در حالی که در کشورهایی مانند عمان و امارات مجوزهای صنعتی در کمتر از 50 روز صادر می شود، فعالان اقتصادی در ایران سال ها درگیر بروکراسی اداری هستند. فرآیندی که هزینه اجرای پروژه ها را در شرایط ناپایدار ارزی افزایش می دهد و به سرعت توجیه اقتصادی پروژه ها را از بین می برد. نتیجه این چرخه فرسایش، عقب ماندگی صنایع و خروج تدریجی سرمایه گذاران از عرصه تولید است.
به گزارش به گزارش میهن تجارت، زمانی که انسان وارد عرصه زندگی اجتماعی شد، نظم بر روابط بین مردم سایه افکند. در در دل این تحول، ساختاری متولد شد که بعدها بوروکراسی اداری نام گرفت. نظامی که علاوه بر مدیریت سیاست و جامعه، برای تنظیم فعالیت های اقتصادی و کنترل جریان تولید و سرمایه ایجاد شد.
البته با گذشت زمان در پرتو این بررسی، راز نهفته در طرح لنین مبنی بر «ساماندهی کل نظام اقتصاد ملی مانند سیستم پستی» فاش خواهد شد. در اندیشه او جامعه باید به یک بدن واحد تبدیل شود; چهره ای که کشور در آن مانند یک کارخانه عظیم است و زندگی مردم مانند حرکت چرخ دنده های آن. همه شهروندان کارمند دولت هستند و دولت نیز مانند مغز و مدیر این ارگان بزرگ، جهت هر حرکت و تصمیمی را تعیین می کند.
اقتصاد جزیره ای; دیو پنهان توسعه در ایران
ساختار بوروکراسی در ایران به جای ایفای نقش تسهیل کننده در مسیر توسعه، در بسیاری از موارد به مانعی جدی برای رشد اقتصادی تبدیل شده است. این ساختار که مبتنی بر انباشت مقررات، صدور مجوزهای متعدد و سلسله مراتب پیچیده اداری است، باعث کندی تصمیمگیری، اتلاف منابع و کاهش بهرهوری در بخشهای مختلف اقتصاد شده است.
از صنعت و معدن گرفته تا کشاورزی و خدمات، به نوعی در چنبره این نظام اداری گرفتار شده اند. سیستمی که برای انجام ساده ترین فعالیت اقتصادی مسیر طولانی و طاقت فرسا امضا، تاییدیه و استعلام را پیش روی سازنده قرار می دهد. در چنین شرایطی، کارآفرین به جای تمرکز بر نوآوری و تولید، مجبور است بخش قابل توجهی از توان خود را برای عبور از بوروکراسی سنگین و طاقت فرسا ادارات دولتی صرف کند.
بوروکراسی اداری در بخش صنعت / تعدد سیستم ها باعث پیچیدگی و طولانی شدن فرآیند صدور مجوز می شود.
عباس جبالبرزی، نایب رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران با اشاره به چالش های صدور مجوز در بخش صنعت. به گزارش میهن تجارت وی گفت: فرآیند صدور مجوز در کشور زمان بر است. در کشورهایی مانند امارات، صدور پروانه صنعتی معمولا حداکثر 45 روز زمان می برد، اما در ایران به ویژه خارج از شهرک های صنعتی، فعالان صنعتی با ارگان های مختلف از جمله محیط زیست و منابع طبیعی درگیر هستند و گاهی صدور مجوز یکی دو سال طول می کشد.
یکی از دلایل اصلی بوروکراسی اداری در بخش صنعت، اجرای ناقص طرح صنعتی است.
وی با تاکید بر علت این وضعیت گفت: یکی از دلایل اصلی اجرای ناقص طرح صنعتی است. یعنی کشور دقیقاً تقسیم نمی شود که کدام مناطق برای فعالیت صنعتی مناسب است و کدام مناطق از نظر محیطی یا مسائل دیگر محدود است. نتیجه این است که برای هر اقدام صنعتی یا تاسیس یک شرکت، سرمایه گذار باید بارها با سازمان محیط زیست و سایر نهادها تعامل داشته باشد.
اگرچه سیستم ها الکترونیکی شده اند، اما تعدد آنها باعث پیچیدگی بیشتر شده است
وی ادامه داد: اگرچه سامانه ها الکترونیکی شده اند، اما تعدد آنها باعث پیچیدگی بیشتر شده است. در بخش صنعت، فعالان اقتصادی باید با حداکثر 10 سیستم مختلف کار کنند. سامانه تأمین اجتماعی، سامانه مودیان مالیاتی، سامانه جامع تجارت، سامانه جامع انبارها و سامانه های بانکی، فعال اقتصادی باید روزهایی را صرف ورود اطلاعات در این سامانه ها کند و در صورت عدم ورود صحیح اطلاعات، کارش متوقف می شود.
طولانی شدن صدور مجوز هزینه را افزایش می دهد / با افزایش نرخ دلار سرمایه گذاری توجیه نمی شود
جبالبرزی با اشاره به تبعات این سیستم جزیره ای افزود: باید یک سیستم اصلی تعریف می شد تا همه فعالان اقتصادی بتوانند در آن کار خود را انجام دهند و هر سازمانی تنها بتواند اطلاعات مورد نیاز خود را جمع آوری کند. اما هر دستگاهی برای خودش سیستمی طراحی کرده است. این وضعیت هزینه و بار اضافی را به بخش خصوصی و کشور تحمیل می کند و سیستم جزیره ای را ایجاد کرده است. مثلاً در عمان یک کد واحد صادر می شود و همه امور با همان کد اداره می شود.
وی همچنین به پیامد اقتصادی طولانی شدن زمان صدور مجوزها اشاره و خاطرنشان کرد: طولانی شدن زمان صدور مجوز باعث افزایش هزینه ها می شود و در کشوری که نرخ دلار متغیر است توجیه اقتصادی سرمایه گذاری نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. سرمایه گذاری که با 500 میلیارد تومان و ارز 70 هزار تومانی توجیه شده بود، شاید شش ماه بعد با نرخ 100 هزار تومانی توجیه نشود. این یکی از شاخص های مهم فضای کسب و کار است. هر چه صدور مجوزها و شروع عملیات سریعتر باشد، مزیت رقابتی بیشتری ایجاد می شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بنابراین تعدد سامانه ها، پیچیدگی صدور مجوزها و طولانی بودن زمان شروع فعالیت به شدت بر سرمایه گذاری و بهره وری بخش صنعت تأثیر می گذارد. اصلاح این ساختار می تواند یکی از مهم ترین عوامل بهبود فضای کسب و کار و افزایش جذب سرمایه باشد.
بوروکراسی اداری در کشاورزی/در مدیریت اقتصادی جایگاه هدف و وسیله را تغییر داده است
هامان هاشمی نایب رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق ایران با اشاره به چالش های بروکراتیک در بخش کشاورزی به گزارش میهن تجارت وی گفت: امروز هدف و وسیله در مدیریت اقتصادی کشور تغییر کرده است. قرار بود دستورالعمل ها و آیین نامه ها یک ابزار تسهیل کننده باشد، یعنی سیستم بتواند با بالاترین کارایی و بهترین خروجی به کار خود ادامه دهد، اما امروز اصل ماجرا کنار گذاشته شده است و درگیر اجرای مقرراتی هستیم که بسیاری از آنها با یکدیگر در تضاد یا همپوشانی دارند.
کشاورزان برای گرفتن حقوق خود وارد پیچ و خم بوروکراتیک می شوند
وی با تاکید بر پیامدهای این وضعیت گفت: هیچکس مسئولیتی در قبال تکلیف وظایف ندارد و این موضوع باعث افزایش هزینه های دولت، اتلاف سرمایه و خستگی تولیدکنندگان در همه بخش ها از جمله بخش کشاورزی شده است. نمونه آن توزیع سوخت کشاورزی است. اگرچه ماشین آلات کشاورزی پلاک و کارت سوخت آنها دارای شناسنامه است، اما کشاورزان برای گرفتن حق خود وارد هزارتوی اداری می شوند، مجوزها و سیستم های متعددی را پشت سر می گذارند و در نهایت سوختی را دریافت می کنند که هم کمیاب است و هم با فرآیندی گران قیمت همراه است.
وی افزود: سایر فعالان حوزه کشاورزی نیز با سامانه های متعددی مواجه هستند. در شرایطی که قطعی برق و اینترنت و مشکلات زیرساخت های مخابراتی کار را دشوارتر می کند، فعالان حتی کسب و کارهای کوچک باید زمان و انرژی زیادی را صرف به روز رسانی این سامانه ها کنند. هر دستگاهی برای خود سیستمی تعریف می کند و فشار ناشی از آن به بخش خصوصی وارد می شود و دولت می تواند برای نظارت داخلی خود این عوارض را کاهش دهد.
سختگیری و پیچیدگی در بخش کشاورزی بیش از سایر بخشها است
هاشمی در پایان بر تاثیر این موضوعات بر سرمایه گذاران و فعالان اقتصادی تاکید کرد و خاطرنشان کرد: سخت گیری و پیچیدگی در بخش کشاورزی بسیار بیشتر است و فعالان را از کار اصلی خود منحرف می کند. حتی اقدامات ساده ای مانند ساخت انبار تجهیزات کشاورزی به دلیل پیچ و خم اداری غیرعملی است. این وضعیت باعث دلسردی و خستگی فعالان اقتصادی شده و از جذابیت سرمایه گذاری در این بخش می کاهد. سرمایه گذار ابتدا وضعیت بازیگران این حوزه را بررسی می کند. اگر راضی نباشند و روحیه خوبی داشته باشند، جذب سرمایه غیرممکن خواهد بود.
بوروکراسی اداری در بخش معدن / قوانین معدن، برعکس، در کشورهای دیگر ساده و شفاف هستند.
مهرداد اکبریان عضو اتاق نمایندگان ایران با اشاره به چالش های اجرای قوانین در بخش معدن و صنایع وابسته به گزارش میهن تجارت وی گفت: قوانین مصوب مجلس یا آیین نامه ای که وزارت حریم خصوصی به عنوان مرجع اجرای آن معرفی می شود به سرعت به شبکه ای پیچیده و متعدد از مقررات و شرایط تبدیل می شود. وقتی وزارتخانه بخواهد قانون ساده ای را اجرا کند با حجم عظیمی از مقررات مواجه می شود که تفکیک و اجرای آن را با مشکل مواجه می کند.
وی با تاکید بر عواقب این وضعیت گفت: اجرای قوانین گاه موجب نارضایتی می شود; گروهی احساس می کنند که منافعشان دیده نشده یا به ناعادلانه آسیب دیده است. این مشکل ناشی از سخت گیری و پیچیدگی در تفسیر قانون و تنزل تصمیم گیری به سطح کارشناسان پایین تر است به طوری که جمع بندی و اجرای صحیح قانون با مشکل مواجه می شود.
وی با اشاره به تجربه کشورهای موفق در بخش معدن افزود: در بسیاری از کشورها قوانین معدن بسیار کوتاه و شفاف است. سرمایه گذار و استفاده کننده فقط موظف است از تخریب جلوگیری کند و فعالیت خود را به صورت مستمر ادامه دهد تا منفعت اقتصادی هم به خود و هم به جامعه برسد. اما در وزارتخانه های ایران، بخشنامه ها و آیین نامه های متعدد، اجرای ساده ترین قوانین را با مشکل مواجه می کند.
30 درصد مشکلات در بخش معدن به دلیل قوانین سختگیرانه بوروکراسی است
اکبریان با تاکید بر نقش کارشناسان و تشکل های بخش خصوصی خاطرنشان کرد: بخش بزرگی از تفسیر قوانین باید با کمک تشکل ها و فعالان بخش خصوصی انجام شود چرا که شرایط واقعی کف کار را می شناسند و با نیازهای روز آشنا هستند. اما امروزه پیچیدگی بوروکراسی باعث شده افراد علاقمند به توسعه و سرمایه گذاری وقت خود را در واحدهای تولیدی یا مطالعات اقتصادی بگذرانند و ماه ها پشت درب ادارات منتظر مجوز و پاسخ به استعلام بمانند که این امر موجب دلسردی سرمایه گذاران و کناره گیری از چرخه توسعه می شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: واقعیت این است که تقریبا 30 درصد مشکلات سرمایه گذاری در حوزه معدن به دلیل پیچیدگی بروکراسی اداری است و در صورت کاهش این مشکل بسیاری از موانع اجرایی و سرمایه گذاری به سرعت برطرف می شود.
برای مطالعه بیشتر گزارش صنایع تحت فشار تحریم های سه جانبه، بانک ها و بحران عدم تعادل انرژی به صفحه مراجعه کنید. به گزارش میهن تجارت خواندن





