حمایت از کودکان، مرهمی بر استرس ناشی از سوگ

به گفته خبرگزاری IMNA ، عزاداری پدیده ای است که توجه روز افزون متخصصان روانشناسی را در سالهای اخیر به خود جلب کرده است. برخلاف تصور گذشته که کودکان موجودات را ناتوان از درک عمیق از فقدان می دانند ، تحقیقات مدرن نشان می دهد که کودکان نه تنها غیبت را درک می کنند ، بلکه آن را به روش های منحصر به فرد خود پردازش می کنند.

مطمئناً روانشناسان مانند جان بالبی و ویلیام وردن به اهمیت حیاتی عزاداری کودک در نظریه های خود اشاره کرده اند. آنها معتقدند که چگونه کودک با اولین عدم تجربه روبرو می شود می تواند تأثیر ماندگار در شکل گیری شخصیت و سلامت روانی آنها در بزرگسالی داشته باشد. در عصر دیجیتال امروز ، با گسترش رسانه های اجتماعی و دسترسی آسان کودکان به اطلاعات ، مفهوم عزاداری بعد جدیدی را به خود اختصاص داده است.

جان بالی ، روانشناس برجسته و روانکاوی بریتانیایی ، تئوری دلبستگی در مورد عزاداری و کمبود را گسترش داد. وی معتقد بود كه واکنش به عزاداری شامل چهار مرحله اصلی است: بیهوشی ، اشتیاق و جستجو ، آشفتگی و ناامیدی و در نهایت سازماندهی مجدد.

برای Balbi ، این مراحل بخشی طبیعی از روند عزاداری است و به مردم کمک می کند تا با کمبود عزیزان خود مقابله کنند. وی تأکید کرد که پیوند عاطفی ما با شخص گمشده هرگز به طور کامل ناپدید نمی شود ، بلکه به روشی جدید.

روانشناس آمریکایی ویلیام وردن به جای تمرکز روی مراحل ثابت چهار وظیفه اصلی برای عزاداری افراد ، از جمله پذیرش واقعیت عدم عزاداری ، سازگاری با یک محیط جدید بدون یک مرحوم ، رویکرد متفاوتی را در قالب “وظایف عزاداری” مطرح کرد. بشر و پیدا کردن یک ارتباط ماندگار با شخص گمشده در حالی که به زندگی خود ادامه می دهد.

وردن معتقد بود که این کارها لازم نیست به ترتیب خاصی انجام شود و افراد ممکن است همزمان در چند کار درگیر شوند. وی تأکید کرد که هر شخص مسیر منحصر به فرد خود را در عزاداری طی می کند.

مطالعات اخیر در زمینه علوم اعصاب نشان می دهد که مغز کودک در مواجهه با عزاداری واکنش های متفاوتی نسبت به بزرگسالان دارد. این اختلافات نه تنها در نحوه پردازش عاطفی ، بلکه در راه های بیان و مدیریت احساسات نیز ظاهر می شود. بنابراین ، درک صحیح از روند عزاداری در کودکان نیازمند یک رویکرد جامع است.

راه حل های جدید مدیریت عزاداری در کودکان

Fatemeh Rezazadeh ، مشاور کودک و نوجوان، در مصاحبه با Imna Reporter در مورد چالش های عاطفی کودکان در مواجهه با فقدان وی گفت: “با افزایش فشارهای محیطی و تغییرات سریع اجتماعی ، کودکان به طور فزاینده ای در معرض تجربه کمبودهای مختلف قرار می گیرند.” این غیبت ها می تواند از مرگ عزیزان تا جدایی والدین باشد.

وی با اشاره به علائم هشدار دهنده عزاداری در کودکان ، ادامه داد: والدین باید نسبت به تغییرات رفتاری در فرزندان خود حساس باشند. نارسایی ناگهانی تحصیلی ، تنهایی ، پرخاشگری یا تغییر در الگوهای خواب و تغذیه می تواند علائم مهمی از عزاداری فرآوری نشده باشد.

کارشناس کودک در مورد استراتژی های جدید حمایت عاطفی اظهار داشت: استفاده از هنر درمانی ، بازی درمانی و روشهای خلاقانه بیان احساسات می تواند به کودکان کمک کند تا احساسات خود را به روشی سالم و مولد بیان کنند و همچنین فضای امن در خانواده ایجاد کنند. این یک پردازش عزاداری دارد.

نقش فناوری در مدیریت عزاداری / پیشگیری و آماده سازی برای عزاداری

وی خاطرنشان کرد: امروز ، از ابزارهای دیجیتال و برنامه های تخصصی می توان برای کمک به عزاداری کودکان استفاده کرد. این ابزارها می توانند فرصت های جدیدی برای بیان احساسات و برقراری ارتباط با همسالان با تجربیات مشابه فراهم کنند.

رضازد در مورد پیشگیری و آمادگی برای عزاداری گفت: آموزش مهارت های تاب آوری کودکان قبل از برخورد با غیبت های بزرگ می تواند به آنها در مدیریت بهتر شرایط عزاداری کمک کند. والدین باید گفتگو را در مورد احساسات و احساسات از سنین پایین نهادینه کنند.

حدود 5 ٪ از کودکانی که تجربه عزاداری دارند به مدت یک سال پس از این حادثه با مشکلات عاطفی و رفتاری مبارزه می کنند.

براساس آمار جهانی ، از هر 5 کودک زیر 5 سال یک تجربه از دست دادن والدین داشته است که در کشورهای در حال توسعه به طور قابل توجهی بیشتر است و حدود 2 درصد از کودکان را به خود اختصاص می دهد. بشر

این مطالعه نشان می دهد که حدود 5 درصد کودکانی که تجربه عزاداری دارند ، یک سال پس از این حادثه با مشکلات عاطفی و رفتاری دست و پنجه نرم می کنند. این مشکلات می تواند شامل افسردگی ، اضطراب و نارسایی تحصیلی باشد.

وی در مورد تأثیر عزاداری بر عملکرد دانشگاهی کودکان گفت: آمار نشان می دهد که 5 ٪ از دانش آموزان در دوره عزاداری افت قابل توجهی در آموزش و پرورش دارند و همچنین 5 ٪ از این کودکان در برقراری ارتباط با همسالان خود مشکل دارند. بشر

رضازاده اضافه شد: بر تحقیقات انجام شده ، حدود 2 درصد از کودکانی که والدین خود را در معرض خطر قرار داده اند محاکمه به اختلالات روانی هستند. این آمار سه برابر بیشتر از کودکانی است که چنین تجربه ای ندارند.

نقش حمایتی در کاهش عزاداری عزاداری / دختران و پسران با عزاداری متفاوت است

وی تأکید کرد که مطالعات نشان می دهد که حدود 5 ٪ از کودکانی که در دوره عزاداری از حمایت روانی و اجتماعی مناسب برخوردار بودند ، توانسته اند با این بحران بهتر کنار بیایند. با این حال ، تنها 5 ٪ از کودکان عزادار به خدمات مشاوره دسترسی دارند.

حمایت اجتماعی برای عزاداری کودکان باید شبکه و یکپارچه باشد. همکاری متخصصان خانواده ، مدرسه و بهداشت روان می تواند به ایجاد یک محیط حمایتی برای کودک و تسهیل روند بهبودی کمک کند.

وی توضیح داد که تفاوت های جنسیتی در تجربه عزاداری توضیح داده شده است: آمار نشان می دهد که دختران و پسران متفاوت عزا هستند ، حدود 5 درصد از دختران تمایل دارند احساسات خود را بیان کنند و در مورد تجربه خود صحبت کنند ، در حالی که این آمار فقط در پسران. 2 ٪ است.

رضازاده در مورد استراتژی های عزاداری در کودکان گفت: مطالعات نشان می دهد که 5 ٪ از کودکانی که در برنامه های گروه درمانی شرکت کرده اند ، در فرآیند سازگاری سوگواری پیشرفت قابل توجهی داشته اند و همچنین در گروه های مشابه با تجربه مشابه در 5 ٪ حضور دارند. مسائل به کاهش احساس تنهایی و انزوا کمک کرده است.

وی خاطرنشان کرد: طبق این آمار ، ضروری است که سیستم های پشتیبانی ، آموزشی و پزشکی توجه ویژه ای به موضوع عزاداری در کودکان داشته باشند. تحقیقات نشان می دهد که مداخله اولیه می تواند تا 5 ٪ از مشکلات روانی و رفتاری در آینده مانع شود.

براساس آنچه در مورد مدیریت عزاداری در کودکان گفته شده است ، می توان نتیجه گرفت که این پدیده به عنوان یک چالش جدی روانی نیاز به توجه ویژه دارد. آمار نگران کننده در مورد تأثیرات عمیق عزاداری بر عملکرد آموزشی ، اجتماعی و عاطفی کودکان (با 2 ٪ از مشکلات رفتاری تا یک سال پس از این رویداد) حاکی از اهمیت مداخلات اولیه و حرفه ای است.

راه حل های مدرن مانند هنر درمانی ، بازی و استفاده از ابزارهای دیجیتالی ، به همراه حمایت از خانواده و اجتماعی ، می تواند به بهبود وضعیت عزاداری کودکان تا حد قابل توجهی کمک کند (در مواردی با پشتیبانی مناسب تا 5 ٪). طبق این یافته ها ، با ترکیبی از آگاهی ، پشتیبانی مناسب و مداخلات تخصصی ، کودکان می توانند به کودکان کمک کنند تا یک مسیر سالم تر به عزاداری را طی کنند.