از دیدگاه امام علی (ع) «پدر هوشمند» چه ویژگی‌ هایی دارد؟

به گزارش خبرگزاری به گزارش میهن تجارت، علی (الف) در آغوش گرم پیامبر رحمت (ص)ص) او بزرگ شد و به یک اسطوره بی بدیل در پدر شدن و تربیت فرزندان تبدیل شد. ثمره این تربیت فرزندانی چون حسن و حسین هستند.علیه ما درود خدا بر او) که بوستان انسانیت را به فضایل اخلاقی خود معطر کردند.

امروز سالروز ولادت حضرت علی (ع)الف) ما آن را به عنوان روز مرد و روز پدر می شناسیم، فرصتی است تا عمیقاً به جایگاه والای پدران در معماری شخصیت کودکان بیندیشیم. پدر، این ستون مستحکم خانواده، همچون کوهی ایستاده است که سایه امنیت و آرامش آن بستر امنی را برای رشد و شکوفایی فرزندان فراهم می کند.

شهید مطهری در کتاب ارزشمند تعلیم و تربیت در اسلام. یک فرآیند طبیعی و هماهنگ با طبیعت انسان است. از دیدگاه او تربیت به معنای شکوفایی استعدادهای درونی است که به طور بالقوه در وجود انسان نهفته است. این فرآیند مانند رشد یک گل نیازمند ظرافت، دقت و توجه به اصول طبیعی رشد است. پدران باید مانند باغبانان دلسوز و آگاه، استعدادهای فرزندان خود را بشناسند و زمینه رشد و شکوفایی آنان را فراهم کنند.

پدران موفق کسانی هستند که قدم به قدم فرزندان خود را همراهی می کنند

نکته مهمی که شهید مطهری بر آن تاکید دارد پرهیز از خشونت و ارعاب در آموزش و پرورش است. همانطور که با کشیدن و اعمال نیرو نمی توان غنچه را به گل تبدیل کرد، در تربیت انسان نیز با تهدید و ترس نمی توان به نتیجه مطلوب رسید. پدران باید این اصل مهم را درک کنند و محیطی امن و محبت آمیز برای رشد فرزندان خود فراهم کنند.

تربیت صحیح مستلزم شناخت دقیق نیازها و استعدادهای ذاتی انسان است. همانطور که یک گیاه برای رشد به خاک مناسب، آب، نور و هوای کافی نیاز دارد، انسان نیز برای رشد و تعالی به عوامل زیادی نیاز دارد. پدران باید این نیازها را درک کنند و محیط مناسبی را برای رشد همه جانبه فرزندان خود فراهم کنند.

تربیت از دیدگاه شهید مطهری امری تدریجی و مستمر است که باید با نرمی و نرمی همراه باشد. پدران موفق کسانی هستند که با صبر و حوصله قدم به قدم فرزندان خود را همراهی می کنند و آنها را در مسیر رشد و تعالی یاری می دهند. این همراهی باید با درک شرایط سنی، روحی و روانی کودکان همراه باشد.

نکته مهم دیگر این است که آموزش باید متناسب با استعدادهای فرد باشد. شما نمی توانید انتظار داشته باشید که استعدادی را پرورش دهید که در یک فرد وجود ندارد. پدران باید توانایی های فرزندان خود را بشناسند و آنها را در مسیر استعدادهایشان راهنمایی کنند.

پدر باهوش کسی است که خستگی ذهنی کودک را تشخیص دهد و با روش های جذاب و هیجان انگیز روحیه کودک را تقویت کند.

نقش پدر در تربیت فرزندان مستلزم درک عمیق روحیات و ظرافت های روانی فرزندان است. همانطور که در کلام امیرالمومنین علی (ع) در نهج البلاغه آمده است، دل و جان افراد حالات و گرایش های مختلفی دارد که باید در تربیت به آن توجه ویژه ای شود.

پدران باید بدانند که روح و روان فرزندان مانند گلی لطیف است که نیاز به مراقبت و تربیت صحیح دارد. به حکمت نهج البلاغه دلها دارای شوق و اقبال و ادب است و پدران موفق کسانی هستند که این حالات روحی را به خوبی درک کرده و بر اساس آن رفتار کنند. اجبار و تحمیل در آموزش و پرورش نه تنها تأثیری ندارد، بلکه می تواند آثار مخرب و جبران ناپذیری بر روان کودکان داشته باشد.

یکی از نکات کلیدی که پدران باید در تربیت فرزندان خود به آن توجه کنند، توجه به زمان و مکان مناسب برای تحصیل است. همان گونه که در حکمت 188 نهج البلاغه آمده است، روح و قلب مانند بدن خسته می شود و نیاز به استراحت دارد. پدر باهوش کسی است که این خستگی را تشخیص می دهد و در چنین مواقعی به جای تحمیل موضوعات سنگین، با استفاده از روش های جذاب و مهیج روحیه کودک را تقویت می کند.

در امر تربیت، پدران باید به این نکته توجه داشته باشند که هر فرزندی ظرفیت و استعداد خاص خود را دارد. برخی از کودکان در زمینه های علمی، برخی در رشته های هنری و برخی دیگر در زمینه های دیگر استعداد دارند. پدر موفق کسی است که این استعدادها را شناسایی کرده و بر اساس آن برنامه ریزی کند. تحمیل خواسته های شخصی به کودکان و نادیده گرفتن علایق و استعدادهای آنها می تواند منجر به ناامیدی و شکست شود.

در تربیت فرزندان باید به اصل “تدریجی و مرحله بندی” توجه کرد. همانطور که در حکمت 304 نهج البلاغه در مورد عبادت آمده است، باید به مزاج و شادی قلبی عمل کرد، پدران نیز باید این اصل را در تربیت فرزندان رعایت کنند و به تدریج و متناسب با رشد فکری و معنوی فرزندانشان، مفاهیم و آموزه های تعلیم و تربیت. انتقال

فرزندان به جای توجه به گفته های پدر، رفتار و عملکرد او را الگو می کنند

یکی دیگر از مسائل مهم در تربیت، ایجاد فضای عاطفی و صمیمی در خانواده است. پدری که با فرزندان خود با محبت و شفقت رفتار می کند، زمینه پذیرش بهتر آموزه های تربیتی را فراهم می کند. برعکس پدری که خشن و کنترل کنید رفتار می کند، باعث می شود بچه ها از او فاصله بگیرند و حتی در برابر آموزش های صحیح مقاومت کنند.

الگوبرداری و عمل به آموزه ها توسط خود پدر یکی دیگر از ارکان مهم تربیت است. فرزندان به جای توجه به گفته های پدر، رفتار و عملکرد او را الگو می کنند. پدری که می خواهد فرزندانش در خواندن خوب باشند، باید کتاب و مطالعه خوبی باشد. پدری که می خواهد فرزندانش مذهبی و روحانی باشند باید در این زمینه پیشگام باشد.

توجه به تفاوت های فردی و شخصیتی کودکان نیز در تربیت بسیار مهم است. هر کودکی شخصیت منحصر به فرد خود را دارد و نمی توان برای همه یک نسخه تجویز کرد. پدر باید با شناخت ذهنیت هر فرزند، روش تربیتی مناسبی را در پیش گیرد.

در نهایت، صبر در آموزش ضروری است. آموزش و پرورش یک فرآیند تدریجی و زمان بر است که نیاز به صبر دارد. پدران نباید انتظار داشته باشند که نتیجه فرزندپروری به سرعت ظاهر شود. به قول امیرالمومنین(ع)الف) توجه به حالات روحی و تمرین در زمان مناسب و با روش صحیح مهم است.

با توجه به آنچه گفته شد، پدران موفق در امر تربیت کسانی هستند که با درک صحیح از ذهنیت فرزندان، توجه به استعدادها و علایق آنان، رعایت اصل تدریجی، ایجاد فضای عاطفی مناسب، الگوسازی صحیح. با توجه به تفاوت های فردی و صبر، موجب رشد و تعالی کودکان می شود. این مهم جز با مطالعه و کسب علم و تلاش مستمر میسر نخواهد شد.