تبریز روز پنجشنبه میزبان نبردی است که تاریخ و خاطره را فراتر از یک مسابقه فوتبال به هم گره می زند. تراکتور و پرسپولیس دو قطب پرشور فوتبال ایران در مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی به مصاف یکدیگر خواهند رفت. دیداری که تماشاگران را به یاد روزهای دور و حسرت های عمیق در ورزشگاه یادگار امام خواهد انداخت.
58 تقابل، 29 برد برای پرسپولیس، 11 برد برای تراکتور و 18 تساوی. اما این آمار گویای تمام واقعیت نیست. برای هواداران تراکتور، سایه یک حسرت بزرگ بر همه این اعداد آویزان است.
آخرین باری که تراکتور موفق شد پرسپولیس را در تبریز شکست دهد 2280 روز پیش بود. زمانی که مصطفی دنیزلی روی نیمکت تراکتور بود و احسان حاج صفی با یک ضربه دیدنی دروازه پرسپولیس را به ثمر رساند. از آن روز تبریز یک پیروزی دیگر مقابل قرمزهای پایتخت را از دست داد.
تراکتورسازی در پنج تقابل اخیر نتوانست طعم پیروزی را بچشد (سه شکست و دو تساوی). آخرین برد آنها مقابل پرسپولیس سه سال پیش در ورزشگاه آزادی و با گل محمد عباس زاده بود. اما این آمار یک زخم قدیمی را تازه می کند.
انتقال بازی از بنیان دیزل به یادگار امام تصمیمی بود که تا حدودی ذهن آشفته دراگان اسکوچیچ را آرام کرد. انگار می خواهد در این ورزشگاه خاطره انگیز طلسم را بشکند. جالب اینجاست که همین چند ماه پیش دو تیم بر اساس دیزل در چارچوب لیگ برتر به تساوی رضایت دادند. نتیجه ای که نشان می دهد فاصله ها کم است
آیا تراکتور می تواند به این رکوردهای منفی پایان دهد؟ آیا یادگار امام شاهد تغییر سرنوشت خواهد بود؟ این بازی فرصتی برای تراکتورسازی است تا نشان دهد تاریخ را می توان از نو نوشت. پرسپولیس می آید تا سلطه اش را حفظ کند، تراکتور می آید تا انتقام بگیرد. در این بین هواداران با دلی پر از امید و چشمانی نگران منتظر سوت شروع خواهند بود.
