قطارهای پر سرعت معمولاً با سرعت 155 مایل 250 کیلومتر در ساعت حرکت می کنند ، اما بسته به فناوری آن ، می تواند بالاتر باشد. چین بیش از بیست و پنج هزار مایل خط فعال دارد.
براساس تجارت اخبار ، قطار بالا یکی از فن آوری های حمل و نقل در حال رشد در جهان است که به طور قابل توجهی زمان سفر را کاهش می دهد و یکپارچگی اقتصادی را افزایش می دهد. اگرچه فقط تعداد کمی از کشورها در حال حاضر شبکه های ریلی گسترده ای دارند ، ده ها کشور دیگر در این منطقه سرمایه گذاری می کنند تا عقب ماندگی خود را جبران کنند (سریعترین قطارها در جهان را می شناسند).
امروز چین در حال سوءاستفاده از بیش از بیست و پنج هزار مایل خط قطار بلند است که بیش از کل خطوط موجود در سایر نقاط جهان است. کشورهایی که برنامه ریزی شده ترین خطوط ریلی را برای آینده دارند ، چین با 6،983 مایل ، هند با 4،647 مایل و ایالات متحده با 3،145 مایل است. پروژه های قطار بلند ایالات متحده شامل سانفرانسیسکو به لس آنجلس در کالیفرنیا ، پروژه برزین وست به لاس وگاس ، قطار جدید Amerak Aslai و همچنین پروژه ای مشابه قطار Shinkanon ژاپن در تگزاس است.
در این گزارش ، کشورهایی که دارای بالاترین خطوط قطار بالا هستند در سال 2 قرار دارند. قابل توجه است که بین خطوط تحت بهره برداری ، در حال ساخت و در مرحله برنامه ریزی تفاوت وجود دارد.
چین ، پیشتاز قطار پر سرعت با فاصله قابل توجهی
چین یک پیشگام در سراسر جهان در زمینه قطار عالی است و بیش از بیست و پنج هزار مایل خط فعال دارد که شامل بیش از دو سوم از کل خطوط جهان است. برنامه توسعه جاه طلبانه این کشور از 8000 مایل در حال ساخت و نزدیک به هفت هزار مایل در مرحله برنامه ریزی تشکیل شده است. برای مقایسه ، می توان گفت که دومین شبکه ریلی بزرگ جهان ، اسپانیا ، کمتر از دو هزار و سیصد مایل دارد.
شهرهای شلوغ چین برای توسعه خطوط ریلی بسیار مناسب هستند و دولت از این سیستم به عنوان ابزاری برای رشد اقتصادی و تقویت انسجام ملی استفاده می کند. این یکی از دلایلی است که چین از فرودگاه های کمتری نسبت به ایالات متحده دارد.
قطارهای پر سرعت معمولاً با سرعت 155 مایل 250 کیلومتر در ساعت حرکت می کنند ، اما بسته به فناوری آن ، می تواند بالاتر باشد. سریعترین خط تجارت در چین خط مغناطیسی شانگهای مگلف است که فرودگاه بین المللی شانگهای را به ایستگاه رودخانه لانگیانگ متصل می کند و می تواند به سرعت 268 مایل در ساعت (431 کیلومتر در ساعت) برسد. این قطار توسط یک شرکت مشترک از دو شرکت آلمانی به نام های زیمنس و Tyencrop ساخته شده است.
خطوط ریلی بالا در بقیه کشورها
همانطور که قبلاً ذکر شد ، اسپانیا دومین شبکه راه آهن در جهان را دارد. هند و ایالات متحده خطوط طولانی تر از اسپانیا دارند ، اما شبکه ریلی اسپانیا تحت بهره برداری است.
جالب اینجاست که ایران نیز از نظر طول خطوط و در مرحله برنامه ریزی در ده رتبه اول قرار دارد ، اما خطوط در حال کار نیستند. مصر همچنین یکی از کشورهایی است که کاملاً در مرحله برنامه ریزی قرار دارد ، اما به دلیل طولانی بودن آن ، در ده نفر برتر قرار دارد.
کانادا تنها کشور G7 (G7) است که خط ریلی ندارد. فقط یک شبکه ریلی برای اتصال کبک به تورنتو برنامه ریزی شده است.
آرزوی آمریکایی
ایالات متحده مدتهاست که آرزو دارد برای اتصال شهرهای بزرگ خود خطوط قطار بالایی داشته باشد ، اما پیشرفت کند بوده است.
به عنوان مثال ، پروژه قطار عالی کالیفرنیا ، که قرار بود شهرهای سانفرانسیسکو و لس آنجلس را به هم وصل کند ، در سال دوم تصویب شد ، اما افزایش شدید هزینه ها ، شکایات قانونی و تأخیرهای مکرر دریافت کرده است. طبق اعلام موسسه کاتو ، ایالت کالیفرنیا از سال 5 میلیارد ها دلار هزینه کرده است ، حتی بدون ساختن یک قطعه راه آهن.
با این حال ، پروژه خصوصی Brazline West نکته روشنی در چالش ها است. این پروژه برای اتصال لاس وگاس به کالیفرنیای جنوبی تنظیم شده است. ساخت و ساز آن در سال 6 آغاز شد و انتظار می رود تا زمان المپیک لس آنجلس عملیاتی شود.
در جای دیگر ایالات متحده ، پروژه خصوصی “راه آهن مرکزی تگزاس مرکزی” در حال انجام است که هدف آن اتصال شهرهای دالاس و هیوستون است. این قطار بر اساس مدل ژاپنی Shinkansen (معروف به قطار گلوله) ساخته خواهد شد و زمان سفر بین دو شهر را به 90 دقیقه کاهش می دهد.







