بهترین تایم‌فریم برای ترید روزانه در بازار ارز دیجیتال | از یک دقیقه تا 4 ساعته

اگر همین امروز پشت مانیتور نشسته‌اید و به کندل‌های سبز و قرمز خیره شده‌اید، احتمالاً یک سؤال ذهن‌تان را مشغول کرده: «کدام تایم‌فریم برای من بهتر است؟» این پرسش ساده، سرنوشت هزاران معامله را تعیین می‌کند. انتخاب تایم‌فریم فقط یک تنظیم در پلتفرم نیست؛ انتخاب سرعت، ریتم و حتی سبک زندگی شماست.

خیلی از تریدرهای تازه‌کار با شور و هیجان سراغ نمودار یک دقیقه‌ای می‌روند، چون فکر می‌کنند سرعت بیشتر یعنی سود بیشتر. اما واقعیت این است که هر تایم‌فریم مثل یک دنیای متفاوت است: دنیایی که قوانین خودش را دارد و با شخصیت شما هماهنگ یا در تضاد است.

این مقاله برای شماست اگر می‌خواهید بفهمید چرا بعضی‌ها با تایم‌فریم‌های کوتاه موفق‌اند و بعضی دیگر فقط در بازه‌های بلند دوام می‌آورند. قدم‌به‌قدم بررسی می‌کنیم کدام تایم‌فریم برای سبک و شخصیت معاملاتی شما مناسب‌تر است.

تایم‌فریم چیست و چرا اهمیت دارد؟

وقتی وارد صفحه معاملات یک صرافی معتبر ارز دیجیتال می‌شوید، اولین چیزی که چشم‌تان را می‌گیرد کندل‌ها و عددهای در حال تغییر است. اما همان‌طور که عکاس برای دیدن یک منظره لنز مناسب انتخاب می‌کند، شما هم باید زاویه دیدتان به بازار را مشخص کنید. این زاویه دید همان تایم‌فریم است.

تایم‌فریم در تحلیل تکنیکال به زبان ساده یعنی بازه زمانی تشکیل هر کندل یا میله در نمودار قیمت. اگر تایم‌فریم روی ۵ دقیقه تنظیم شود، هر کندل نشان‌دهنده تغییرات قیمت در ۵ دقیقه است. در تایم‌فریم ۱ ساعته، هر کندل نوسانات همان یک ساعت را خلاصه می‌کند. بنابراین تایم‌فریم تعیین می‌کند با چه زاویه‌ای به بازار نگاه کنید؛ جزئیات لحظه‌ای یا تصویر کلی‌تر.

اهمیت تایم‌فریم از اینجاست که بازار برای همه یکسان است، اما آنچه می‌بینید بستگی به این دارد که با چه بازه‌ای به آن نگاه کنید. یک حرکت کوچک در نمودار یک دقیقه‌ای می‌تواند مثل یک روند بزرگ به نظر برسد، اما همان حرکت در نمودار چهار ساعته شاید حتی دیده هم نشود. به همین دلیل است که انتخاب تایم‌فریم، به‌طور مستقیم بر تصمیم‌های معاملاتی شما اثر می‌گذارد؛ از سرعت واکنش گرفته تا مدیریت استرس و حتی تعداد فرصت‌هایی که پیدا می‌کنید.

تریدرها می‌گویند: «بازار یکی است، اما تایم‌فریم دیدگاه‌ها را تغییر می‌دهد.» در واقع، تایم‌فریم فقط یک ابزار نمایش نیست، بلکه بخش جدایی‌ناپذیر از استراتژی و شخصیت معاملاتی هر فرد است.

انواع تایم‌فریم‌های محبوب در ترید روزانه

تایم‌فریم‌های مختلف هرکدام دنیای خاص خودشان را دارند. تفاوت آن‌ها فقط در تعداد کندل‌ها نیست؛ بلکه در سرعت تصمیم‌گیری، میزان ریسک، حجم معاملات و حتی فشار روانی روی تریدر اثر می‌گذارند. در ادامه، رایج‌ترین تایم‌فریم‌هایی که معامله‌گران روزانه از آن‌ها استفاده می‌کنند را بررسی می‌کنیم.

1. تایم‌فریم یک دقیقه‌ای (1m)

تایم‌فریم یک دقیقه‌ای سریع‌ترین و پرچالش‌ترین بازه زمانی در بازار است. در این تایم‌فریم هر کندل تنها نمایانگر یک دقیقه است و به همین دلیل داده‌های بسیار زیادی در کوتاه‌ترین زمان تولید می‌شود. این بازه بیشتر قلمرو اسکالپرهای حرفه‌ای و معامله‌گران الگوریتمی است؛ کسانی که یا تجربه بالایی دارند یا از ربات‌های معاملاتی و ابزارهای نیمه‌خودکار استفاده می‌کنند تا بتوانند با الگوریتم‌های پرسرعت (HFT) رقابت کنند.

مزیت بزرگ تایم‌فریم یک دقیقه‌ای، فرصت‌های معاملاتی بی‌شمار آن است. در یک ساعت شاید ده‌ها موقعیت برای ورود و خروج ایجاد شود. اما این فرصت‌ها همیشه واقعی نیستند و نویز بازار به‌شدت زیاد است. بسیاری از تریدرهای تازه‌کار که بدون آمادگی وارد این بازه می‌شوند، خیلی زود سرمایه‌شان را از دست می‌دهند. فشار روانی بالا، کارمزد سنگین به دلیل تعداد زیاد معاملات و رقابت سخت با تریدرهای حرفه‌ای از چالش‌های اصلی این تایم‌فریم است. به همین دلیل اغلب توصیه می‌شود فقط افراد باتجربه یا کسانی که استراتژی کاملاً تست‌شده دارند وارد این بازه شوند.

2. تایم‌فریم پنج دقیقه‌ای (5m)

بازه پنج دقیقه‌ای یکی از متعادل‌ترین و در عین حال پرکاربردترین انتخاب‌ها برای معامله‌گران روزانه است. این تایم‌فریم همچنان سرعت بالایی دارد اما نسبت به بازه یک دقیقه‌ای بخشی از نویزها را فیلتر می‌کند. بسیاری از تریدرها در زمان انتشار اخبار مهم اقتصادی مثل نرخ بهره یا داده‌های تورم، به سراغ نمودار ۵ دقیقه‌ای می‌روند تا واکنش سریع بازار را با دقت بیشتری دنبال کنند.

تصویر تایمر که زمان پنج دقیقه بر روی آن نمایش داده شده است.

این تایم‌فریم به‌ویژه برای استراتژی‌های خبرمحور (News Trading) و معاملات شکست (Breakout) جذاب است. معامله‌گران اغلب از اندیکاتورهایی مانند VWAP یا Volume Profile در این بازه استفاده می‌کنند تا جریان نقدینگی و نقاط ورود قوی‌تر را شناسایی کنند. با این حال، خطر شکست‌های کاذب در این بازه بسیار بالاست؛ بسیاری از اوقات قیمت سطحی را می‌شکند اما بلافاصله بازمی‌گردد. بنابراین معامله‌گری موفق در تایم‌فریم ۵ دقیقه‌ای نیازمند مهارت بالا در تشخیص فیک‌اوت‌ها و پایبندی جدی به حد ضرر است. 

3. تایم‌فریم پانزده دقیقه‌ای (15m)

 تایم‌فریم ۱۵ دقیقه‌ای پرکاربردترین انتخاب میان دی‌تریدها (Day Trader) است؛ بازه‌ای که تعادل خوبی میان سرعت و دقت برقرار می‌کند. در این بازه، هر کندل یک ربع ساعت را نشان می‌دهد و همین باعث می‌شود نویز بازار تا حد زیادی فیلتر شود، در حالی‌که فرصت‌های کافی برای چندین معامله در طول روز باقی می‌ماند. بسیاری از استراتژی‌های کلاسیک پرایس‌اکشن، مانند معامله بر اساس سطوح حمایت و مقاومت یا الگوهای کندلی (Pin Bar، Engulfing)، دقیقاً روی همین تایم‌فریم طراحی و تست شده‌اند.

مزیت دیگر این تایم‌فریم امکان ترکیب آن با بازه‌های بالاتر است. تریدرها معمولاً ابتدا روند کلی را در نمودار یک یا چهار ساعته بررسی می‌کنند و سپس در تایم‌فریم ۱۵ دقیقه‌ای نقطه ورود دقیق پیدا می‌کنند. این روش باعث می‌شود هم دیدگاه کلان داشته باشند و هم جزئیات ورودشان دقیق باشد. در معامله بیت کوین ، تایم‌فریم ۱۵ دقیقه‌ای یکی از محبوب‌ترین انتخاب‌ها برای شکار پول‌بک‌ها و شکست‌های کوتاه‌مدت است.

4. تایم‌فریم یک ساعته (1h)

بازه یک‌ساعته را می‌توان گزینه‌ای ایده‌آل برای تریدرهایی دانست که می‌خواهند بین زندگی روزمره و فعالیت در بازار تعادل برقرار کنند. هر کندل یک ساعت را نمایش می‌دهد و به همین دلیل، نویزهای بازار به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابند. در این بازه، فرصت‌های معاملاتی کمتری نسبت به تایم‌فریم‌های کوچک وجود دارد، اما سیگنال‌ها معتبرتر و روندها قابل اعتمادترند.

یکی از کاربردهای اصلی تایم‌فریم ۱ ساعته، استفاده از میانگین‌های متحرک (MA50 و MA200) برای تشخیص روندهای میانی بازار است. این تایم‌فریم همچنین برای اجرای استراتژی‌های Pullback Trading یا معامله در اصلاح‌ها بسیار مناسب است. برای مثال، یک تریدر شاغل که فقط عصرها فرصت تحلیل دارد، می‌تواند از بازه یک‌ساعته استفاده کند و همچنان فرصت‌های خوبی پیدا کند بدون آنکه درگیر استرس تایم‌فریم‌های کوتاه شود. این ویژگی باعث شده تایم‌فریم یک ساعته به یکی از انتخاب‌های محبوب دی‌تریدهای نیمه‌حرفه‌ای تبدیل شود. 

5. تایم‌فریم چهار ساعته (4h)

تایم‌فریم چهار ساعته یکی از محبوب‌ترین بازه‌ها میان سوئینگ‌تریدرها و حتی برخی دی‌تریدهای باتجربه است. در این بازه هر کندل چهار ساعت را پوشش می‌دهد و همین موضوع باعث می‌شود حرکات فرعی و نویزهای کوتاه‌مدت به‌طور محسوسی محو شوند. نتیجه این است که روندهای اصلی بازار با وضوح بالاتری دیده می‌شوند و تصمیم‌گیری بر اساس آن‌ها اعتماد بیشتری به همراه دارد.

این تایم‌فریم به‌ویژه برای کسانی مناسب است که زمان محدودی برای پایش بازار دارند. سیگنال‌ها کمترند اما اعتبار بالاتری دارند، بنابراین معامله‌گر به‌جای ده‌ها ورود و خروج در روز، می‌تواند چند موقعیت قوی در هفته داشته باشد. یکی از کاربردهای مهم این بازه، تحلیل چندتایم‌فریمی (MTFA) است؛ یعنی تریدر ابتدا روند کلی را روی نمودار چهار ساعته مشخص می‌کند و سپس در تایم‌فریم‌های کوچک‌تر، نقطه ورود دقیق پیدا می‌کند.

برای مثال، بسیاری از معامله‌گران آلت‌کوین‌هایی مثل پالیگان (MATIC) ابتدا نمودار ۴ ساعته را بررسی می‌کنند تا جهت کلی بازار روشن شود، سپس در بازه‌های ۱۵ دقیقه یا یک ساعته وارد می‌شوند. این ترکیب دید کلان و جزئیات کوتاه‌مدت، یکی از روش‌های مطمئن برای کاهش ریسک در معاملات پرنوسان ارزهای دیجیتال است.

بهترین تایم‌فریم برای استراتژی‌های مختلف

انتخاب تایم‌فریم به استراتژی معاملاتی شما گره خورده است. هیچ بازه‌ای به‌تنهایی «بهترین» نیست؛ بلکه این استراتژی و سبک کاری شماست که تعیین می‌کند کدام تایم‌فریم مناسب‌تر است. در ادامه، سه استراتژی رایج در بازار ارزهای دیجیتال را بررسی می‌کنیم و می‌بینیم هرکدام با چه تایم‌فریم‌هایی هماهنگ‌تر هستند.

تصویری از چندین ساعت دیجیتال که بر روی آن ها نمودار ارزهای دیجیتال وجود دارد.

اسکالپینگ؛ شکار سودهای کوچک در تایم‌فریم‌های یک و پنج دقیقه

اسکالپینگ سریع‌ترین و پرهیجان‌ترین سبک معامله‌گری در ارزهای دیجیتال است؛ سبکی که هدفش گرفتن سودهای بسیار کوچک اما پرتکرار از حرکات لحظه‌ای بازار است. در این روش، تریدر ممکن است در طول یک ساعت چندین بار وارد و خارج شود و هر بار تنها چند دلار یا حتی چند سنت سود بگیرد. بازه‌های یک تا پنج دقیقه رایج‌ترین انتخاب برای اسکالپ هستند، چون در این بازه‌ها نوسانات کوچک‌تر به‌خوبی دیده می‌شوند.

ویژگی اصلی اسکالپینگ سرعت بالاست؛ تریدر باید در چند ثانیه تصمیم بگیرد و حد ضرر یا حد سود خود را تنظیم کند. به همین دلیل است که این روش بیشتر قلمرو اسکالپرهای حرفه‌ای یا الگوریتم‌های معاملاتی پرسرعت (HFT) است. تازه‌کاران معمولاً نمی‌توانند از پس فشار روانی این سبک بربیایند و خیلی زود سرمایه‌شان در اثر کارمزدهای بالا یا تصمیم‌های هیجانی از دست می‌رود.

در اسکالپینگ ابزارهایی مانند VWAP، باند بولینگر و اسیلاتورهای سریع (Stochastic, RSI) به‌کار می‌روند تا بهترین نقاط ورود و خروج پیدا شوند. یک مثال واقعی این است که هنگام انتشار اخبار فوری مثل تغییر ناگهانی نرخ بهره آمریکا، اسکالپرها روی تایم‌فریم ۱ دقیقه‌ای وارد بازار می‌شوند تا از موج اولیه نوسان سود بگیرند، هرچند این موقعیت‌ها به همان سرعتی که می‌آیند، از بین می‌روند.

دی‌تریدینگ؛ معاملات یک‌روزه در بازه‌های ۱۵ دقیقه تا یک ساعته

دی‌تریدینگ محبوب‌ترین سبک میان معامله‌گران ارز دیجیتال است؛ روشی که در آن تمام معاملات در همان روز باز و بسته می‌شوند. هدف اصلی این استراتژی، استفاده از نوسانات درون‌روزی و کسب سود از حرکات قیمتی کوتاه‌مدت است. معمول‌ترین بازه‌های زمانی برای دی‌تریدینگ ۱۵ دقیقه، ۳۰ دقیقه و یک ساعته هستند. این بازه‌ها به معامله‌گر فرصت می‌دهند چندین موقعیت مناسب در روز پیدا کند، بدون آنکه تحت فشار دائمی تایم‌فریم‌های بسیار کوتاه قرار گیرد.

یکی از روش‌های رایج در دی‌تریدینگ، ترکیب تایم‌فریم‌هاست. بسیاری از تریدرها ابتدا نمودار ۴ ساعته یا روزانه را بررسی می‌کنند تا جهت کلی بازار را بشناسند، سپس در بازه‌های ۱۵ دقیقه‌ای یا یک ساعته به‌دنبال نقطه ورود دقیق می‌گردند. این ترکیب دید کلان و جزئیات، به آن‌ها کمک می‌کند ریسک معاملات را کاهش دهند. در این سبک، تحلیل تکنیکال مبتنی بر حمایت‌ها و مقاومت‌های درون‌روزی، الگوهای کندلی و ابزارهایی مانند میانگین‌های متحرک یا MACD نقش مهمی دارند.

اما باید واقعیت تلخ دی‌تریدینگ را هم گفت: آمارها نشان می‌دهد بین ۸۰ تا ۹۵ درصد معامله‌گران روزانه در بلندمدت ضررده هستند. دلیل اصلی شکست این گروه، مدیریت ریسک ضعیف و عدم توانایی در کنترل احساساتی مثل طمع و ترس است. بسیاری از تریدرها بعد از چند معامله موفق، بیش‌ازحد اعتمادبه‌نفس پیدا می‌کنند و با حجم‌های سنگین وارد می‌شوند؛ اشتباهی که معمولاً پایان تلخی دارد. دی‌تریدینگ تنها برای کسانی مناسب است که علاوه بر تسلط بر ابزارهای تکنیکال، انضباط ذهنی و روانی بسیار بالایی دارند.

سویینگ تریدینگ کوتاه‌مدت؛ شکار روندهای چندساعته تا چندروزه

سویینگ تریدینگ کوتاه‌مدت برای آن دسته از معامله‌گرانی مناسب است که نمی‌خواهند درگیر نوسانات دقیقه‌به‌دقیقه بازار شوند و ترجیح می‌دهند روندهای بزرگ‌تر را دنبال کنند. در این استراتژی، معمولاً از تایم‌فریم‌های یک‌ساعته، چهار‌ساعته و حتی روزانه استفاده می‌شود. مزیت این بازه‌ها در این است که نویزهای کوتاه‌مدت تا حد زیادی فیلتر می‌شوند و معامله‌گر می‌تواند جهت کلی بازار را با وضوح بیشتری تشخیص دهد.

روش متداول در سویینگ این است که ابتدا روند اصلی در تایم‌فریم روزانه یا چهار‌ساعته مشخص می‌شود، سپس برای یافتن نقطه ورود دقیق‌تر از بازه‌های یک‌ساعته یا ۱۵ دقیقه‌ای کمک گرفته می‌شود. این رویکرد به معامله‌گر امکان می‌دهد هم تصویر کلان داشته باشد و هم نقطه ورود بهینه‌تری انتخاب کند. برای مثال، بسیاری از تریدرها وقتی به دنبال خرید یک آلت‌کوین پرنوسان مثل خرید دوج کوین هستند، ابتدا نمودار ۴ ساعته را بررسی می‌کنند تا جهت غالب را بشناسند و سپس در بازه‌های کوچک‌تر به دنبال نقطه ورود می‌گردند.

البته سویینگ تریدینگ نیز خالی از چالش نیست. نگه داشتن معاملات برای چند روز به معنی پذیرش ریسک رویدادهای غیرمنتظره شبانه یا آخر هفته است؛ اتفاقاتی مثل خبرهای منفی یا تغییر ناگهانی روند می‌تواند یک موقعیت سودده را به ضرر تبدیل کند. به همین دلیل مدیریت ریسک و پایبندی به حد ضرر در این سبک نیز حیاتی است. سویینگ برای کسانی که وقت و حوصله کافی برای پایش مداوم بازار ندارند، گزینه‌ای متعادل است؛ اما همچنان نیازمند صبر، برنامه‌ریزی و نظم روانی بالاست.

انتخاب تایم‌فریم مناسب بر اساس شخصیت تریدر

انتخاب تایم‌فریم فقط یک تصمیم فنی نیست؛ به همان اندازه به شخصیت و سبک زندگی معامله‌گر بستگی دارد. دو نفر ممکن است یک نمودار یکسان را نگاه کنند اما یکی با آرامش در تایم‌فریم چهار‌ساعته فرصت مناسبی پیدا کند و دیگری در تایم‌فریم یک دقیقه‌ای دنبال هیجان باشد. دلیلش ساده است: روحیات، سطح تحمل ریسک و حتی برنامه روزانه افراد با هم فرق دارد.

تریدرهای عجول و پرریسک معمولاً به سمت تایم‌فریم‌های کوتاه مثل یک یا پنج دقیقه جذب می‌شوند. این افراد عاشق هیجان و تصمیم‌گیری سریع‌اند و از انتظار طولانی برای بسته شدن یک کندل بیزارند. اما این سبک، بدون انضباط و استاپ‌لاس دقیق، خیلی زود می‌تواند به نابودی سرمایه منجر شود. بسیاری از اسکالپرهای تازه‌کار در همان ماه‌های اول سرمایه‌شان را به دلیل استرس و کارمزدهای بالا از دست می‌دهند.

در مقابل، تریدرهای صبور و محتاط تایم‌فریم‌های بزرگ‌تر مثل یک یا چهار ساعته را ترجیح می‌دهند. این افراد حاضرند زمان بیشتری منتظر بمانند تا یک موقعیت مطمئن شکل بگیرد. آن‌ها کمتر معامله می‌کنند اما اغلب معاملات‌شان کیفیت بالاتری دارد. این سبک البته به صبر زیادی نیاز دارد؛ ممکن است روزها یا هفته‌ها منتظر بمانید تا شرایط ورود فراهم شود.

تصویر چندین نوع ساعت در کنارهم

عامل مهم دیگر، زمان آزاد تریدر است. کسی که شغل تمام‌وقت دارد و فقط شب‌ها می‌تواند بازار را چک کند، منطقی نیست که وارد تایم‌فریم یک دقیقه‌ای شود. برای چنین فردی، بازه‌های یک‌ساعته یا چهار‌ساعته بهترین انتخاب هستند. در مقابل، فردی که روزانه چند ساعت آزاد دارد، می‌تواند از بازه‌های ۱۵ دقیقه‌ای یا ۳۰ دقیقه‌ای استفاده کند.

همچنین نباید تأثیر احساساتی مثل FOMO (ترس از دست دادن فرصت)، طمع و ترس را نادیده گرفت. کسانی که مستعد این احساسات‌اند، معمولاً در تایم‌فریم‌های کوتاه‌تر بیشتر آسیب می‌بینند، چون تصمیم‌گیری سریع فرصت تفکر منطقی را کاهش می‌دهد. استفاده از دفترچه معاملاتی، ثبت دقیق معاملات و بازنگری آن‌ها می‌تواند به کاهش این آسیب کمک کند.

در نهایت، هیچ تایم‌فریمی به‌تنهایی خوب یا بد نیست. مهم این است که تریدر بداند شخصیت او با کدام بازه سازگارتر است و بتواند میان سبک زندگی، سطح تحمل ریسک و اهداف مالی‌اش تعادل ایجاد کند. همان‌طور که یک کفش خاص برای همه اندازه نیست، یک تایم‌فریم هم برای همه تریدرها مناسب نخواهد بود.

نکات کلیدی برای استفاده از تایم‌فریم‌ها در بازار ارز دیجیتال

دانستن اینکه هر تایم‌فریم چه ویژگی‌هایی دارد کافی نیست؛ مهم‌تر این است که بتوانید از آن‌ها به‌درستی استفاده کنید. در ادامه چند نکته کلیدی را مرور می‌کنیم که می‌توانند تفاوت میان یک تریدر موفق و یک تریدر شکست‌خورده باشند.

اولین نکته خودشناسی است. قبل از اینکه استراتژی یا اندیکاتور انتخاب کنید، باید بدانید شخصیت شما با کدام تایم‌فریم سازگارتر است. اگر صبور نیستید، تایم‌فریم‌های بزرگ‌تر شما را خسته می‌کنند و اگر پرریسک و عجولید، بازه‌های کوچک خیلی زود سرمایه‌تان را می‌بلعند.

دوم، اهمیت تحلیل چندتایم‌فریمی (MTFA) را دست‌کم نگیرید. همیشه بهتر است جهت کلی بازار را در تایم‌فریم‌های بزرگ‌تر بررسی کنید و سپس در بازه‌های کوچک‌تر نقطه ورود دقیق پیدا کنید. این کار باعث می‌شود سیگنال‌های کاذب فیلتر شوند و اعتماد به معاملات افزایش یابد.

سوم، مدیریت ریسک را فراموش نکنید. هیچ تایم‌فریمی بدون حد ضرر امن نیست. تعیین حجم معاملات متناسب با سرمایه و استفاده از استاپ‌لاس دقیق، پایه‌ی بقا در بازار است.

در نهایت، یادتان باشد که بازار همیشه فرصت می‌دهد. اگر امروز یک موقعیت را از دست دادید، فردا فرصت دیگری خواهد آمد. عجله و FOMO بزرگ‌ترین دشمنان شما هستند.

تصویر چندین ارز دیجیتال بر روی چارت

نتیجه گیری

وقتی اولین بار وارد بازار شدم، فکر می‌کردم انتخاب تایم‌فریم فقط یک تنظیم ساده روی نمودار است. هر بار که کندل‌ها را روی یک دقیقه می‌گذاشتم، قلبم تندتر می‌زد و حس می‌کردم در وسط میدان جنگم. چند بار هم همه‌چیز را از دست دادم؛ نه به خاطر تحلیل اشتباه، بلکه چون تایم‌فریمی را انتخاب کرده بودم که با روحیاتم سازگار نبود.

کم‌کم یاد گرفتم بازار بیشتر از آنکه به مهارت دست‌هایم نیاز داشته باشد، به آرامش ذهنم نیاز دارد. فهمیدم اگر آدم صبوری هستم، باید تایم‌فریمی انتخاب کنم که اجازه بدهد با آرامش فکر کنم. اگر وقت کمی دارم، نباید خودم را به دل بازه‌های کوتاه پر از استرس پرتاب کنم.

حالا بعد از سال‌ها، به یک نتیجه رسیده‌ام: بهترین تایم‌فریم همان تایم‌فریمی است که بتوانید در آن دوام بیاورید. مهم نیست چه کسی چه می‌گوید یا دیگران در کدام بازه معامله می‌کنند؛ مهم این است که شما در کدام بازه می‌توانید تصمیم‌های منطقی بگیرید، استرس‌تان را کنترل کنید و شب‌ها با خیال راحت بخوابید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیشنهادات سردبیر:

تبلیغات متنی