش انتخاب می‌کردیم، در فیلم قرار می‌دادیم. ما رساندن پیام را ضروری دانستیم و معتقد بودیم که مضر نیست و وزارت ارشاد هم معتقد بود این تصاویر مضر است و باید حذف شود و پذیرفتیم.
به عنوان تهیه کننده از محصول نهایی راضی هستید؟
آقای پورکیان تاکنون 4 اثر ساخته که هیچ کدام اکران نشده است و «خانه شیشه ای» اولین اثری است که روی اکران سینما رفته است. من معتقدم که باید به این افراد فرصت و فضا بدهیم تا آثار مورد نظرشان را بسازند و شاید نگاه آنها یا مسیری که در نظر دارند صددرصد ایده آل ما نباشد، اما به جای ترک و نادیده گرفتن این فیلمسازان، بیاییم. به آنها فرصت آزمون و خطا بدهید تا بتوانند از طریق این آزمون و خطاها راه درست را بیابند و بدانند اگر قرار است چنین آثاری تولید کنند و به هدفشان برسند چگونه باید کار کنند.
خانه شیشه ای دقیقا ایده آل من نیست، اما فکر می کنم فیلمی بالاتر از حد متوسط است و فکر می کنم در گیشه موفق خواهد بود و فروش خوبی هم خواهد داشت. .
آیا از شرایط غربالگری راضی هستید؟
در دهه آخر ماه صفر هستیم و قطعاً مناسبت هایی مانند شهادت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، شهادت امام حسن مجتبی (علیه السلام) و امام رضا (علیه السلام) و اعیادی که وجود دارد در فروش و استقبال از آثار تاثیرگذار است. سینما تاثیرگذار است و نمی‌توان این روزها را با شرایط خاصی که دارد اندازه‌گیری کرد و باید ببینیم بعد از ماه صفر چه می‌شود و امیدواریم میزان استقبال افزایش پیدا کند.
از طرفی صف طولانی فیلم های کمدی و طنز بیشتر مردم را به سمت این آثار سوق می دهد، زیرا فضای جامعه امروز ما به گونه ای است که این گونه آثار بیشتر بازنمایی می شوند و البته فیلم های اجتماعی خوب کمتر ساخته شده است. در این مدت، و بس. اتفاقی که باعث شده استقبال مردم از سینمای کمدی بیشتر شود. به نظر من تعداد فیلم های کمدی روی اکران سینما خیلی زیاد است و با کاهش این آثار می توان فیلم های ساخته شده در ژانرهای دیگر را دید.
