سیانان نوشت: ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه که در 2 دسامبر 2025 در حال گفتگو با نمایندگان آمریکا در مسکو دیده میشود، از اهداف روسیه عقب نشینی نکرده است.
بر اساس گزارش میهن تجارت، ولادیمیر پوتین خواهان توافق نیست و شیرینی درخواست برای در نظر گرفتن آن چیزی است که رئیس جمهور روسیه از آن لذت می برد. دیدار پنج ساعته فرستاده دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا و دامادش با رئیس کرملین ظاهراً در انظار عمومی دستاورد چندانی نداشت. عقب ماندن و دیدن جهان و تهاجم روسیه از منظر او مفید است.
این جنگی است که پوتین آغاز کرد و امیدوار بود روسیه را در عرض چند روز به عنوان قدرت نظامی برجسته اروپا که قادر به اقدام قاطع است – پس از خروج شرم آور آمریکا از طولانی ترین جنگش در افغانستان – بر روی نقشه قرار دهد. امید او برای یک پیروزی سریع به یک جنگ فرسایشی زشت تبدیل شد. برای مدتی، شکست استراتژیک در افق بود. زیرا کمک های ایالات متحده و ناتو به اوکراین کوچک اما جسورانه، پیروزی هایی را فراهم کرده است که یک سال پیش غیرقابل تصور بود.
اما پس از آن، هدیه دور دوم ترامپ، همراه با همدردی (یا تحسین) لرزان او برای پوتین و تمایل شدید او برای صلح، تقریباً به هر قیمتی، رسید. پوتین با هیچ میهن تجارتاتی روبرو نیست. تنها محدودیت ممکن برای دوره او طول عمر طبیعی اوست.
وقتی ترامپ میگوید اوکراین جنگ او نیست، نمیخواهد برای آن پول خرج کند و فقط میخواهد جنگ پایان یابد، پوتین ضعف و بیتفاوتی را از بزرگترین قدرت نظامی جهان میشنود. این فرصتی است که این جاسوس سابق KGB احتمالاً هرگز تصور نمی کرد تاریخ به او بدهد: التماس آمریکا از روسیه برای برقراری صلح. و هر چه این روند طولانی تر باشد، نتیجه بهتر و محتمل تر برای مسکو خواهد بود.
پس از گفتگوهای روز سه شنبه، یوری اوشاکوف، دستیار پوتین از یک “طرح 27 ماده ای” و چهار سند دیگر صحبت کرد. این جزئیات احتمالاً برای آزار رئیس جمهور اوکراین ولودیمیر زلنسکی ذکر شده است. کسی که اخیراً از یک “طرح 20 ماده ای” صحبت کرده و احتمالاً امیدوار است که از محتوای سه سند دیگر مطلع باشد.
اما مرحله نهایی این دیپلماسی بیشتر در سکوت اتفاق می افتد و دلیلی برای خوشحالی زلنسکی وجود ندارد. تیم او قبل از بازگشت به کیف، اروپایی ها را در جریان قرار می دهد و سپس دوباره با آمریکایی ها ملاقات می کند. ضرب الاجل ترامپ برای توافق فوری تا روز شکرگزاری اکنون یک سراب است و او با بیابانی غیرقابل تحمل روبرو است.
اوکراین نزدیک به چهار سال است که تهاجم روسیه را تحمل کرده است، اما اکنون نزدیک به یازده ماه است که در اختیار شبکه اجتماعی TruthSocial است. تأثیر این غیرقابل پیش بینی بودن اغلب نادیده گرفته می شود. زیرا ترامپ در حال تغییر موضع خود از اعمال برخی از سختترین تحریمها علیه روسیه و تحقیق درباره ارسال موشکهای تاماهاوک، به تکرار روایتهای روسیه و اعمال فشار شدید بر متحدان اروپایی و شخص زلنسکی است.
آسیب وارد شده به روحیه اوکراین را نمی توان دست کم گرفت، و وقتی تاریخ این دوره نوشته شود، احتمالاً تمرکز بر مقاومت شجاعانه و خارق العاده اوکراین در برابر دشمن بزرگتر خواهد بود. و سپس تضعیف چشمگیر این فداکاری ها توسط کاخ سفید، که در لحظات تلویزیونی گرفتار شده و بین استقبال یا تحت فشار قرار دادن هر رهبر جهانی که وارد حوزه توجه ترامپ می شود، در نوسان است.
ترامپ حق دارد که این جنگ باید هر چه زودتر پایان یابد.
اما این ناشی از سوء تفاهم در مورد پوتین و اهداف او است. پوتین یک پراگماتیست است که با هر فرصت یا شکست جدید سازگار می شود، اما رویای بزرگ تری دارد: تنظیم مجدد تعادل امنیت جهانی و خنثی کردن دهه ها سلطه آمریکا.
پوتین قادر مطلق نیست، زیرا در دو سال گذشته و در جریان شورش نافرجام واگنر در سال 2023 به طرز فاجعهباری با زیردستان خود رفتار نادرست داشته است و با مشکلات آشکار نیروی انسانی و بودجه مواجه است. اما او با هیچ تحقیقات ضد فساد، میهن تجارتات میان دوره ای یا جانشینانی که در پشت صحنه منتظر هستند، مواجه نیست. او مجتمع صنعتی روسیه را مجدداً با وضعیت جنگ شدید تنظیم کرده است و احتمالاً باید به همان اندازه که برای بسیج عمومی برنامه جدی برای خنثی سازی دارد، داشته باشد. کشوری که اکنون فرسوده و فرسوده شده است. از بسیاری جهات، ادامه جنگ بهترین فرصت پوتین برای ادامه سلطنت است.
روسیه مدعی شده است که شهر کلیدی پاکوفسک را تصرف کرده است، در حالی که اوکراین این “اظهارات بلند” را پیش از مذاکرات ویتکوف رد می کند.
پس این روند صلح ترامپ به کجا رسیده است؟
اوشاکوف گفت که برخی از عناصر توافق پیشنهادی قابل قبول است، در حالی که برخی دیگر به شدت مورد انتقاد قرار گرفتند. به نظر می رسید که زلنسکی ممکن است مخفیانه ایده مبادله اراضی – خط قرمز جنگ – را قبل از ملاقات با کرملین داشته باشد. اما ماهیت دقیق هرگونه امتیاز از کیف به دقت پنهان شده بود. احتمالاً برای اینکه زلنسکی در نقطه شروع جدیدی برای مذاکرات آینده قرار نگیرد. اما اگرچه ویتکوف هر “چشمه” را به این توافق اضافه کرد، پوتین ظرف را پس داد.
حملات روسیه به اوکراین همچنان خساراتی به بار می آورد.
این پویایی ماه های آینده است و درک کارت های روسیه چندان سخت نیست. پوتین از نظر نظامی در حال پیروزی است – به آرامی اما غیرقابل انکار – و او اوکراین را می بیند که به دلیل بحران نیروی انسانی و کمبود منابع مالی تضعیف شده و گرفتار یک بحران سیاسی داخلی دائمی است.
زلنسکی در خانه ضعیف شده است، قطع برق و تلفات در خط مقدم روحیه را تضعیف کرده است، و تکرار دردناک از دست دادن، فریب دیپلماتیک و فشار با کاهش کمکها باعث شده است که این داستان بدون پیروزی فزاینده روسیه به کجا ختم شود.
ترامپ بیش از هر چیز خواهان صلح است و در ماه های اخیر نشان داده است که تحت فشار قرار دادن متحدان برای دادن امتیاز برای او غریزی است. اگر شما یک غول املاک و مستغلات هستید که پیمانکاران خود را برای بهبود شرایط معامله تحت فشار قرار دهید، منطقی است. اما پوتین به دنبال خرید هتل نیست. ترامپ در تلاش است تا یک “متحصن مسلح” را متقاعد کند که ملکی را که به آتش کشیده است را ترک کند، فقط برای اینکه یک بار دیگر نشان دهد که یک نیروی همسایه است. این نوع معامله ای نیست که ترامپ به آن عادت کرده است.
جنگ و پیروزی بی سر و صدا سوخت پوتین است و او هر دو را بیشتر در آینده خود می بیند. او می تواند به خوشحالی خود بیافزاید که حامی اصلی سابق رقیبش – ایالات متحده – اکنون از او التماس می کند تا با کمک داماد رئیس جمهور، جرد کوشنر، و فرستاده او، استیو ویتکاف، یک معامله انجام دهد. پیشرفت مسکو در خط مقدم ممکن است دردناک، وحشیانه و پرهزینه باشد. اما نمایش بزرگتر کم کم به یکی از رویاهای تب ژئوپلیتیک پوتین تبدیل می شود. که احتمالاً یک صلح واقعی و پایدار را بسیار دور از دسترس می کند.
