اینگرید ژاک، ستون نویس USA TODAY نوشت: زهران ممدانی کار بزرگی انجام داده تا شهردار بعدی نیویورک شود. این موفقیت را باید به او داد.
کومو 67 ساله اما تصمیم گرفت در رقابت باقی بماند و به عنوان یک نامزد مستقل وارد رقابت نهایی شود. ممدانی برای دومین بار سیاستمدار با تجربه تری را شکست داد.
آنچه ممدانی از نظر تاریخ و اعتبار کم دارد، با کاریزما و جوانی خود جبران می کند. ویژگی هایی که آشکارا برای رای دهندگان شهری – به ویژه جوانان – جذاب تر بود.
اما آنچه او ارائه می دهد برای من آزاردهنده است – و حتی نگران کننده تر، اینکه افراد زیادی آن را پذیرفته اند.
ممدانی یک سوسیالیست دموکراتیک است و سیاست های او برای آرمان های بازار آزاد و فردگرایی این کشور خطرناک است.
یک نفر باید هزینه «مفت زنی» زهران ممدانی را بدهد.
فقط به لیست آرزوهای ممدانی نگاه کنید:
از همان ابتدا، تمرکز کمپین او بر مقرون به صرفه بودن هزینه های زندگی در پرجمعیت ترین شهر کشور بود.
برنامه ممدانی شامل مواردی مانند مراقبت از کودک رایگان، اتوبوس رایگان، فریز کردن اجاره و حتی ایجاد فروشگاه های مواد غذایی دولتی است.
اما مشکل همه این “چیزهای رایگان” این است که واقعا رایگان نیستند.
کسی باید هزینه آن را بپردازد.
و همانطور که معمولاً در میان دموکراتها معمول است، ممدانی قصد دارد برای کسانی که بیش از یک میلیون دلار در سال درآمد دارند، مالیات 2 درصدی اضافی وضع کند.
(خوشبختانه او به تنهایی نمی تواند این کار را انجام دهد، او نیاز به تایید قانونگذار ایالتی و فرماندار دارد).
دموکراتها به سوسیالیسم تمام عیار با ممدانی چشم دوختهاند – اما طرح او نگرانکننده است
بنابراین، جای تعجب نیست که نیویورکی های ثروتمند هر کاری که می توانستند انجام دادند تا ممدانی را از نامزدی شهرداری منصرف کنند.
سوپرپک های حمایت از کومو بیش از 40 میلیون دلار جمع آوری کردند که بیشتر آن از میلیاردرهایی مانند بیل اکمن و بری دیلر بود.
دیو پورتنوی، بنیانگذار Barstool Sports که دارایی خالص او 250 میلیون دلار تخمین زده می شود، قبل از میهن تجارتات گفته بود که اگر ممدانی پیروز شود، ممکن است دفتر مرکزی شرکتش را به خارج از نیویورک منتقل کند.
انتظار می رود کارآفرینان و ساکنان ثروتمند بیشتری نیویورک را به مقصد ایالت هایی با مالیات کمتر مانند فلوریدا و تگزاس ترک کنند.
وقتی «ثروتمندان شرور» دیگر برای جمع آوری مالیات در اطراف نباشند، پرداخت برای همه این برنامه های «رایگان» بسیار دشوارتر خواهد بود.
آیا پیروزی ممدانی نشان از جهت گیری آینده حزب دمکرات دارد؟
پیروزی ممدانی سؤالاتی را فراتر از نیویورک ایجاد کرده است – سؤالاتی در مورد آینده حزب دمکرات.
آیا انرژی پشت پیروزی او نشان می دهد که حزب تا چه حد مایل است به سمت چپ حرکت کند؟
درست است که کومو “بار سنگینی” با او داشت.
فرماندار سابق در سال 2021 در پی رسوایی آزار جنسی از سمت خود استعفا داد.
او همچنین به دلیل سیاستهایش در دوران کووید-19 و بحران خانه سالمندان که منجر به مرگ سالمندان شد، با انتقادات گستردهای مواجه شد.
پس شاید مردم نیویورک از او خسته شده بودند.
اما پیروزی ممدانی فراتر از این است.
یک ائتلاف رو به رشد از رای دهندگان مترقی اکنون آشکارا از سوسیالیسم حمایت می کند.
بر اساس نظرسنجی اخیر Axios-Generation Lab از دانشجویان آمریکایی، 67 درصد دیدگاه مثبت یا خنثی نسبت به کلمه «سوسیالیسم» دارند – در حالی که تنها 40 درصد همین دیدگاه را نسبت به «سرمایه داری» دارند.
تفاوت حزبی در این دیدگاه ها قابل توجه است:
47 درصد از دموکرات ها و 31 درصد از مستقل ها دیدگاه مطلوبی نسبت به سوسیالیسم دارند، در حالی که تنها 5 درصد از جمهوری خواهان.
جهت گیری جدید برای حزب دمکرات؟
در حالی که دموکرات ها تلاش می کنند پس از شکست های میهن تجارتاتی 2024 خود را بازتعریف کنند، فشار فزاینده ای از سوی چهره های نوظهور مانند زهران ممدانی و الکساندریا اوکاسیو کورتز، نماینده نیویورک برای پذیرش ایده های سوسیالیستی وجود دارد.
حکیم جفریس، رهبر اقلیت مجلس نمایندگان آمریکا (تا حدودی با اکراه) قبل از میهن تجارتات از ممدانی حمایت کرد، اما گفت شهردار منتخب نماینده آینده حزب دموکرات در سطح ملی نیست.
اما من چندان مطمئن نیستم.
