از تشک جهانی تا سکوی علم. دو میدان برای یک قهرمان

به گزارش میهن تجارت از خراسان شمالی، صدای تشویق تالار جهانی همچنان در گوش مهسا طنین انداز است، اما تصویر واقعی قهرمانی او جای دیگری است؛ با این حال، مهسا را ​​به تصویر می کشد. در نگاه پدری که سال ها کنار تشک ایستاده و روی نیمکت مدرسه که هر روز با تکالیفش به یاد می آورد، داستان دختری دو میدان را همزمان فتح کرد.

درست در لحظه ای که مدال برنز جهان بر گردن مهسا برزگر آویخته شد، پدرش به یاد روزهایی افتاد که دخترش با لباس سفید کوراش در حیاط مشغول تمرین اولین هوادارانش بود و حالا این مدال ادامه همان آرزویی است که از خانه ای ساده شروع شد و به صحنه جهانی رسید.

پناه همه دختران، پدرانشان است، پدری که دوستی را برای دخترش تمام می کند، آنجا که حریفش را در میدان جنگ به زمین می زند، مانند کوهی در کنار دخترش است و جایی که حریف برایش شاخ و بال می کشد، چتر تکیه گاهش را مانند آسمان بر سر دخترش می گسترد.

مهسا برزگر دارنده مدال برنز مسابقات جهانی کوراش جوانان آسیا دانش آموز رشته علوم تجربی مدرسه فرزانگان بجنورد و نمونه و الگوی تهذیب و ورزش و تربیت است. ادب او زبانزد مربیان و دوستانش است، وقتی با او صحبت می کنم با تمام وجود به نوجوان غیور استانم افتخار می کنم.

مهسا برای کوراش ساخته شد

رضا برزگر، پدر مهسا پس از ترتیب دادن مصاحبه با خود تماس می گیرد و به خبرنگار ایمنا می گوید: من برای خیلی ها کار کردم و اگر به چشم نیاید اشکالی ندارد اما دوست دارم همه شاهد موفقیت دخترم باشند و بدانند که او باعث افتخار ما شد و با افتخار پرچم کشورش را در دنیا به اهتزاز درآورد.

او از دوران کودکی مهسا برایمان می گوید: مهسا سه ساله بود که دسته مبل را می گرفت و بالا و پایین می پرید و علاقه زیادی به آویزان کردن از وسایل خانه داشت به همین دلیل او را به کلاس ژیمناستیک بردیم و در این رشته آنقدر پیشرفت کرد که مربی اش گفت مهسا دستان قوی دارد و باید جودوکار شود.

پدر می گوید: مهسا را ​​پیش خانم پاک روح مربی توانمند زمین کوراش بردیم. وقتی او را دید گفت این دختر برای کوراش ساخته شده است و از آنجا ورزش حرفه ای مهسا شروع شد.

برزگر می افزاید: دخترم هر روز ورزش می کند، با جدیت نزد او درس می خواند و قصد دارد در رشته پزشکی ادامه تحصیل دهد. مهسا در آزمون تیزهوشان نیز موفق شد و توانست وارد مدرسه فرزانگان بجنورد شود.

او درباره جدیت مهسا در ورزش و تحصیلش می گوید: مهر برای انتخابی مسابقات قهرمانی جوانان آسیا به شاهرود رفت و بعد برای تمرین تیم ملی به بحرین رفت، من و مادرش خیلی امیدوار بودیم و با هر بازی اش اشک شوق می ریختیم، وقتی مدال برنز می گرفت برایش خوشحال می شدیم چون نام ایران را بر سر زبان ها انداخته بود، بعد از بازگشت در مراسمی که از بحرا می آمدند، فقط در مراسمی که نام ایران را می آوردند، بعد از بازگشت از یکی از مهرسا نامشان را می آوردند. اما دختر ما شبانه روز کار می کند و همسرم او را تعقیب می کند. او از مدرسه می آید و یک ساعت بعد همسرم او را به ورزشگاه می برد، او ساعت 19 به خانه برمی گردد و تا ساعت 11 شب مشغول مطالعه و جبران عقب ماندگی های تحصیلی اش است.

حس خوشایندی است که بتوانم پرچم کشور را در جهان به اهتزاز درآورم، تمام آرزو و تلاشم کسب مدال طلای المپیک است.

رضا برزگر تاکید می کند: مربی مهسا ادب و سخت کوشی او را تایید می کند، من سه فرزند دارم; مهسا فرزند اول من است و دو پسر دیگرم محمد 10 ساله و خسرو 5 ساله هستند. به ورزش هم علاقه دارم و با بچه هایم ورزش می کنم.

مهسا نوجوان دهه 80 در دومین روز سال 1367 به دنیا آمد که می توان گفت روزی از عمر 16 ساله این ستاره طلایی دختران کوراش کشور جز ورزش و تحصیل کاری انجام ندادند.

وقتی با مهسا تماس گرفتیم، او در باشگاه بود و بعد از تمرین تصمیم گرفتیم با هم صحبت کنیم. با اینکه مشغول درس خواندن بود اما با لبخند به سوالات ما پاسخ داد.

مصاحبه را اینگونه شروع کردیم، آیا کوراش یک رشته خشن است «کورش یک هنر رزمی است و اصلاً خشونت آمیز نیست و من از سن 8 سالگی که توسط مربیم خانم پاک روح مشخص شد وارد این رشته شدم.

مهسا برزگر در گفتگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: ورزش کوراش به عنوان اولین رشته ورزشی خراسان شمالی به شهرت رسیده است و بیشتر ورزشکاران آن را بانوان تشکیل می دهند. کوراش رشته ای شناخته شده است و قرار است به زودی فدراسیون کوراش در بجنورد راه اندازی شود.

از مهسا درباره مسابقات جوانان بحرین پرسیدیم، یک ماه قبل از مسابقات بود که کمیته ملی المپیک اعلام کرد که کوراش به مسابقات اضافه شده است، در مسابقات انتخابی مقام اول را کسب کردم و برای شرکت در تمرینات تیم ملی به شاهرود اعزام شدم و هشت روز به صورت فشرده تمرین کردم و دو روز برای اعزام در تهران بودم، سپس به بحرین رفتیم.

این دختر قهرمان از روند مسابقات به ما می گوید: ما دو دختر اصفهانی و بجنوردی بودیم که به این مسابقات اعزام شده بودیم که علاقه زیادی به کسب مدال طلا داشتم اما به آن نرسیدم و مدال برنز را گرفتم و با افتخار پرچم کشورم را بالای سرم بردم.

احساس غرور کردم

مهسا لحظه کسب مدال را برای ما اینگونه توصیف می کند: حس خوشایندی است که بتوانم پرچم کشور را در جهان به اهتزاز درآورم، تمام آرزو و تلاشم کسب مدال طلای المپیک است.

از او درباره درس خواندنش می پرسیم، مدیر مدرسه و معلم ریاضیم به دلیل شرکت در مسابقه از من حمایت زیادی کردند، معلم ریاضیم کلاس بسیار خوبی به من داد تا بتوانم به پای همکلاسی هایم برسم، سعی می کنم در رشته پزشکی در کنکور قبول شوم.

مهسا می گوید: معتقدم هر فردی باید برای زندگی خود برنامه داشته باشد در حالی که مادر و پدرم نقش مهمی در موفقیت من داشتند.

موفقیت مهسا فقط یک مدال ورزشی نیست. حکایت پیوند قدرت و اندیشه، نسلی است که می تواند هم در عرصه جهانی بدرخشد و هم در دانش و ادب شهره باشد، نشان داد که آینده ایران بر دوش جوانانی است که قهرمانی را نه تنها در ماهیچه ها بلکه در ذهن و رویاهایشان معنا می کند.