میهن تجارت- در پایان مهرماه، بازار سرمایه در موقعیتی قرار دارد که میتوان آن را «مرز بازتعریف» توصیف کرد. نقطهای که در آن نه نشانههای قطعی از ورود به فاز صعودی باثبات وجود دارد و نه نشانههایی از بازگشت به رکود عمیق.
تحلیلگران بر این باورند که اکتبر دوره شک و انطباق برای بازار سهام بود. تردید ناشی از نرخ بهره بالا، سیاست های انقباضی و سایه ریسک های سیستماتیک و انطباق با واقعیت هایی مانند کاهش تورم مورد انتظار و رشد بازارهای موازی. در چنین فضایی علی رغم نوسانات، شاخص کل توانست خود را در محدوده سه میلیون واحد تثبیت کند. این نشان دهنده مقاومت بازار در برابر فشارهای خارجی است. با این حال، اکنون نگاه ها به گزارش های شش ماهه دوخته شده است که می تواند مسیر حرکت آتی بازار سهام را مشخص کند. کارشناسان هشدار می دهند که رشد احتمالی پیش رو رشد عمومی نخواهد بود، بلکه بازار به سمت «گزینه ای» پیش می رود و تنها نمادهایی با مزیت اساسی می توانند مقصد جریان نقدینگی باشند.
تیمور رحمانی کارشناس اقتصادی در شبکه اجتماعی خود گفت: سوالی که مطرح می شود این است که افت چند روزه قیمت سهام و سپس افزایش چند روزه آن چه پیامی را از منظر شرایط محیطی منعکس می کند، به طور واقع بینانه باید گفت که از یک سو ریسک های سیاسی، ضعف زیرساخت ها و محدودیت های مالی در اقتصاد عواملی هستند که از رشد قیمت سهام جلوگیری می کنند و در سطوح دیگر تاثیر منفی بر نوسانات بازار دارند. که انتظار می رود برای مدت طولانی ادامه یابد – نیرویی است که در جهت افزایش قیمت سهام عمل می کند.
وی ادامه داد: نتیجه کلی رفتار بازار بستگی به توازن بین این دو مجموعه نیرو دارد و برآورد غالب این است که به طور کلی قیمت اسمی سهام تحت تأثیر تورم افزایش مییابد مگر اینکه ریسکهای سیاسی به طور غیرمنتظرهای شدید شده و شرایط بحرانی شود، اما بعید است که قیمت واقعی سهم رشد قابل توجه و خیرهکنندهای را تجربه کند.
مهرماه، ماه تردید و سازگاری با بازار سرمایه
ابراهیم سماوی، تحلیلگر بازار سرمایه در این باره توضیح داد: ماه مهر را می توان ماه تردید و تعدیل بازار سرمایه عنوان کرد و از یک سو بازار با تردید در جهت گیری سیاست ها به ویژه تداوم نرخ سود صندوق های با درآمد ثابت و اوراق بدهی مواجه بود و از سوی دیگر، سایه ریسک ها نشان می داد که داده های سیستماتیک معاملات در همان زمان منتشر شده بود. بودن است بازتعریف شد و این موضوع بازار را درگیر نوعی تعدیل رفتاری و تحلیلی کرد. در این دوره، بازار سهام بین دو نیرو بود. اول، نیروهای داخلی ناشی از نرخ بهره، و دوم، فشارهای خارجی مربوط به ریسک های سیستماتیک. با وجود این شرایط، بازار سعی کرد عقب ماندگی خود را نسبت به بازارهای موازی جبران کند و شاخص کل با وجود نوسانات، توانست در محدوده سه میلیون واحدی تثبیت شود.
وی افزود: اگرچه برخی تحلیلگران بر اساس نمودارها معتقد بودند که سطح سه میلیون واحدی از دست رفته و شاخص به سمت محدودههای پایینتر حرکت میکند، اما اتفاقات بازار با این پیشبینیها مغایرت داشت و اصلاح اخیر را میتوان بیش از شکست واقعی قیمت «سر و صدا» دانست. اکنون نگاهها به سه ماهه و شش ماهه معطوف شده است. نرخ ارز، صنایع دلار عملکرد کمتر از ظرفیت واقعی خود داشتند. اما از سوی دیگر صنایعی مانند خودروسازی و بانک ها به دلیل انتظارات اصلاح ساختاری یا افزایش سرمایه مورد توجه قرار گرفتند. با این حال، این توجه بیشتر حدس و گمان بود تا بنیادی.
بیشتر بخوانید: معمای ناکارآمدی در بورس تهران چیست؟
سماوی در ادامه تاکید کرد: بسیاری از سهام به سطوح قیمتی رسیده اند که حتی از منظر محافظه کارانه نیز جذاب تلقی می شود و همین امر می تواند زمینه ساز چرخش روانی بازار در آینده باشد. البته چشم انداز آینده همچنان به سطح ریسک های سیستماتیک و سیاست های دولت در حوزه پولی بستگی دارد. اگرچه احتمال کاهش سیاست های انقباضی دولت ضعیف تلقی می شود، اما نمی توان از نقش تغییرات ارزی غافل شد. در صورت جهش ارزی، بازار سرمایه ممکن است با فاصله زمانی وارد فاز رشد جدیدی شود. اما این رشد برخلاف گذشته رشد عمومی نخواهد داشت. بلکه «بازار انتخابی» شکل می گیرد و تنها نمادهای دارای مزیت اساسی یا جذابیت سرمایه گذاری مورد توجه قرار می گیرند.
وی در پایان گفت: بازار سرمایه امروز در آستانه بازتعریف است؛ نه ناامیدکننده و نه در اوج انتظار، بلکه مانند یک بازی طناب بند بین سیاست های تکلیفی و واقعیت های اقتصادی، بین بیم و امید و بین رکود و تورم حرکت می کند. مقایسه تاریخی با بازارهای موازی نشان می دهد که بازار سهام می تواند در بلندمدت جایگاهی متفاوت و ارزشمندتر داشته باشد. آینده برای خود در مقایسه با گذشته ارائه شده است که سرمایه گذاران با نگاهی تحلیلی و بر اساس گزارش های شش ماهه وارد این بازار می شوند.
شرایطی که نیاز به اصلاح ساختار اقتصادی دارد
مریم محبی، تحلیلگر بازار سرمایه گفت: در 30 مهرماه آخرین روز معاملاتی ماه را پشت سر گذاشتیم. شاخص کل بورس با حدود 27 هزار واحد افزایش به سطح 3.79 هزار واحد رسید و معاملات با روند مثبت به پایان رسید. یکی از اتفاقات مهم روز گذشته کاهش قیمت هر اونس طلای جهانی در پی انتشار خبر دیدار احتمالی دونالد ترامپ با رهبر چین بود. موضوعی که باعث شد جریان نقدی از صندوق های مبتنی بر طلا به بورس منتقل شود و این انتقال پول روند مطلوبی را در معاملات بازار سرمایه ایجاد کرد.
وی ادامه داد: در عین حال نرخ بازدهی بازارهای بدون ریسک مانند اوراق قرضه و سپرده های بانکی همچنان در سطوح بالایی قرار دارد و این موضوع تهدیدی جدی برای بازار سرمایه محسوب می شود و همچنین احتمال کاهش فروش نفت و تشدید کسری بودجه از دیگر ملاحظات مهم اقتصادی است که می تواند چشم انداز بازار را تحت تاثیر قرار دهد. محبی تصریح کرد: اشاره کرد که این روند مبتنی بر پایداری نیست بر روی عوامل اساسی بهبود واقعی شرایط بازار مستلزم اصلاح ساختار اقتصادی و کاهش کسری بودجه است. در حالی که در حال حاضر هیچ مدرکی دال بر تحقق این موارد وجود ندارد. تداوم تورم، احتمال کاهش فروش نفت و اثرات آن بر بودجه دولت می تواند منجر به افزایش بازده اوراق و کاهش جذابیت سرمایه گذاری های بلندمدت در بورس شود.
وی در خاتمه خاطرنشان کرد: با وجود روند مثبت معاملات در مهرماه، همچنان عوامل حمایتی برای سرمایه گذاری بلندمدت در بازار سرمایه وجود ندارد و به نظر می رسد سیاست گذار بیشتر بر جذب نقدینگی کوتاه مدت تاکید دارد. بنابراین اگرچه می توان مهرماه را ماه مثبتی برای بورس دانست اما احتمال بازگشت شاخص به مسیر نزولی همچنان دور از انتظار نیست.
منبع: دنیای اقتصاد
