نهال موسوی در عصر ایران نوشت: بدون شک تبلیغات تلویزیونی همیشه یکی از مهم ترین عوامل اطلاع رسانی به مخاطبان از شروع اکران فیلم هاست. حتی در دنیای امروز که طوفان شبکه های اجتماعی بر سر همه مردم جهان وزیده است، نمی توان از تاثیر تلویزیون و مخاطبان میلیونی آن در عرصه تبلیغات چشم پوشی کرد.
نکته مهم این است که نقش صدا و سیما و به خصوص تلویزیون در تشویق مردم به سینما و دیدن فیل تا چه حد بوده است؟ شاید باورکردنی باشد، تقریباً هیچ، فقط برای یکی دو فیلم مثل «آسمان غرب» و «آپاراتچی» و در قالبی محدود.
حالا در آن طرف به جای تلویزیون رسمی کشور، شبکه های ماهواره ای فارسی زبان خارجی مانند جم، پرشین و… تقریباً مدام فیلم هایی مانند تمساح خونین و بی تن و… را روی پرده تبلیغ می کنند. که طبیعتا برای این پیام های تجاری پول می گیرند و چشم و ابروی هیچ فیلمی را برای تبلیغ رایگان آن دوست ندارند، آن هم با این حجم زیاد.
این اتفاقات و نگاهی به میزان فروش فیلم ها چندین سوال را به همراه دارد که چرا تلویزیون برای فیلم هایی که مورد استقبال مخاطبان قرار می گیرد و همچنین متعلق به سینمای ایران است، تیزر یا تبلیغاتی پخش نمی کند؟ مشکل از تلویزیون و تصمیم گیرندگان آن است یا صاحبان فیلم ترجیح می دهند به جای پرداخت هزینه تبلیغات در رادیو و تلویزیون، آن را در اختیار شبکه های ماهواره ای خارجی قرار دهند.
آیا اصلا تلویزیون حاضر به پخش تبلیغات برای فیلم خاصی است یا خیر، هر فیلمی که درخواست کند می تواند بر اساس پروتکل یا تعرفه مالی از این تبلیغات بهره مند شود؟
هزینه تبلیغات در تلویزیون آیا به قدری بالاست که فقط فیلم های ارگانیک توان پرداخت آن را دارند و فیلم های بخش خصوصی به جای تبلیغات با هزینه کمتر به تلویزیون های داخلی از کانال های فارسی زبان خارجی استفاده می کنند.
آیا واقعاً تأثیر شبکه های مختلف تلویزیون تا این حد کاهش یافته است و صاحبان فیلم ها متوجه این موضوع شده اند، به همین دلیل است که از طریق دیگر – فضای مجازی و شبکه های ماهواره ای خارجی و …، اکران فیلم های خود را به مخاطبان خود اطلاع می دهند؟
آیا تلویزیون با اکثریت فیلم های سینمای ایران – با وجود داشتن مجوز از وزارت ارشاد – مشکل دارد و به همین دلیل حاضر به حمایت از آنها نیست؟
در زمان ریاست عزت الله ضرغامی برنامه حمایت از فیلم ها بود و تبلیغات رایگان به آنها داده می شد، حالا این حمایت ها با توجه به موضوعات و فیلم ها فرق می کرد، مثلا به یک فیلم 500 تبلیغ رایگان می دادند و برای فیلم دیگر 100 تبلیغ، اما به هر حال. قبلا پشتوانه ای وجود داشت. چرا الان خبری از این پروژه ها نیست و اگر هم هست خیلی محدود و فقط برای فیلم های خاصی است؟
این واقعاً یک سؤال اساسی است که چرا تلویزیون امکان دیدن بیشتر فیلم های ایرانی را از آنها سلب کند، مخصوصاً وقتی تلویزیون خصوصی در ایران وجود ندارد و همه تلویزیون ها دولتی هستند و با استفاده از پول بیت المال به حیات خود ادامه می دهند. ای کاش مدیران و تصمیم گیران رده بالا برای این عدم همکاری تلویزیون و سینما چاره ای بیندیشند، به خصوص که اکنون که دولت مستقر از هر نظر به مدیران تلویزیون نزدیک شده است، چرا این دشمنی صدا و سیما و سینما می شود. تمام نمی شود؟
