کمبود کارکنان پرستار و معالجه در بیمارستان های این کشور سالهاست که بحران ساکت اما پر هزینه بوده است. بحرانی که اکنون به گفته کارشناسان ، کیفیت مراقبت های بهداشتی را بسیار کاهش داده است.
براساس اخبار تجاری ، در سالهای اخیر ، پرستاران بیشتر از همیشه در صدر سلامت جامعه ایستاده اند. از بحران اپیدمی تاج گرفته تا بیشترین فعالیت های بیمارستان ، آنها اولین چهره هایی هستند که بیماران را می بینند و آخرین نفر را ترک می کنند. با این حال ، صدای آنها هنوز نشانگر سهل انگاری ، خستگی و بی نظمی است. وعده های استخدام رسمی ، اجرای کامل تعرفه های پرستاری ، پرداخت به موقع و مزایا و حداقل استانداردهای کاری ، سالها بین مذاکرات و صفحات مقامات به تأخیر افتاده است.
به گفته کارشناسان بهداشت ، در حالی که پرستاران یکی از ستون های اصلی سیستم بهداشت و درمان هستند ، سهم تصمیمات و بودجه آنها ناچیز است. فقدان منابع انسانی ، فشار زیاد کار ، مصرف بیش از حد اجباری و حقوق و دستمزدی که حتی لازم نیست مطابق با ماه های اخیر باشد ، از مهمترین نگرانی های جامعه پرستاری است. بسیاری از آنها با وجود خستگی مزمن و فرسودگی مزمن همچنان به خدمت خود ادامه می دهند ، اما هشدار می دهند که ادامه این روند می تواند منجر به کاهش قدرت ، مهاجرت و کاهش کیفیت خدمات شود.
در چنین شرایطی ، آمار همچنین نگرانی ها را تأیید می کند. نسبت پرستار به رختخواب در ایران تقریباً نیمی از استاندارد جهان است که فشار کار دیگری را بر روی نیروهای موجود وارد کرده است. در حقیقت ، کمبود کارکنان پرستار و معالجه در بیمارستان های کشور سالهاست که بحران ساکت اما پرهزینه بوده است. بحرانی که اکنون به گفته کارشناسان ، کیفیت مراقبت های بهداشتی را بسیار کاهش داده و فشار بیشتری را بر نیروهای باقیمانده وارد کرده است. در حالی که استاندارد جهانی حضور دو نیروی پزشکی برای هر تخت بیمارستان است ، این تعداد حتی به نصف نمی رسد.
تعداد واقعی پرستاران به رختخواب باید حدود دو نفر در هر تختخواب باشد / نسبت متوسط در ایران حدود 1.1 نفر است و در برخی از استان ها حتی به 0.8 نفر نیز می رسد.
منصور آلیماردانی ، عضو کمیسیون بهداشت تجارتخبر این می گوید: تعداد واقعی نسبت پرستار -به بستر باید حدود دو نفر در هر تخت باشد. یعنی در هر بخش پزشکی ، دو نیرو از کارمندان درمان ، از جمله پرستار ، پزشک یا نیروهای پشتیبان ، در شیفت های مختلف کار می کنند. اما نسبت متوسط در کشور ما حدود 1.1 نفر است و در برخی از استان ها حتی به 0.8 می رسد.
کمبود پرستاران باعث کاهش کیفیت خدمات شده است
وی گفت: “این وضعیت کیفیت خدمات را کاهش داده و تعداد افراد در هر تغییر را کاهش داده و از این طریق فشار کار را روی کارکنان افزایش می دهد.” برخی مجبور شده اند تغییر بیشتری بمانند ، یا شیفت ها با نیروی کمتری اداره می شوند. در هر دو مورد ، هم کیفیت خدمات و هم سلامت کارمندان به خطر می افتد.
سازمان اشتغال و بودجه و برنامه ریزی با ارائه پرداخت و پرداخت با مشکل روبرو است
به گفته عضو کمیسیون بهداشت ، مشکل اصلی به سیاست های اشتغال و بودجه برمی گردد. وی توضیح می دهد: سازمان اشتغال و بودجه و برنامه ریزی با پرداخت و حقوق با مشکل روبرو است. در نتیجه ، با وجود نیاز جدی ، استخدام امکان پذیر نیست. این مسئله محدود به بخش درمان نیست. در آموزش و پرورش ، نزدیک به 6000 کمبود کارکنان آموزش وجود دارد ، به همین دلیل آنها استخدام نشده اند.
حل مشکل خرید پرستار فقط با در نظر گرفتن یک خط بودجه مشخص برای حقوق و مزایای پرسنل ممکن است
وی افزود: “فقط می توان با در نظر گرفتن خط بودجه خاص برای حقوق و مزایای پرسنل ، این مسئله را حل کرد.” ما باید بودجه پایدار را برای جذب نیروهای مینیمالیستی در زمینه مراقبت های بهداشتی پیش بینی کنیم ، زیرا این منطقه مستقیماً با زندگی مردم سروکار دارد و هرگونه خلاء موجود در آن می تواند جبران ناپذیر باشد.
برای افزایش قدرت خرید پزشکان و پرستاران باید از روشهای غیرمستقیم استفاده شود
آلیماردانی اظهار داشت که از روشهای غیرمستقیم نیز باید برای افزایش قدرت خرید پزشکان و پرستاران استفاده شود. اگر نتوانیم حقوق را به صورت نقدی افزایش دهیم ، باید از طریق پروژه های حمایتی مانند انتقال زمین کم زمین یا مسکن کم ، مشارکت در پروژه های ملی مسکن و ایجاد تعاونی های مسکن برای پزشکان و پرستاران به آنها کمک کنیم. حتی اجازه فعالیت همزمان در یک دفتر شخصی می تواند انگیزه ای برای کاهش استرس مالی باشد.
در پایان ، وی تأکید می کند: کمبود پرستار و پزشک یکی از چالش های حیاتی سیستم بهداشت ایران است. به گفته کارشناسان ، این چالش بدون اصلاح ساختار بودجه ، جذب هدف و حمایت واقعی از درمان ، به تهدیدی برای سلامت عمومی تبدیل می شود.
