انوش رخام، کارشناس ارشد تجارت خارجی، دبیر اتحادیه تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی ایران در این خصوص گفت: مرکز مبادلات ارزی و طلای بانک مرکزی می تواند بستر مناسبی برای فعالیت شفاف ارزی بین صادرکنندگان و واردکنندگان باشد.
وی ادامه داد: تقاضای اصلی ما این است که میزان مداخلات را به حداقل برسانیم و در فرآیند تبادل ارز بین صادرکنندگان و واردکنندگان، نرخ کشف قیمت براساس مکانیزم عرضه و تقاضا تعیین شود. خوشبختانه تمرکز مرکز مبادلات بر این دو اصل است. مبادلات بر اساس ارائه ای که انجام شد، سیستم مبتنی بر ارتباط مستقیم با مصرف کننده (user friendly) است و یکی از نکات مثبت آن تغییر ماهیت بانک های عامل از نمایندگی به کارگزار است.
رهام تصریح کرد: در این سامانه سایر بانک های عامل یا صرافی های آنها صرفاً عملیات دلالی در فروش ارز انجام می دهند و اصولاً به کاهش هزینه مبادله کمک می کند و این صادرکننده است که بیشترین کنترل را بر روی ارز دارد. فروش ارز خارجی و عملاً هیچ واسطه ای بین خریدار و فروشنده وجود ندارد، در حالی که برای اطمینان از هرگونه مهندسی در مبادلات، طرف عرضه کننده و خریدار در سیستم به صورت کدگذاری (ناشناس) معامله می کنند.
وی درباره عملکرد سامانه و تطبیق ارزش ارز فروشنده و خریدار گفت: مرکز در قالب اتاق پایاپای، مبالغ موجود در کانال عرضه را با مبالغ تقاضا تطبیق می دهد تا فرآیند انجام شود. تسویه تعهد صادرکننده از کلبه صادراتی با کمترین بوروکراسی انجام می شود. به محض انجام معامله، تعهد صادرکننده تسویه می شود و پس از آن هیچ خطری برای ایفای تعهدات واردکننده در قبال صادرکننده وجود نخواهد داشت که این یکی از مزیت های سامانه مبادله ای است.
رهام افزود: سوال دیگری که مطرح شد ایجاد نرخ های متعدد کشف شده در صرافی ها بر اساس گروه فلزات یا گروه های دیگر است. مقرر شد سامانه روز کاری طولانی معاملات را به صورت همزمان در چند نوبت با توجه به میزان تقاضا تا مخرج نرخ انجام دهد. کشف رابطه معنادار با میانگین نرخ.
وی بیان کرد: همچنین پیشنهاد شد در صورتی که تقاضا در یک تریبون در حد لازم نبود، امکان ارائه ارز توسط صادرکننده به سایر گروه ها فراهم شود که این امر مستلزم بررسی نتایج اجرای آزمایشی است.
