به گزارش خبرگزاری به گزارش میهن تجارت، داشتن فرزند برای بسیاری از زوج ها به معنای گشودن دریچه جدیدی به سوی آینده است که نه تنها مسیر زندگی را از یک خط شخصی به یک جریان خانوادگی تغییر می دهد، بلکه نگاه والدین به آینده را نیز تغییر می دهد. کودک با حضور خود زندگی را از حالت فردی و محدود به تجربه جمعی و گسترده تر تغییر می دهد و این تغییر دیدگاه امید را از سطح فردی فراتر می برد و آن را به چشم انداز وسیع تری پیوند می دهد که در آینده نه تنها برای والدین، بلکه برای نسل آینده نیز معنا پیدا خواهد کرد.
کودک به والدین یادآوری می کند که آینده فقط یک مفهوم دور و انتزاعی نیست، بلکه واقعیتی است که هر روز در حال شکل گیری است و مشاهده رشد روزانه کودک والدین را به این باور می رساند که می توان آینده را لمس کرد و ساخت. این تجربه عینی امید را از سطح یک تصویر ذهنی به نیرویی پایدار و ملموس تبدیل می کند و در این فرآیند والدین متوجه می شوند که آینده یک انتظار مبهم نیست، بلکه مسیری روشن است که می توانند با تلاش و عشق شکل دهند.
از نظر انگیزه، کودک به والدین اهداف جدیدی می دهد و آنها دیگر برای رفاه شخصی یا موفقیت فردی تلاش نمی کنند، بلکه آینده ای را می سازند که فرزندشان در آن زندگی کند و این هدف گذاری جدید انرژی روانی بیشتری ایجاد می کند و والدین را در برابر چالش های زندگی مقاوم تر می کند. حتی سختی ها و مشکلات روزمره کودک وقتی در پرتو آینده دیده می شود معنای دیگری پیدا می کند و انگیزه ای برای رشد و تکامل می شود. تبدیل می شوند
داشتن فرزند همچنین باعث می شود والدین با نوعی تداوم نسلی به آینده نگاه کنند. احساس میکنند بخشی از ارزشها، باورها و تجربیاتشان در قالب کودکی ادامه خواهد یافت که این ارتباط روانی اضطراب ناشی از پایان زندگی را کاهش میدهد و امید به تداوم را تقویت میکند و در این روند والدین متوجه میشوند که زندگی آنها محدود به سالهای حضورشان نیست، بلکه در نسلهای بعدی نیز ادامه خواهد داشت و این آگاهی امیدی عمیق و پایدار ایجاد میکند.
داشتن فرزند برای زوجین به معنای آغاز فصل جدیدی در زندگی است/ داشتن فرزند باعث می شود والدین اهداف بلندمدتی برای زندگی خود تعریف کنند.
سامیه طاهری، روانشناس و مشاور خانواده به گزارش میهن تجارت با بیان اینکه فرزندآوری برای بسیاری از زوج ها آغاز فصل جدیدی از زندگی است، به خبرنگار به گزارش میهن تجارت گفت: این فصل امید و انگیزه های تازه ای را به همراه دارد و حضور فرزند چشم انداز آینده را روشن تر می کند و والدین را با دید مثبت تری به فردا نگاه می کند و این تغییر نگرش یکی از مهم ترین عوامل روانی در افزایش امید به آینده است.
وی با بیان اینکه کودک به عنوان نماد تداوم نسل، حس ثبات و تداوم را در ذهن والدین تقویت می کند، می افزاید: وقتی زوجین می بینند که بخشی از وجودشان به شکل کودکی ادامه می یابد، احساس ناپایداری و نگرانی از پایان زندگی کاهش می یابد و این تجربه روانی امید به آینده را عمیق تر و پایدارتر می کند.
این روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه از منظر روانشناسی انگیزشی، داشتن فرزند باعث می شود والدین اهداف بلندمدتی برای زندگی خود تعریف کنند، اظهار می کند: برنامه ریزی برای تحصیل، سلامت و آینده کودک انگیزه جدیدی برای تلاش و پیشرفت ایجاد می کند که نه تنها به کودک کمک می کند، بلکه والدین را در مسیر رشد فردی و اجتماعی قرار می دهد.
فرزندآوری موجب تحکیم پیوندهای اجتماعی می شود/ حضور فرزند می تواند منبع قدرتمندی برای شادی و آرامش باشد
طاهری با بیان اینکه فرزندآوری موجب تحکیم پیوندهای اجتماعی نیز می شود، ادامه می دهد: خانواده های دارای فرزند معمولاً ارتباطات گسترده تری با جامعه برقرار می کنند که این امر باعث افزایش تعاملات اجتماعی، احساس تعلق و امید جمعی می شود و والدین احساس می کنند که بخشی از جریان بزرگتر و آینده نگر هستند.
وی با اشاره به اینکه از نظر روانشناسی عاطفی، حضور کودک می تواند منبع قدرتمندی برای شادی و آرامش باشد، می گوید: لحظات کوچک اما پرمعنا مانند اولین لبخند یا اولین کلمه کودک به والدین انرژی روانی می دهد و آنها را در برابر فشارهای زندگی مقاوم می کند و این تجربیات عاطفی امید به آینده را نه در سطح فکری بلکه در عمق احساسات تقویت می کند.
این روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه داشتن فرزند باعث می شود والدین با مسئولیت و معنا به آینده نگاه کنند، می افزاید: آنها دیگر فقط برای خود زندگی نمی کنند، بلکه آینده ای را می سازند که فرزندشان در آن حضور داشته باشد و این احساس مسئولیت، امید را از مفهومی انتزاعی به نیرویی عملی تبدیل می کند و این نیرویی است که والدین را به تلاش، ساختن و نگاه مثبت به فردا سوق می دهد.
کودک به والدین یادآوری می کند که زندگی معنایی فراتر از زندگی سخت روزمره دارد / کودک به والدین احساس مشارکت در ساختن جامعه می دهد.
ریحانه صادقی، روانشناس و مشاور خانواده و عضو سازمان روانشناسی کشور وی با بیان اینکه داشتن فرزند برای بسیاری از زوج ها به معنای ورود به چرخه جدیدی از معناست، به خبرنگار به گزارش میهن تجارت گفت: کودک نه تنها نمایانگر آینده ای است که هنوز فرا نرسیده است، بلکه به والدین یادآوری می کند که زندگی فراتر از زندگی سخت روزمره معنایی دارد و این احساس امید را از یک مفهوم انتزاعی به تجربه ای ملموس تبدیل می کند.
وی با بیان اینکه وجود فرزند باعث می شود والدین با نوعی ارتباط روانی به آینده نگاه کنند، می افزاید: آنها دیگر آینده را تنها برای خود نمی بینند، بلکه آن را در قالب مسیر رشد فرزندشان تصور می کنند که اضطراب ناشی از بی ثباتی زندگی را کاهش می دهد و امید به فردا را تقویت می کند.
روانشناس و مشاور خانواده و عضو سازمان روانشناسی کشور با بیان اینکه فرزندان به والدین احساس مشارکت در ساختن جامعه می دهند، بیان می کند: وقتی والدین می بینند که فرزندشان بخشی از نسل آینده خواهد بود، احساس می کنند در شکل دادن به آینده جمعی سهمی دارند و این حس مشارکت، امید فردی را به امید اجتماعی پیوند می دهد و انگیزه جدیدی برای تلاش ایجاد می کند.
داشتن فرزند به والدین این فرصت را می دهد که دوباره رشد را تجربه کنند / لحظات کوچک رشد کودک والدین را به آینده ای روشن تر متصل می کند.
صادقی با اشاره به اینکه داشتن فرزند به والدین نیز فرصتی برای تجربه دوباره رشد می دهد، ادامه می دهد: والدین نیز در روند تربیت فرزند یاد می گیرند، تغییر می کنند و متحول می شوند و این تجربه رشد متقابل امید به آینده را تقویت می کند، زیرا والدین می بینند که زندگی هنوز ظرفیت یادگیری و پیشرفت را دارد.
وی با بیان اینکه کودک منبع بازتولید شادی و انگیزه است، می گوید: لحظات کوچکی مانند اولین قدم یا اولین موفقیت تحصیلی والدین را به آینده ای روشن تر متصل می کند و این لحظات به والدین نشان می دهد که آینده نه تنها قابل پیش بینی نیست، بلکه سرشار از فرصت های خوشایند است.
این روانشناس و مشاور خانواده و عضو سازمان روانشناسی کشور با اشاره به اینکه داشتن فرزند باعث می شود والدین با مسئولیت و معنا به آینده نگاه کنند، می افزاید: آن ها دیگر فقط به بقای خود فکر نمی کنند، بلکه آینده ای را می سازند که فرزندشان در آن زندگی کند و این مسئولیت، امید را به نیرویی عملی تبدیل می کند و والدین را به تلاش بیشتر، برنامه ریزی دقیق و نگاه مثبت تر به فردا سوق می دهد.
کودک پلی بین والدین و جامعه می سازد و ارتباط با مدرسه، دوستان کودک و شبکه های اجتماعی جدید والدین را در جریان زندگی جمعی قرار می دهد. این تعاملات اجتماعی حس مشارکت در ساختن آینده را تقویت می کند و امید فردی را به امید جمعی پیوند می دهد.
کودک همچنین منبع بازتولید شادی و معناست و لحظات کوچک اما ارزشمند والدین را به آینده ای روشن تر متصل می کند و این تجربیات عاطفی امید را نه تنها در سطح فکری بلکه در عمق عواطف زنده نگه می دارد، والدین متوجه می شوند که آینده پر از فرصت های خوشایند است و همین تجربیات کوچک چراغی برای نگه داشتن امید در مسیر زندگی می شود.
داشتن فرزند باعث می شود والدین با مسئولیت بیشتری به آینده نگاه کنند. آنها دیگر تنها به بقای خود نمی اندیشند، بلکه آینده ای را می سازند که فرزندشان در آن حضور داشته باشد و این مسئولیت، امید را به نیروی عملی تبدیل می کند. نیرویی که والدین را به تلاش بیشتر، برنامه ریزی دقیق تر و نگاه مثبت تر به فردا سوق می دهد و مسئولیت والدین امید را از یک احساس ساده به تعهدی عمیق تبدیل می کند که مسیر زندگی را هدایت می کند.
داشتن فرزند به والدین حس جاودانگی روانی می دهد و می دانند که بخشی از وجودشان به شکل کودکی ادامه خواهد یافت و این آگاهی امید به آینده را عمیق تر می کند و چنین احساسی زندگی را از یک تجربه فردی به جریانی ماندگار تبدیل می کند و والدین احساس می کنند که حضور آنها در دنیا فقط به سال های زندگی محدود نمی شود، بلکه در نسل های بعدی نیز این آگاهی را به وجود خواهد آورد.
منبع : به گزارش میهن تجارت
