اندی وارهول یکی از پیشگامان هنر پاپ است. یکی از نمادین ترین نقوش او قوطی سوپ کمبل است. اما چرا این موضوع پیش پا افتاده را انتخاب کرد؟
به گزارش فرادید، اندی وارهول یکی از مشهورترین مردان دنیای هنر «پاپ آرت» آمریکاست که با الگوهای چشمگیر و به راحتی قابل تشخیص، دنیای هنر را مبهوت کرده است. او یکی از اولین کسانی بود که برندسازی و تصویرسازی را از فرهنگ رایج و روزمره گرفت و آن را به یک هنر جسورانه و بحث برانگیز تبدیل کرد.
وارهول ثابت کرد که دنیای طراحی، تبلیغات و هنر نیازی به جدایی ندارند. یکی از مشهورترین نقوش تکراری وارهول قوطی سوپ کمبل است که او آن را به آثار هنری و لباس تبدیل کرد. اما چرا سوپ؟ بیایید نگاهی به زندگی وارهول بیندازیم تا دلیل این انتخاب را بهتر درک کنیم.
اندی وارهول مجذوب فرهنگ مصرف گرایی بود
اندی وارهول، قوطی سوپ کمبل، 1962
وارهول از دوران جوانی به فرهنگ مصرف گرایی از جمله تبلیغات مجلات، افراد مشهور و مد علاقه مند بود. این علاقه پایدار در مشهورترین آثار هنری او در سال 1962 مشهود بود، به ویژه قوطی سوپ کمبل که با دست نقاشی کرده بود. این اثر یکی از آثار متعددی است که او با تصاویری برگرفته از فرهنگ تجاری خلق کرده و نقوش ساده و رنگ های تبلیغاتی جذاب را تجلیل کرده است.
قبل از اینکه وارهول قوطی سوپ، کنسرو هلو را نقاشی کند دل مونته او تصویری را که مادرش در کودکی به او داده بود کشید. او بعدها دیگر مارک های آمریکایی از جمله بریلو و کوکا کولا در آثار هنری او گنجانده شده است. ما حتی می توانیم بسیاری از پرتره های نقاشی شده توسط وارهول از افراد مشهور را به عنوان پاسخی به رسانه های جمعی و تصور تصویر یک شخص به عنوان یک برند تفسیر کنیم.
وارهول می خواست هنر را با زندگی روزمره پیوند دهد
اندی وارهول، قوطی سوپ کمبل (گوجه فرنگی)، 1962
یکی از دلایلی که وارهول نقوش قوطی سوپ را انتخاب کرد این بود که آنها بسیار با زندگی روزمره مرتبط بودند. او به خوبی می‌دانست که این قوطی‌های سوپ قفسه‌های سوپرمارکت‌ها و کابینت‌های خانه‌ها را در سرتاسر آمریکا پر کرده است. او نقاشی های تک قوطی خود را به عنوان یک سری تکرار به نمایش گذاشت تا ماهیت تولید انبوه این کالا را منعکس کند. وارهول با آوردن چنین لوگوها و نقوشی از زندگی معمولی به دنیای نقاشی ها و چاپ های خود می خواست مرزهای بین هنر و زندگی را بشکند و نشان دهد که باید تجربیات معمولی را روی دیوارهای گالری گنجاند و هنر باید در دسترس همه باشد. مردم خود وارهول در این باره گفت: به نظر من هنر نباید فقط برای افراد خاصی باشد، هنر باید برای توده ها باشد.
“لباس سوپ” اثر اندی وارهول، 1966
زمانی که جیره بندی هنوز زندگی را برای بسیاری از مردم دشوار می کرد، سوپ کنسرو شده یک گزینه غذایی مقرون به صرفه و قابل ذخیره بود. در نگاهی به گذشته، سوپ نماد مناسب دوران پس از جنگ بود که وارهول تجربه کرد. وارهول زمانی که لباس های کاغذی ارزان قیمت و پوشیدنی خود را با نقوش سوپ کمپبل خلق کرد، شکاف بین هنر و زندگی را بیشتر کرد. ساخت لباس با مواد مقرون به صرفه به این معنی بود که تقریباً هر کسی می توانست لباس اندی وارهول را بخرد.
او از سادگی چشمگیر نقوش قوطی سوپ لذت می برد
اندی وارهول، تصویر کفش، 1955
وارهول جذب سادگی جسورانه و چشمگیر طراحی قوطی های سوپ کمبل با رنگ های قرمز و سفید چشمگیر آنها شد. او همچنین از گنجاندن متن در آثار هنری خود لذت می برد و بازتولید تبلیغات به او اجازه داد تا در این زمینه تجربه کسب کند. از برخی جهات، حروف آراسته و منحنی آرم کمپبل را می توان با کارهای تصویرسازی قبلی وارهول مقایسه کرد، مانند تصاویر کفش او با قسمت هایی از متن دست نویس به سبک شکسته و مایل.
او عاشق سوپ خوردن بود!
اندی وارهول، کمپبل سوپ نسخه 2، 1969
یکی دیگر از دلایلی که وارهول سوپ را به عنوان موضوع نقاشی خود انتخاب کرد این بود که او سوپ را دوست داشت! قبل از مشهور شدن، وارهول سال های زیادی را به عنوان یک هنرمند بی پول در شهر نیویورک گذراند. غذای کنسرو شده یک گزینه مقرون به صرفه بود که همیشه می‌توانست با بودجه کم آن را داشته باشد. وارهول همیشه چیزهایی را که دوست داشت در آثار هنری خود گنجانده بود و این شامل سوپ مورد علاقه او نیز می شد. او به قدری سوپ کمپبل را دوست داشت که به تولید آثار هنری بسیاری با لوگوی نمادین آنها پرداخت. او در مصاحبه ای درباره سوپ کمبل گفت: من آن را می خوردم، فکر می کنم این سوپ برای 20 سال هر روز ناهار من بود!
