وی در خصوص دلایل استعفا و قطع عضویت خود در کانون نمایشنامه نویسان خانه تئاتر اظهار کرد: از اینکه کانون نمایشنامه نویسان خانه تئاتر همچنان در پیچ و خم پدرخوانده ها و مادرخوانده ها و مسائلی از این دست گرفتار است، سپاسگزارم.
به گزارش خبرنگار مهر، نعیمی یادآور شد: از روزی که بزرگان و بزرگان کانون با من تماس گرفتند و در شرایط سخت از من خواستند کاندیدای هیئت مدیره شوم، با وجود اینکه فقط می خواستم عضو کانون شوم. پذیرفتم و به عنوان گروهی از هیئت مدیره کار ارزشمندی را آغاز کردیم، اما به دلیل شرایط اجتماعی و سیاسی کشور، کارها آنطور که انتظار داشتیم پیش نرفت، در نتیجه پس از یک سال تلاش، استعفا دادیم. توده ای مجمع برگزار شد و همه به جز پدرخوانده ها و مادرخوانده ها گفتند که می خواهند همین هیئت مدیره به کارشان ادامه دهند.
وی درباره عملکرد هیات مدیره انجمن نمایشنامه نویسان خانه تئاتر در دوران ریاستش به عنوان رئیس انجمن توضیح داد: سعی کردیم کارهای ریشه ای و به دور از هیاهو انجام دهیم. اکثر اسناد 20 ساله مرکز را جمع آوری و اسکن کردیم، آیین نامه های مختلفی را تدوین و شورای داوری را در مرکز فعال کردیم. وب سایت مرکز را طراحی و آماده بهره برداری کردیم. کارگروهی برای جذب حامیان مالی و بودجه تشکیل دادیم و آیین نامه آن را تنظیم کردیم. سعی کردیم دهمین جشنواره ادبیات نمایشی را زیر نظر آقای محمد رحمانیان به شکلی باشکوه برگزار کنیم. شب های نمایشنامه خوانی با حضور بزرگانی از جمله بهزاد فراهانی، قطب الدین صادقی، مازیار آذاسیری و… برگزار شد و آیین نامه دستمزد نمایشنامه نویسان و مترجمان را بازنویسی کردیم و آماده اعلام به مرکز هنرهای نمایشی شدیم.
رئیس بازنشسته اتحادیه نمایشنامه نویسان خانه تئاتر تصریح کرد: ما در حد توان کار را پیش بردیم، اما از مقطعی به بعد احساس کردم عده ای از حضور ما خوششان نمی آید، زیرا قصدشان برهم زدن آرامش جامعه است. هیئت مدیره ثابت کنند که آنها تنها کسانی هستند که می دانند چگونه در یک اتحادیه کار کنند. آنها می فهمند، تحلیل می کنند، حضور دارند و کارها را انجام می دهند. کما اینکه کار صنفی یعنی هر چه می گویند ما باید گوش کنیم. وظایف ما در قبال اعضا مشخص است اما تکلیف اعضا در قبال هیات مدیره مشخص نیست.
نعیمی در پایان تاکید کرد: دیدم با این وضعیت و حضور اکثریت ساکت که هرگز در بحث و گفتگو حضور ندارند و ترجیح می دهند در آب باشند اما خیس نمی شوند و هیچ هزینه ای نمی پردازند. در مرکز نمایشنامه نویسان نتیجه ای غیر از اعصاب از دست دادن بی اثر است با این نگاه ها کانون به چشم اندازی که می خواهد نمی رسد.من از هیئت مدیره و انجمن نمایشنامه نویسان و اعضای آن گذاشتم تا نفس راحتی بکشند و در در عین حال پدرخوانده ها و مادرخوانده های انجمن را خوشحال کنید.
