دنیس سیترونویچ، رئیس سابق میز اطلاعات نظامی اسرائیل در ایران، در روزنامه «اسرائیل هام» نوشت: گزارشها درباره «حرکات مشکوک» در آرایههای استراتژیک ایران، خطر اشتباه محاسباتی را افزایش داده است. خطری که می تواند به آغاز کارزار دیگری بین ایران و اسرائیل منجر شود. بعید است ایران در این مقطع به دنبال لشکرکشی علیه اسرائیل باشد، اما در عین حال آمادگی بازگشت به نقطه شروع عملیات «اعم کلاوی» را ندارد. با توجه به این تصور که در تهران وجود دارد مبنی بر اینکه اسرائیل در حال بررسی گزینه حمله است، ایران ممکن است ترجیح دهد ابتدا حمله کند.
به گزارش سرویس بین الملل «میهن تجارت»، در ادامه این مطلب آمده است: از زمان پایان کارزار «اعم کلاوی» هرازگاهی گزارش هایی از آمادگی در آرایه های راهبردی ایران برای تشدید احتمالی تنش با اسرائیل منتشر شده است. اگرچه این آمادگی ها به درگیری دیگری منجر نشده است، اما نباید آن را دست کم گرفت.
برخلاف تصور عمومی، ایران صرفاً به دلیل نگرانی از عواقب کمپینی که در خاک خود ایران راه اندازی خواهد شد، «از جنگ بیزار نیست».
با این حال، به نظر میرسد تهران از تجربه کمپین عام کلاوی آموخته است که نباید دوباره غافلگیر شود – حتی اگر فعلاً چنین چیزی را نخواهد. از این رو، به نظر میرسد که “محرک” برای شروع کارزار دیگری بین ایران و اسرائیل بیش از هر چیز ناشی از خطر اشتباه محاسباتی است: وضعیتی که در آن ایران تخمین میزند که اسرائیل در شرف حمله به آن است و بنابراین ترجیح میدهد حمله پیشگیرانه را انجام دهد.
برای جلوگیری از افزایش تنش ها به سطح جنگ، تهران ظاهراً سعی دارد با بالا بردن سطح هوشیاری در آرایه های استراتژیک خود، پیامی به اسرائیل ارسال کند که آماده درگیری است – و مهمتر از همه، برای بازدارندگی اسرائیل در صورت بررسی حمله. به این ترتیب، ایران تلاش میکند تا «مه عدم اطمینان» را که پیرامون احتمال حمله اسرائیل وجود دارد را از بین ببرد و از نیاز به حمله پیشگیرانه اجتناب کند.
مسئله اصلی این است که همزمان با ارتقای توان ایران، تهدیدات اسرائیل نیز افزایش می یابد. در غیاب “خط قرمز” مستقیم بین اسرائیل و ایران که بتواند تنش ها را کاهش دهد – مشابه خط ارتباطی که بین اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده وجود داشت – هر زمان ایران تخمین می زند که اسرائیل در شرف حمله است، احتمال تشدید تنش افزایش می یابد.
با توجه به اظهارات رهبران اسرائیل در مورد پرونده ایران، به احتمال زیاد احساس تحت فشار بودن در تهران به مرور زمان تشدید می شود و به موازات آن، خطر اشتباه محاسباتی نیز افزایش می یابد.
