چگونه و چقدر زمان استفاده کودکان از نمایشگرها را محدود کنیم؟

بعدی- یک مطالعه گسترده بار دیگر زنگ خطر را در مورد تأثیرات پنهان و طولانی مدت زمان بیش از حد صفحه نمایش بر رشد مغز و رفتار کودکان به صدا درآورده است.

بر اساس این گزارش به نقل از Inq، به نظر می رسد زمان آن رسیده است که در مورد محدودیت های زمان تماشای صفحه نمایش کودکان بیشتر هدفمند و جدی باشیم. اگر والدینی هستید که کسب و کار خود را نیز اداره می کنید، برخی از این موقعیت ها احتمالاً برای شما آشنا هستند:

فرزند شما اصرار دارد که فقط ده دقیقه بیشتر بازی کند زیرا تقریباً به سطح بعدی رسیده است و دوستانش در حال بازی هستند. با وجود اینکه می دانید این درخواست محدودیتی ندارد، کوتاهی می کنید. زیرا واقعیت این است که شما باید یکی از ایمیل های خود را تمام کنید.

یا مدام از شما می خواهند که یک حساب رسانه اجتماعی ایجاد کنید و شما ترجیح می دهید آن را به تعویق بیندازید. اما وقتی می شنوید که همه دوستانشان آنجا هستند و این تنها راه ارتباطی آنهاست، می دانید که اغراق نمی کنند.

یا شب، ساعت 10، در حالی که در حال اتمام یک مقاله در لپ تاپ هستید، یک مسابقه ورزشی در تلویزیون پخش می شود و ده بار کار خود را قطع می کنید تا به پیام های تلفنی دوست خود پاسخ دهید. آن لحظه است که متوجه می شوید شاید الگوی خوبی برای مدیریت زمان نمایشگر نباشید.

هیچکس کامل نیست. اما یک مطالعه بزرگ در ژاپن شواهد جدیدی ارائه می دهد که نشان می دهد زمان بیش از حد صفحه نمایش ممکن است بیش از آنچه قبلا فکر می کردیم برای کودکان هزینه داشته باشد.

ارتباط مهم در مغز

محققان نزدیک به 12000 کودک را طی دو سال تحت نظر گرفتند. نتیجه این بود که زمان بیشتر جلوی صفحه نمایش نه تنها به تشدید علائم اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD) مربوط می شود، بلکه به نظر می رسد بر رشد مغز نیز تأثیر می گذارد.

دانشمندان دانشگاه فوکوی ژاپن داده‌های یک مطالعه بزرگ در مورد “رشد شناختی و مغزی نوجوانان” در ایالات متحده را تجزیه و تحلیل کردند. یکی از بزرگترین پروژه های علمی که تاکنون در مورد رشد مغز کودکان انجام شده است. در این طرح 11878 کودک 9 تا 10 ساله به مدت دو سال تحت تعقیب قرار گرفتند.

آنها از اسکن های پیشرفته MRI برای مشاهده تغییرات واقعی در ساختار مغز استفاده کردند در حالی که رفتارهای کودکان از طریق گزارش های والدین ثبت می شد. نتیجه چه شد؟ کودکانی که زمان بیشتری را با صفحه نمایش می گذرانند، تغییرات قابل اندازه گیری در حجم و ضخامت بخش هایی از مغز داشتند. تغییراتی که می تواند توضیح دهد که چرا این کودکان علائم شدیدتر بیش فعالی و کمبود توجه را نشان می دهند.

نیاز به کنترل زمان صفحه نمایش

این تحقیق چندین یافته مهم داشت:

• استفاده طولانی مدت از صفحه نمایش در سنین 9 تا 10 سال این پیش بینی کننده افزایش علائم ADHD دو سال بعد بود. حتی زمانی که شدت اولیه این علائم کنترل شده بود.

• در ابتدای مطالعه، زمان بیشتر صفحه نمایش با حجم کمتر قشر مغز و کاهش حجم هسته پوتامن راست مرتبط بود؛ بخشی از مغز که در یادگیری زبان، پردازش پاداش و رفتارهای اعتیادآور نقش دارد.

• پس از دو سال، کودکان با زمان بیشتری از صفحه نمایش رشد کندتر در ضخامت قشر مغز حوزه های مرتبط با حافظه کاری، پردازش زبان و توجه نشان داده شد.

• تحقیق نشان داد که تاخیر در رشد مغز این می تواند تا حدی رابطه بین استفاده از صفحه نمایش و بدتر شدن علائم ADHD را توضیح دهد.

ماساوشی یاماشیتا، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: «این نتایج شواهد عصب‌شناسی را برای حمایت از نگرانی فزاینده در مورد تأثیر رسانه‌های دیجیتال بر سلامت ذهنی و شناختی کودکان ارائه می‌کند». این یافته ها نشان می دهد که کنترل زمان نمایشگر ضروری است.”

اما چند نکته

محققان تاکید کردند که اندازه اثر کوچک است و اثر بالینی زمان نمایش صفحه بر علائم ADHD ممکن است کوچک باشد و باید با احتیاط تفسیر شود.

چند نکته مهم دیگر:

• این مطالعه رابطه علت و معلولی ثابت نمی کند کودکانی که ذاتاً مستعد علائم ADHD هستند ممکن است به سادگی بیشتر به سمت صفحه نمایش گرایش پیدا کنند.

• عوامل متعددی می توانند در تغییر علائم نقش داشته باشند.

• این مطالعه تنها کودکان 9 تا 10 ساله را در طول دو سال مورد بررسی قرار داد، بنابراین مشخص نیست که آیا این اثرات تا نوجوانی یا بزرگسالی ادامه می‌یابد یا اینکه با کاهش زمان نمایش صفحه معکوس می‌شوند.

مشکل بزرگتر: واقعیت روزمره فرزندپروری

نتایج تحقیق قابل توجه است. اما سوال اینجاست: آیا محققین واقعاً می دانند که ما با چه شرایطی روبرو هستیم؟ به طور کامل استفاده از تلفن همراه را متوقف کنید؟ یعنی بچه هایمان را بدون اینترنت به کمپ بفرستیم؟ جالب اینجاست که مایکل آیزنر، مدیرعامل سابق دیزنی دقیقا همین را پیشنهاد کرده است.

اما حقیقت این است که ما با اکوسیستمی کامل از الگوریتم‌های اعتیادآور، فشار اجتماعی همسالان و شیوه‌های زندگی دیجیتالی روبرو هستیم که کار را برای هر والدینی دشوار می‌کند. پس راه حل واقع بینانه چیست؟

هیچ کس نمی گوید استفاده از صفحه نمایش باید به طور کامل حذف شود. آن زمان خیلی وقت است که گذشته است. اما این تحقیق نشان می دهد که در دوران حساس 9 تا 12 سالگی باید محتاطانه و هدفمندتر رفتار کنیم. وقتی مغز بچه ها خیلی سریع رشد می کند.

برخی از اقدامات عملی که می تواند موثر باشد:

• تنظیم تایمر واقعی به جای “فقط پنج دقیقه دیگر” که 45 دقیقه می شود.

• زمان‌های بدون صفحه نمایش را تعیین کنید: هنگام شام، در ماشین‌سواری کوتاه، یک ساعت قبل از خواب.

• الگوبرداری خوب توسط والدین، حتی اگر سخت باشد.

• یافتن فعالیت هایی که در واقع می توانند با جذابیت فوری صفحه رقابت کنند. مانند تکالیف که طبق تحقیقات می تواند به موفقیت آینده کودکان کمک کند.

حقیقت این است که گفتن “زمان کافی روی صفحه نمایش” برای والدین احتمالا سخت تر از بچه ها است. اما شاید این سختی بخشی از مسئولیت پدر و مادر بودن باشد.