به همت کانون ادبی «زمستان» مراسم تکریم و بزرگداشت مرزهای مقربین هم اکنون – عصر جمعه 25 شهریور 1403 – برگزار می شود.
به گزارش عصر ایران از او می توان به عنوان نماد یک قهرمان معترض در سینمای ایران یاد کرد. وی همچنین در نشست رسانه ای فیلم «خروج» در جشنواره فیلم فجر گفت: نقش های معترض را دوست دارم چون خودم معترض هستم، در پرونده کاری ام نقش های اعتراضی زیادی بازی کرده ام و «خروج» بهترین است. آنها را
این همان فیلمی است که در آن از دنیای بازیگری خداحافظی کرد تا آخرین نقشی باشد که بازی کرده و البته باز هم در سیمای یک قهرمان معترض.
خاستگاه طبقاتی و تجربه زیسته تاریخی او در گرایش او به نقش های اعتراضی و عدالت خواهانه از جمله همسایه بودن و همکاری با مسعود کیمیایی بی تأثیر نبود. کارگردانی که نماد سینمای معترض است.
اساسا قاضیبیان سینما را با همکاری کیمیایی شروع کرد و در فیلم «غریبه بیا» به عنوان دستیار کارگردان در کنار کیمیایی قرار گرفت و این تجربه با اولین تجربه او به عنوان بازیگر در فیلم «خاک» و سپس در فیلم «خاک» گره خورد. آهو». منجر به درخشش شد و نام او در حافظه سینمای ایران ثبت و ماندگار شد.
آخرین همکاری او با کیمیایی در فیلم «رئیس» بود، اما بازی در نقش کادرت در فیلم گزنها همچنان ماندگارترین نقش او در همکاری با کیمیایی محسوب می شود. او در این فیلم در نقش یک مبارز سیاسی و معترض ظاهر شد اما زیر سایه این نقش نماند و پس از آن نقش های متنوع و متفاوتی را تجربه کرد.
کیمیایی البته در «ردهای گرگ» در نقش «رضا» – شخصیتی با قدرت و قاطعیت – بازی کرد و در سکانس ماندگار اسب سواری در خیابان الجینال تهران ظاهر شد.
اما او برخلاف نقش هایش چندان اهل مصاحبه و صحبت نبود و سکوت و کناره گیری از حاشیه سینما را انتخاب کرد و اصغر فرهادی در فیلم «شهر زیبا» به خوبی از این سمت سکوت خود استفاده کرد.
شمایل در این فیلم نقش یک مرد سنتی را بازی می کند که دخترش به قتل رسیده و از قاتل انتقام می خواهد. بازی در سکوت که با بازی با چشم ها و نگاه نافذ نزدیکان، کاریزمای خاصی به این شخصیت بخشید.
او را با رابرت دنیرو مقایسه کرده اند، اما او این مقایسه را دوست ندارد. در واقع با تعادل دقیق بین سکوت، گفتار و نگاه، فعلیت سطوح مختلف این شخصیت زخم خورده را به وجود می آورد.
اصولاً یکی از بارزترین و مهم ترین ویژگی های فراار هاروکان در بازیگری، نگاه نافذ و توانایی او در استفاده از حالات چهره و بازی با چشمانش است.
چهره و ویژگی های او به گونه ای است که تصویری از یک مرد قدرتمند و کاریزماتیک ایرانی را نشان می دهد و همین ویژگی به او کمک می کند تا در نقش های معترض به خوبی ظاهر شود.
او البته در اولین فیلم اصغر فرهادی به نام «رقص در غبار» هم بازی کرد و انتخاب او در دو فیلم اول فرهادی نشان می دهد که در انتخاب یکی از با استعدادترین فیلمسازان ایرانی چه قابلیت های بازیگری داشته است.
دو نقشی که با تصویر همیشگی اش در فیلم های اعتراضی یا اکشن متفاوت بود، اما تبدیل به دو تا از بهترین و متفاوت ترین بازی هایش شد.
فرامرز هاروکان تاکنون سه بار سیمرغ بلورین جشنواره فجر را به همراه چندین جایزه بین المللی به خانه برده است که آخرین آن برای بازی در فیلم «خروج» حاتمی کیا بود تا آخرین حضور سینمایی او به عنوان بازیگر باشد. مرتبط با سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد.
او در دهه 60 و 70 در کنار جمشید هاشم پور به زوج سینمایی در فیلم های اکشن تبدیل شد. دوران پرمشغله و البته افزایش محبوبیت او.
پرداختن به حرفه او فضایی بیش از این را می طلبد تا به انبوهی از نقش هایی که ایفا کرده است پرداخته شود، در اینجا تنها با اشاره به برخی از دوران بازیگری او به سبک و سطح بازی او پرداختیم تا جایگاه مهم این بازیگر را در ایران تجلیل کنیم. سینما .
بازیگری که با بازی «قدرت» در «گوزنها» خوش درخشید و پس از بازی در نقش «رحمت» در فیلم «خروجی با قدرت و اقتدار» از سینما خداحافظی کرد.
