به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از دنیای اقتصاد، با وجود شتاب گرفتن واردات خودرو از ابتدای سال جاری تاکنون، سیاست گذار همچنان به دنبال مونتاژ خودرو به جای واردات خودرو است. مستند این ادعا آمار ارائه شده توسط گمرک است. بر اساس آمارهای رسمی، ارز واردات قطعات در 6 ماهه نخست امسال بیش از 6.5 برابر ارز اختصاص یافته به واردات خودرو بوده است. این نشان میدهد که رویه سال گذشته که مونتاژ را بر واردات ترجیح میداد، با قیمت بالا تکرار میشود. این رویه نه تنها منجر به تنظیم بازار خودرو نشد، بلکه بازار انحصاری را در اختیار مونتاژکاران قرار داد.
اگرچه واردات خودرو به کشور از ابتدای سال جاری نسبت به سال گذشته افزایش چشمگیری داشته است، اما همچنان آمار و ارقام اعلام شده از سوی گمرک ایران نشان می دهد ارز اختصاص یافته به واردات قطعات در 6 ماهه امسال بیش از 6.5 برابر ارز اختصاص یافته به واردات است. این نشان میدهد که سیاستگذار همچنان مونتاژ را در توزیع ارز تخصیصی در بخش خودرو در اولویت قرار داده است. این در شرایطی است که واردات قطعات نسبت به مدت مشابه سال گذشته 18 درصد کاهش داشته است.
بر اساس اعلام مرکز مبادلات طلا و ارز ایران، از ابتدای سال جاری تاکنون 4 میلیارد و 357 میلیون دلار به صنعت حمل و نقل کشور اختصاص یافته است که از این میزان 2 میلیارد و 567 میلیون دلار ارزی و یک میلیارد و یک میلیارد دلار بوده است. 790 میلیون دلار واردات در مقابل صادرات بوده است. اما سهم مونتاژ و واردات خودرو از این میزان ارز چقدر بوده است؟
همانطور که رئیس گمرک ایران در ابتدای مهرماه اعلام کرد، در نیمه نخست امسال 22 هزار و 264 دستگاه خودرو به ارزش 438 میلیون و 668 هزار دلار وارد کشور شده است. بنابراین از کل ارز اختصاص یافته به صنعت حمل و نقل، واردات تنها 10 درصد سهم داشته است. این در شرایطی است که سیاست گذار خودرو از ابتدای سال جاری وعده هایی مبنی بر رشد سرعت واردات داده است. به عنوان مثال، مهرداد خسروی، مدیرکل دفتر صنایع خودروی وزارت صنعت، معدن و تجارت، اول مردادماه امسال، واردات خودرو را راهبرد کلیدی وزارت امنیت در تنظیم بازار دانست. و ابراز امیدواری کرد که در سال 1403 شاهد شکستن رکورد تولید و واردات خودرو در کشور باشد. همچنین کیفیت خودروها را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد. اما به نظر می رسد این «راهبرد کلیدی» وزارت امنیت سهمی بیش از 10 درصد از ارز اختصاص یافته به حوزه خودرو را ندارد.
در خارج از دنیای رسانه و مصاحبه، به نظر می رسد آنچه در عمل همچنان به عنوان استراتژی کلیدی سیاست گذار عمل می کند، مونتاژ محصولات چینی است. گواه این موضوع آماری است که دیروز گمرک ایران منتشر کرد. بر این اساس در 6 ماهه نخست امسال 292 هزار تن قطعات و قطعات خودرو به ارزش 2.9 میلیارد دلار وارد کشور شده است. بنابراین می توان گفت سهم واردات قطعات به کشور از ابتدای سال تاکنون بیش از 6.5 برابر واردات خودرو بوده است.
همچنین بر اساس اعلام گمرک بیشترین واردات قطعات و قطعات خودرو از کشورهای چین، امارات متحده عربی و ترکیه بوده که به ترتیب 70، 14 و 6 درصد از ارزش کل واردات را به خود اختصاص داده اند. بنابراین بیشترین واردات قطعات خودرو از کشور چین با سهم 70 درصدی است. از سوی دیگر با توجه به میزان ارز خودروهای مونتاژ شده و مقایسه آن با خودروهای داخلی، می توان نتیجه گرفت که عمده این ارز به واردات قطعات CKD برای مونتاژ خودرو اختصاص دارد.
برای اثبات این ادعا می توان به نرخ ارز چند مدل خودروی مونتاژی و داخلی و همچنین رشد سهم محصولات مونتاژی در تیراژ خودروی کشور اشاره کرد. به عنوان مثال در سال 1401 قیمت هایما X7 19228 دلار و قیمت لاماری 15470000 دلار بوده است. این در شرایطی است که بیشترین نرخ ارز خودروهای داخلی مربوط به تارا با سه هزار و 480 دلار است.
همچنین سهم خودروهای مونتاژی چینی در تیراژ خودروهای کشور رو به رشد است به طوری که سهم 5 درصدی آنها در سال 2018 به 22 درصد در سال 2014 رسیده است. مربوط به محصولات مونتاژ بنابراین، سیاست اولویت دادن به مونتاژ چین بر واردات ادامه دارد. حتی خودروسازان داخلی نیز کار مونتاژ خود را افزایش داده اند. اصغر خسروشاهی رئیس انجمن قطعه سازان و مونتاژ خودروهای کشور نهم مهرماه در این دوره گفت:
وی ادامه داد: در حال حاضر هر دو شرکت بزرگ خودروسازی دولتی قراردادهای چینی دارند و برای برخی از مدل ها قطعات وارد و مونتاژ می کنند، البته باید این کار را انجام دهند زیرا وقتی به دلیل قیمت گذاری دستوری برای خودروهای تولید داخل ضرر می کنند، برایشان طبیعی است. واردات قطعات و مونتاژ و عرضه خودروهایی که مشمول قیمت گذاری دستوری نیستند.
با این وجود حتی واردات قطعات نیز در 6 ماهه امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل با کاهش مواجه بوده است. به طوری که بر اساس اعلام گمرک، واردات قطعات در این مدت به ترتیب از نظر وزنی و ارزشی 17 درصد کاهش نشان می دهد. این در حالی است که بر اساس آخرین گزارش مرکز پژوهش های مجلس از وضعیت شرکت های بورسی، تولید قطعات حدود 13 درصد کاهش داشته است. بنابراین اگرچه سیاستگذار همچنان بر مونتاژ تاکید دارد، اما ارز تخصیصی به این حوزه کمتر از سال گذشته است. همزمانی کاهش واردات قطعات با کاهش تولید می تواند نشان دهنده این باشد که وزارت حراست اساسا ارز کافی برای تخصیص به حوزه خودرو را نداشته است.
دلایل و نتایج کاهش تولید و واردات قطعات
کاهش همزمان تولید و واردات قطعات خودرو می تواند تحت تاثیر عوامل مختلفی باشد. اما شاید بتوان مهمترین آنها را کاهش سفارشات خودروسازان دانست.
در واقع، شرکتهای بزرگ خودروسازی به دلیل مشکلات فراوان در صورتهای مالی، توانایی خود در تامین قطعات را ضعیف میبینند. زیان انباشته خودروسازان در اثر سیاست های نادرست مانند قیمت گذاری دستوری از مرز 274 هزار میلیارد تومان عبور کرده و به نظر می رسد خودروسازان در تامین نقدینگی مورد نیاز خود با مشکل جدی مواجه باشند. در نتیجه توان مالی واردات قطعات مورد نیاز برای تولید خود را از دست داده اند. از سوی دیگر بدهی آنها به قطعه سازان بیش از 100 هزار میلیارد تومان است. این موضوع باعث شده تا تامین نقدینگی از صنعت خودرو به قطعه سازی کشور با مشکل مواجه شود. قطعه سازانی که نمی توانند قیمت قطعات تولیدی خود را برای خودروسازان دریافت کنند، هر روز بیش از دیروز در دام کمبود نقدینگی قرار می گیرند و ظرفیت تولیدشان کاهش می یابد.
علاوه بر این، به گفته برخی قطعه سازان، با توجه به تعرفه واردات فعلی قطعات، خودروسازان تمایل بیشتری به واردات دارند تا خرید از قطعه سازان داخلی که این نیز می تواند یکی از دلایل افت تولید قطعه باشد. همچنین خودروسازان که به دلیل چالش هایی که در صورت های مالی خود دارند با افت تولید مواجه شده اند، دیگر نیاز چندانی به سفارش قطعات حتی از طریق واردات نمی بینند و در نتیجه شاهد افت واردات هستیم. قطعات
اما با تکیه بر این روند، کاهش 13 درصدی تولید قطعات و کاهش 18 درصدی واردات آن، چه آینده ای را می توان برای خودروسازان در نیمه دوم سال انتظار داشت؟ اگر انبار خودروسازان به اندازه کافی قطعات را ذخیره نکرده باشد، به احتمال بسیار زیاد در 6 ماهه دوم امسال با افت شدید تولید خودرو مواجه خواهیم شد.
این در حالی است که تولید خودرو از ابتدای سال جاری نسبت به مدت مشابه سال قبل 9.5 درصد کاهش را به ثبت رسانده است. همچنین خودروسازان در شهریور ماه امسال نسبت به مردادماه 18 درصد کمتر تولید داشته اند. و این در صورتی است که برخی از مشکلات، مانند قطعی برق که در مرداد وجود داشت، در شهریور برطرف شده بود. بنابراین می توان این تصور را داشت که تولید خودرو از ابتدای امسال کاهش یافته و این روند ادامه دارد. اکنون با توجه به آمار و ارقام اعلام شده درباره تولید و واردات قطعات، پیش بینی می شود در نیمه دوم سال افت جدی تری رخ دهد.
این در شرایطی است که دولت سیزدهم در ابتدای سال جاری تولید یک میلیون و 700 هزار دستگاه را برای تولید خودرو در سال جاری هدف گذاری کرده بود که تاکنون خودروسازان 35 درصد از اهداف تولید عقب هستند و به دلایلی اشاره شد، این تاخیر احتمالاً همچنان در حال افزایش است. نیز پیدا می کند
همچنین در آمار و اطلاعات منتشر شده از سوی گمرک ایران، بخشی به میزان صادرات کشور در حوزه خودرو و قطعات پرداخته است که به نظر نمی رسد رقم قابل توجهی باشد. بر این اساس بر اساس اظهارنامه گمرک در 6 ماهه نخست سال 9 هزار و 235 تن به ارزش 26.8 میلیون دلار از مجموع صادرات قطعات و قطعات (خودرو و موتورسیکلت) و یک هزار و 630 تن به ارزش 4.8 میلیون دلار صادر شده است. میلیون دلار صادر شد. قطعات و قطعات موتورسیکلت تخصیص داده شد.
بر اساس این گزارش، صادرات قطعات و قطعات خودرو از نظر وزنی 18 درصد کاهش و از نظر ارزشی 3 درصد افزایش داشته است. این گزارش در خصوص مقاصد اصلی صادرات قطعات و قطعات خودرو می افزاید: عراق با سهم 38 درصدی، روسیه با 21 درصد و امارات متحده عربی با 11 درصد مقاصد اصلی صادرات قطعات و قطعات خودرو از نظر ارزش بوده اند. .
به طور کلی آمار واردات و تولید قطعات و خودرو نشان می دهد که در هیچ یک از این حوزه ها عملکرد قابل قبولی ثبت نشده است و تقریبا تمامی نمودارهای مربوطه کاهش را نشان می دهد. شاید دلیل اصلی این موضوع سیاست های اشتباهی باشد که از سال ها قبل آغاز شده و اکنون در این فراز و نشیب ها نتایج خود را نشان می دهد.